Türkiye 2. Dünya Savaşı sonrasında oluşturulan, soğuk savaş döneminde yaklaşık 50 yıl, komünist rusya tarafından işgal edilecek korkusuyla yaşadı ve yaşatıldı.

Dünya tek kutuplu hale getirildikten sonra rahata ereceğiz diye bekleyen garibanlar, bu defa önce Şii İran tehlikesi, sonra da 15 Temmuz darbe girişiminden bu yana, Balkan Ülkelerine askeri üsler tesis eden, kıdemli stratejik müttefikimiz ABD tarafından, her an işgal edilecekmiş gibi bir paranoyaya sürüklendi.

Türkiye işgal edilmek istenmedi mi?

Veya Türkiye işgal edilmedi mi?

Evet… Hem de tam anlamı ile işgal edildi

Ama bu işgal, askeri bir işgal olmadı.

Türkiye maalesef dostları gibi görünen düşmanları tarafından, ekonomik olarak işgalden sonra şimdi de, dijital olarak işgal edilmiş durumdadır.

“We are Social Dijital 2023 Global Raporu”na göre, Türk insanı gün içerisinde 7 saat 24 dakikasını internette geçiriyor.

Yine Türkiye’de İnstagram kullanım süresi, dünya ortalamasının neredeyse iki katı.

Reklam erişim oranında da dünyada ilk sırada yer alıyoruz.

İnstagramdan sonra en büyük tutkumuz ise Tik Tok, sonra sırasıyla Youtube geliyor.

Bunlar ebeveyn çağındakilerin hali.

Ya çocuklarımız?

Ellerine verdiğimiz akıllı telefonlarıyla gün boyu ne yaptıkları, kimlerle yazıştıkları ve hangi oyunları oynadıklarından haberimiz var mı?

Kötülük, iyilikten daha fazla yayılmacıdır.

Craig A. Anderson ve Karen E. Dill tarafından 2000 yılında yayınlanan bir araştırma, şiddet içeren video oyunları oynayan katılımcıların, laboratuvar ortamlarında daha yüksek saldırganlık seviyeleri sergilediklerini ortaya çıkarmıştı.

Okullarda yaşanan akran zorbalığı vakalarındaki artışın sebebinin, ne olduğunu hiç düşündük mü?

Son günlerde ülke genelindeki şiddet konuşuluyor ya, bu halimiz devam ettiği müddetçe daha kötü günler çok uzağımızda değil.

1999’da, Colorado’daki Lisede saldırı düzenleyerek 13 kişiyi öldürüp, 23 kişiyi yaralayan saldırganların yaşattıkları dehşetten sonra, şiddet dolu bilgisayar oyunlarının çocukların üzerinde etkili olduğu açıklanmıştı.

2011’de Norveç’te saldırı düzenleyerek 77 kişiyi öldüren aşırı sağcı Breivik, mahkemede verdiği ifadede, günde 16 saat “World of Warcraft” adlı oyunu oynadığını ve insanlara karşı nişan alma konusunda ustalaştığını açıklaması olayların üzerine tuz biber ekmişti.

Dememiz o ki; Askeri işgal modeli, artık demode oldu.

Bu günlerde hayatımızın her alanında, sosyal medya üzerinden yaşanan bir işgal söz konusudur.

Ülkelerin düşman ordular tarafından işgal edildiği dünya Savaşlarından sonra başlayan ekonomik işgal yerini, Sovyetler Birliği’nin dağılarak soğuk savaşın sona ermesi ile ekonomik işgalden daha kötü olan, dijital işgal modeline bıraktı.

AB nin üyelik kuralları olarak dayattığı, anayasa ve ekonomik işbirliği kuralları hayata geçirilince ABD etkisinde olan veya AB ye üye olarak alınacak ülkeler için mecburi tutulan kanun değişiklikleri ile bankacılık ve sanayii başta olmak üzere, kritik sektörlerin çok uluslu şirketlerin denetimine girdi.

Devlete ait işletmelerin en başta satılması ile ortaya konan ekonomik işgal, ürettiğinden fazla tarım ürünü ithal edilmesine izin verecek şekilde düzenlendi ve sonuçta ortaya bugünkü manzara çıkmış oldu.

Tarımın dijitalleşme ile ne ilgisi var diyenler, konunun ulusal egemenliği tehdit eder hale bile gelebileceğini, ellerindeki akıllı telefondan kolaylıkla öğrenebilirler.

Avrupa ülkelerin bir kısmında yerelliği yok ediyor diye, başta Google ve Meta hakkında toplamı 100 milyar doları aşan bedelli davalar açılıyor.

Biz ise sonuçta bir şirket olan Google ve Meta’nın kurallarını, Türkiye’nin kanunlarından üstün tutacak hükümler koyuyoruz kanunlarımıza.

FARKINDA MIYIZ?

İşgal, sadece bir ülkenin topraklarının askeri güç kullanarak elde edilmesi ile olmaz.

Ülkenin geleceği olarak görülen genç neslin, yanlış mecralara sevk edilerek tüketilmesi ve ülke kaynaklarının heba edilerek, parasının değersiz hale getirilerek dış borca mahkûm edilmesi ile de, o ülke işgal edilmiş olur.

Bugün aslında yaşadığımız şey, tam olarak adı konulmamış bir işgaldir.

Tıpkı ülke zenginliği olan gençlerin, adı konulmamış bir savaş ile 50 yıla yakındır terör belası ile yok edilmesi gibi.