Haklarımızdan vazgeçelim. Toprağın altı da üstü de birdir yerin, hibe edelim.
Osmanlı esasen sarhoş sefil, yamalı bohça, kökü bile belli olmayan -k(ayı) mayı- ne idüğü belirsiz yığınların adıydı, nisyana terk edelim.
Çağdaş Pazardan “Cici Müslümanlar” alalım; dinleri birleştirelim. “Hoşgörü, kardeşlik” adına AB(D)yi, İngiliz’i hoş görelim); zaten büyük hümanist Celaleddin Efendimiz de öyle buyurmamış mıydı; “Gel gel ne olursan gel!” diyerek, evrensel pistte dansa, her isteyenin elinde topaç gibi fır fır dönmeye çağırmamış mıydı?
Bilumum döneklere kelplere ve şebeklere, beynelmilel köstebeklere tâzim edelim; kulluğumuzu gösterelim.
İblis’in veletleri, Siyonist hergeleler dahil, gelmiş geçmiş dünya ahalisiyle; nevzuhur din âlimlerimizin rehberliğiyle; cümbür cemaat, elele tutuşarak, güle oynaya, kız kızan Cennet’e  gidelim. Âb-ı hayat içelim.
Kahramanlara, değerlere, davalara yüz vermeyelim. Hainleri, ateistleri, düşmanlarımızı safiyane sevelim. Tokat vururlarsa yüzümüzün öbür tarafını, öldürmek isterlerse en yakın cânı, sevgilimizi -arz ederek- teslim edelim.
Müslümanlar olarak; “savunma amaçlı” çoluk çocuk öldüren; “en masumane, bakir arzularla küre-i arzın ırzına geçen;  demokrasiyi armağan ederek bizlere hâlisane hizmet eden.. yüce “hayat çocuklarının” kadrini kıymetini bilelim.
Yaptığımız katliamlar, soykırımlardan ötürü, diz çökerek özür dileyelim. Kelle verelim, hak hukuk sipariş edelim, özgürlük derpiş edelim.
Obama’yla çiçek sulamaya; Bush’la çiftlikte öküz otlatmaya; kilisede/camide/havrada zıplamaya, Avrupa’ya yıkama yağlamaya gidelim. Nal toplayalım; geleceğimiz için mum yakalım; Papa Hazretlerinin önünü aydınlatalım.
Savaş da ne demekmiş? Filistin’de kan gövdeyi götürüyormuş. Yeni TV gösterisi olmalı. Aşk dizilerinden usanmıştık. Biz Yahudi’nin “Aşk-ı Memnu”sunu izleyelim. “Kanlı canlı’sından” elde çitlek film seyredelim. U(yu)yalım civanım, dümen(i) çevirelim.
Dünyaya niçin geldik; keyfedelim, uzun eşek oynayalım, çöllerde yüzelim, bâde süzelim güzelim.
Hasbelkader bir direnç tepki gösterirsek; verdiğimiz rahatsızlıktan ötürü yazıktır, Noel’de, Sevgililer Günü’nde, Cadılar Bayramı’nda tövbe istiğfar edelim. Bush- Obama- Tony- Berlusconi.. Avrupa deyu 365 kere zikredelim.
PKK bebekleri öldürürken de aynı feraseti hassasiyeti göstermiştik, basiretliydik. Zırlak cırlak ağlayalım; iki dakika sonra göbek atalım, gülelim. Sıktı bıktırdı, kanal değiştirelim, ilenelim. “Kanları yerde kal.ma.ya.cak.tır.”
Kumandasızlık zordur. Merbutiyetimizi, itaatimizi tescilleyelim.
Derin siyasettir. Yersiz yurtsuz, şerefsiz izzetsiz yaşamaya alıştık. Boyun kıralım, pabuç pahalıysa artistik manevralar yapalım. Gündem değiştirelim, ipe cambaz serelim, kılıç kuşanıp at binelim, şaha kalkalım.
Eselim yağalım gürleyelim. Takla atalım, mehtaba çıkalım; kına da yakalım. Seyyah olup, şu âlemi gezelim. Iraktır.. Bağdat’ı neyleyeyim.
Mahallenin civcivlerine hırlayalım, “aşüfte AB” yüzünden -Şubat Mart- demeden dama çıkıp miyavlayalım.
Refüze edilirsek yas tutup, karalar bağlayalım., gölgelerle cenkleşelim, heyulalarla halleşelim, devaynalarının içine düşelim. “Birleşelim kardeşlerim birleşelim”.
İ(l)letimiz ağırdır, en iyisi..
Azrail’i davet edelim.