Allah (cc) Resulü (sav) için Nebi, Resul ayrımı yapan koca koca(!) adamların ortaya koydukları saçma sapan düşünceleri gördükçe insan gülecek mi ağlayacak mı gerçekten şaşırıyor.

Bu çok akıllı(!) kişilerin kitaplarında yazdıklarına ve televizyonlarda açıkladıklarına göre Nebi kelime manasına göre haber veren demek imiş, Resul de yine kelime manasına göre elçi imiş ve dinde elçiye itaat gerekli iken nebi ye itaat etmek yokmuş.

Allah (cc) aşkına bakar mısınız şu şaşkınlıklarına.

Bu şaşkınlara göre din ve dünya konusunda insanlara bilmediklerini öğreten ve öğrettiği konuların hayata uygulanmasında da topluma örnek olmasına rağmen Nebi (sav) ye itaat gerekmeyecek ama kendisinin aracılık görevi nedeniyle taşıdığı emaneti muhatabına teslim ettiği anda görevi bitecek olan ve çoğunlukla neyi taşıdığından habersiz bile olması mümkün olan bir Elçi (sav) ye itaat gerekecek.

Bu şaşkınlık değil de nedir?

Kur’an ayetlerinde geçen kelimelerin birden fazla anlamı olduğu zaman Kur’an-ı Kerim bütünlüğünü hiç dikkate almadan hatta ayeti Kerimelerin öncesini ve sonrasını dahi okuyup anlamadan mana bütünlüğünün bozulmuş veya bozulmamış olmasını bile kaale almadan dilediği ayetteki dilediği kelimeye sözlük anlamlarından hangisi işine geliyorsa o anlamı yükleyip mana vermeyi kendinde hak gören bu sapkın güruhun bu mesnetsiz ayrımı yapmak ilk hıyanetleri değildir. 

Geçmişte Resul Nebi ayrımı yapmadan önce bu ayrımlarını kolaylaştırmak için Hz. Rasulullah’ın (sav) sahih sünnet ve hadislerini red etmişlerdi.

Hatta bazı daha da ileri gidenleri Kur’an-ı Kerim’deki bazı ayetlerin çıkarılması gerektiğini iddia etmişlerdir.

Müslümanlar bilirler ki Kur’an-ı Kerim ayetlerinden herhangi birini Kur’an’dan çıkarmak bir yana bir kelimesini bile yok saymak tüm Kur’an-ı Kerim’i yok saymakla eşdeğerdir.

Bu en baş delili Bakara Suresinin 2. Ayetidir.

Hadisler, delil değildir demek ise, Kur’an benim için delil olamaz demekle eşdeğer bir ifadedir.

Çünkü bir kişi benim için hadis delil olmaz demekle şunlardan en az birini kastetmiş olur:

- Kur’an-ı Kerim’i anlamak ve özellikle de anlatmak adına herkes dilediğince konuşabilir ama Kur’an-ı Kerim’i tebliğ eden Allah (cc) Resulü (sav) konuşamaz.

- Kur’an Rasulullah’ın (sav) sahih hadis ve sünnetlerinden bağımsız olarak sadece ve ancak sadece Kur’an’la tefsir edilir.

- İnsanların bu günkü bilimsel ve ahlaki anlayış ve kabulleri Kur’an’la çelişiyorsa Kur’an ayetleri değiştirilmelidir.

-Yalnızca Kur’an ayetleri Rasulullah’ın (sav) sözleridir. Hadisler ise Hz. Peygamberin sözleri değil 200 yıl sonra ortaya çıkmış Buhari (ra) ve Müslim (ra) ile diğer kişilerin Rasulullah’a (sav) iftiralarla dolu sözlerdir.

- Kur’an Resulün (sav) sözü. Hadisler ise Nebinin (sav) dolayısıyla itaat Resuledir. Nebiye itaat gerekmez.

Bu gibi yanlış ve sakat düşünceleri savunan ideolojik mealcilik fitnesine odun taşıyanların düşünce planındaki ahmaklıklarının hayatlarına da yansıdığı görülüyor.

Bir örnek vermek gerekirse televizyon ekranında gösterdiği deve idrarı ile tiyatroculara taş çıkartan birisi selefimizden ve mezhep imamlarımızdan İmam Ebu Yusuf un (ra) "Eğer Peygamber kabak seviyorsa, o halde ben sevmiyorum" diyenin dinden çıkacağına hükmetmesini aklına sığdıramamış ve bu hükmü paylaşan bir profesörü tahkir etmiş.

Eh, Ekran ekran dolaşarak akıl akıl dedikten sonra ahmaklıkta sınır tanımayanlar elbette olacak.

Bahsi geçen paylaşımda bir adamın "Eğer Peygamber kabak seviyorsa, o halde ben sevmiyorum" demesi söz konusudur. Sözden de açık şekilde anlaşıldığı üzere burada mesele kabak sevmemek değildir, Peygambere muhalefet ve düşmanlık söz konusudur. İmam Ebû Yusuf (ra) da Kur’an’ın birçok ayetinde de vurgulandığı üzere Peygambere art niyetle muhalefet ve düşmanlık edenin dinden çıkmış olacağını dile getirmiştir. Mesele bu kadar basittir bir Müslüman için.

Ama bir kişinin derdi derdi Rasulullah’ın (sav) Sahih Hadislerini anlamak değil de aşağılamak olunca 1400 yıllık gerçekleri göz ardı ederek proje de kendisine verilen vazifeleri yerine getiriyor.