Fark, insanların bütün parmak izlerine nakşedilmiş bir olgudan, daha geniş bir anlamdır. İnsanlar dünyaya park ettikleri andan itibaren, dünyadan hareketine değin, bir tür fark algılama peşine girer.
Biz ve sizi, bizler ve onları, şunlar ve bunları, iyi ve kötüyü, güzel ile çirkini bir fark silsilesinde algılarız.
Farklar insandaki iradenin, idare mekanizmasının bariz yol haritasıdır.
İnsan bir farklı bir alemden, farklı bir aleme, oradan da fark edip edememe neticesinde, karşılaşacağı bir fark ile fakirlik yada zenginliğe ulaşır.
Mizan, kefe, terazi bu iki denge farkının izahında önemli bir işlev görür. Hesap ve muhasip, gelir- gider diye iki farklı gurubun, sonucunun peşindedir.
Yani inanmış insan, Farklıdır…!
Fark edebilendir.! Yanlışlarında park etmeyendir.
Günah ve Sevap farkının ayırımında, Cennet yâda Cehennem’in farklı bir alanına müntesip olursunuz.
Kendi öz benliğinin söz, eylem, hareket, giyim, kuşam, saç stili, mimiksel davranışları gibi şahsına ait olan farkları kaybeden insanın farksızlaştığı herkes tarafından malumdur.
Duruşunu, durumunu dünyaya göre ayarlayan insan, unutma...!
Farklı değilsin..!
Yeni bir söz icat ettiler
“herkes diyor ki”,
“çoğunluğun dediğine göre”,
“bir kalabalıkta duymuştum.”,
“bir sürü kitapta..”,
“onlarca büyük adamdan.”,
“gerçek ekonomi uzmanlarından.”,
“anketlerden, banketlerden,”
Herkesleşen, her şeyleşen, her bir dünya derdinde, herhangi bir ahret kuşkusu duymadan, hiç bir şeyi önemsemeden, bir şey olmaz diyen.
Güzel Kardeşim..! Sen Farklısın…
Bütün yaratılmışlara göre farklısın, çünkü insansın.
Bütün insanlara göre farklısın, çünkü Müslümansın.
Ortak düşünce ve ortak akılın, ortalıkta menfaatin giydirilmiş gibi dönüştüğü bir zaman ve zeminde..
İklimini hep bahar tut.. Yeniden umutlandır çiçeklerini..
Çünkü dünya ne kadar realize olursa olsun, sürrealist bir yerdir.