Daire çalışmaları işlemleri yanında birde sosyal hayatım vardı.

Malum. Cemiyet işleri lisan kurslarını takip ederken birde satranç tiryakisi oluvermiştim.

Başlangıç Danimarkalı şirkette çalışırken öğle paydosunda muhasebeci iki arkadaşın taşları dizilmiş bir oyun oynadıklarını görmemle oldu..

Merakla seyredip “Nedir bu?” soruma “Satranç oyunu” demişlerdi.

Hoşuma gitmiş “Nasıl öğrenebileceğim?” soruma,  “Kitabını al öğrenirsin” dediler.

***

Dünya satranç dâhilerinden Fransız Kasablanka’nın kitabını ve birde satranç taşları ile tablosunu aldım.

Evde tatbikat yaparken arkadaşların oyununa bende iştirak ettim.

Tabii yeniveriyorlardı ama her yenilmede hatalarımı da öğreniyordum.

Aradan bir ay geçince onları yenmeye başlayınca “Yahu dün başladı bizi nasıl yener.” Diye kendi kendilerine kızıyorlardı.

***

Cemiyetin lokalinde bir masaya satranç tablosu koydurdum. “Bakalım gelen olacak mı?” derken…

Lokale gelen bir Vanlı ihtiyar oyuncu aradı.

Karşılaştık. Beni birden toz duman ediveriyordu.

Hatalarımı gördükçe ilerliyordum ve berabere kalırken yenmeye de başlayabildim.

Meğer öğretmenler lokalinde hayli öğretmen, avukat, dişçi mesleği olan ustalar varmış.

Oraya gittim. Seyrederken bende iştirakle ustalarla yarış yapıyordum.

İş günlerinde akşam paydosunda cumartesi pazar günleri gündüzleri de fırsat buldukça devama başladım.

Anlayacağınız müthiş bir satranç tiryakisi olmuş eve bile akşam gecikmeyle eve geliyordum.

***

Ankara’da okulun imtihanlarından çıkar çıkmaz soluğu ulustaki meşhur Santral Kıraathanesi’nde usta satranççıları seyretmeden eve veya otele gitmiyordum.

Bir keresinde tadını kaçırmıştım.

Şeker fabrikası ilkokulu öğretmenlerinden Şükrü Bey’le tutuştuk.

Bizim devam ettiğimizi gören idareciler geç vakit olmasına rağmen maç yaptığımızı görünce siz kapıyı çekiverin deyip gitmişlerdi.

İkimiz ben yenildikçe ben o yenildikçe o devam ederken sabahı bulmuştuk.

Evdekiler gelmememi merak edip arama taraması yaptılarsa da bulamayıp karakolları hastaneleri gezmişler yok yok…

Ben hayli yoğun vaziyette eve gelince sevindiler ve bir daha da böyle işlemim olmadı hep erken eve geldim.

***

Konya Turizm Cemiyeti Başkanı Rahmetli Fevzi Halıcı birçok yarışmalar düzenleme yanında satranç oyununu da başlatmışı.

Bu oyunlara iştirak ettim.

Bir gün Şampiyona yarışması düzenlemiş Ankara Satranç Derneği başkanını da davet etmişti.

Şampiyonayı bir heyet idare edecekti ben kaydolmuştum ama…

Oyunların başlaması saatine geç alınca  “fırsat bu fırsat deyip benim iştirakimi ve kazanmamı istemeyen heyet beni kabul etmemişti ama

Rahmetli Fevzi Halıcı beni evvelden tanıdığı ve oyunda kuvvetli olduğumu da bildiği için resen müdahale edip iştirakimi sağladı.

Karşılaştığım dört usta oyucuyu yenip şampiyonluk kupasını kazanmıştım.

***

Hayatımda satranç oynamam devam etti.

Allah’ın inayetiyle girdiğim 88 yaşımda evden dışarı çıkamamam olması da. Halen bilgisayarda dış devletlerde ki oyuncularla namaz ve niyazıma zarar vermeden karşılaşıyorum.

Yenilen bir daha gelmiyor o zaman canım sıkılıyor tabii.

***

Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle… 

Ahmet Güldağ satranç rakibi karşısında

Ahmet Güldağ Satranç Şampiyon Kupası'nı alıyor