Lig maratonunda rakibi Fenerbahçe’yi neredeyse şampiyonluktan eden Konyaspor, kupada da yeni bir sürprizin peşindeydi önceki akşam.

Yine muhteşem bir maç atmosferi yaşadık. Maç öncesinde “Konyaspor Geliyor Bak” marşının sahibi Burcu Güneş, Arena’da Konyasporlu taraftarlarla buluştu.

Organizasyonu mimarı Nalçacılılar grubunu bu anlamda tebrik etmek gerekiyor.

Türkiye’nin en iyi taraftar profilini oluşturan Nalçacılılar Grubu,  başarıyla gerçekleştirdiği 4K koreografi ile gönüllerimizi bir kez daha mest etti.

Gelelim maça.

Bu yıl yaşanan başarının mimarı Aykut Kocaman, Fenerbahçe karşısına tıpkı lig maçında olduğu gibi başladı. İleri ucu Rangelov’a orta alanı ile Ali Çamdalı ve Meha ikilisine teslim edip, pas trafiğiyle birlikte ani kanat ataklarıyla rakibine zor anlar yaşatmayı planlamıştı.

İlk dakikalarda bu plan işledi diyebiliriz. Özellikle Ömer Ali’nin kanadından birkaç güzel bindirme ile Fenerbahçe savunmasına zor anlar yaşattılar.

Ancak 10. Dakikadan itibaren rakip Fenerbahçe’nin üstünlüğünü fazlasıyla hissettik.

Nitekim sağlı-sollu ortaların neticesine Mehmet Uslu’nun kanadındaki aksamayı görüp Volkan Şen’i o bölgeye gönderen Vitor Pereira, bunun karşılığını da gol ile aldı.

Meha’nın sol kanata yardım etme, geriye koşma konusundaki isteksizliği, Nani’nin frikiğinde dışarı gidiyor düşüncesiyle Kaya’nın topa uzanmaması ilk yarının iki gol ile aleyhimize bitmesine yol açtı. İşte bu dikkat edilmesi gereken bir konu.

Çünkü Konyaspor ligin en az gol yiyen takımlarından. İlk yarıda iki gol birden görmek bizleri endişelendirdi.

Zira, orta sahada neredeyse tek başına mücadele eden Ali Çamdalı, olgun atakların başlamasına yeterli gelmiyordu.

Sadece duran top organizasyonuyla Rangelov’un kaleciye nişanladığı top haricinde pozisyon üretemedik dersek yeridir.

Aykut Kocaman’ın, taktini artık az çok herkes çözdü.

İlk yarıda rakibi yoran, pas trafiği yüksek bir oyun anlayışına sahip olan takım, ikinci yarıda da orta saha ve ileri uçta hareketli isimler olan Riad Bajic ve Traore’yi oyuna alarak skor elde eden bir takım profili çizdi Konyaspor.

Ve bunda da bu yıl çok başarılı oldu. Hatta beklentilerin çok daha üzerinde başarılı oldu diyebiliriz.

Bu maçta da iki oyuncunun sahaya girmesiyle ileri uçta gözle görülür bir hareketlilik yaşandı yine. Bajic’in müsait pozisyonda yumuşak vuruşu ve topun kalecide kaldığı an bence maçın kırılma dakikasıydı.

O pozisyon gol olsaydı çok daha farklı şeyler konuşuyor olabilirdik. İlk yarının 2 golle geride kapatılması futbolcuların oyununa çok etki etmedi diyebiliriz. Çünkü tamamen sistem takımı olma yolunda büyük adımlar atan Konyaspor, rakip kim olursa, skor ne olursa olsun belirli bir sistemde oyununu sürdürüyor.

Kupa maceramız büyük ihtimalle burada sona erdi.

Zaten kupa konusunda çok istekli olmadığını bildiğimiz Aykut Kocaman, yine de müthiş maçlar çıkararak finalin kapısına kadar gelerek şehre harika duygular yaşatmayı başardı.

Zaten hem yayıncı kuruluşun hem de federasyonun başkan beri bir Fenerbahçe-Galatasaray derbisi ile kupa olayını noktalamak isteğini çok önceden hissetmiştik.

Dünkü hakem Tolga Özkalfa da verdiği ince ince kararlarla, bu düşüncemizde ne kadar haklı olduğumuzu göstermiş oldu bize. Özellikle Volkan Şen’in maçı kart görmeden tamamlaması en dikkat çekici konuydu.

Kupa macerası,  -bir mucize olmadığı takdirde- sona eren Konyaspor’un bundan sonra lig üçüncülüğünü korumak için kalan maçlarını en az kayıpla atlatması gerekiyor. Bunu da başaracağına eminiz.

Teknik heyetin, gelecek yılın planlamasını da şimdiden yapmaya başladığını biliyoruz. Avrupa’da daha coşkulu, daha hareketli bir takım izleyebiliriz. Orta alana ve ileriye alınacak iki oyuncu ile bu fazlasıyla gerçekleştirilebilir.

Kalın sağlıcakla..