Gece gelmiş de arkasına ayı alıp, bütün benliği sarmalarken, alışılmış yalnızlığın çaresizliği gündüze hasreti artırdı. Ah şu uyumak yok mu? Bu karanlığın üstüne bir kefen beyazı...
***

Sorun nedir?
Geçmiş ve gelecek kaygısı içimizde debelenirken, çağrısı kurtuluşun nedir?

Maddenin tatmin, mananın teskin etmediği bir ruh nereye sığar?

***
Tecrübelerimi dinle, dinle ki yanlış yola sapmayasın!
Herkes kendi tecrübelerinden bahseder. Farklı sonuçlar çıkarılmış, senin tecrübeni dinlersem, nasıl yaşamak bu? Nerede kalır cesaret? Katili değil midir tecrübe yaşamın? Hata yapmak mı öğretir, tecrübe dinlemek mi? Hangisi öğretmenidir taze yaşamın?

***
Davetsiz bir misafirdir hüzün.. Elde edemediklerimiz mi getirdi bu uğursuzu, elde ettiklerimizden mi peydahlandı? Şükrün kıyısında, sabrın eşiğinde otururken bile sık sık uğrar gönül evimize.

***
- Gönül evimi, bir mekan mı burası?
Bir mekan burası, kimler geldi kimler geçti buradan. Kimisi yıktı geçti, kimisi onardı. Metruk bir şehrin her daim bir mimarı vardır. Bir mimar bulmak gerek, ya da bir mimar sizin şehrinizi görmeli. İnsan, ünsiyet...

***
Herkesin bir şehri vardır, görürsünüz kalabalık ve sakinliği... ne kadar az insan o kadar çok düşünce demektir. Düşünce yalnız düşünce artar. Düşmeyegör insan azalır, düşünce artar.

***
- Peki ya duygular?
Duygu mu? Duygu hırsızları sevgi dilencilerini çoğalttı. Siz ve bizden türedi kötülük, suçlu aramaya ne hacet! Bir insanı canavar yapan bir başka insan. Bir insanı duygusuz yapan bir başka duygusuz, bir insanı umutsuz yapan bir başka umutsuz.

***
Zaman mı dedi birisi, bir paçavra, bir doğrunun kıvrılmış dairesi. Cebinde taşınıp da harcanan bozuk para misali. Aşk varsa zaman yok. Aşk yoksa zaman var. Zaman ölüm ile aşk fırtınası arasına sıkışmış bir mekandır. Zaman aynı zamanda bir mekandır.

***
- Farklı farklı konulardan bahsediyorsun.
Şu dünyada birbiriyle ilintili olmayan hiçbir konu yok. Yapışmış kelimeler bir diğerinin yakasına, onlar bile arar manasını.