Dünyayı derinden sarsan ekonomik kriz için yetkililer, başından beri kriz Türkiye’nin kenarından, kıyısından geçer, teğet geçer veya biz batı ülkeleri gibi fazla etkilenmeyiz derken bugünlerde kendisini iyiden iyiye hissettirmeye başladı. Dolar, son 5-6 yılın en yüksek seviyesine ulaştı. Daha da artacak beklentileri işi iyice karıştırıyor.

İşsizlik her geçen gün artıyor. Kapanan işyerlerinin haddi hesabı yok. İhracat geçen yıla nispetle gerileme gösterdi. Büyük bir kesim gözünü devlete dikmiş, yardım beklentisi içerisinde. Seçim yatırımları ekonomiyi nasıl etkileyecek belli değil.

Devletin en üst tepesi ile ana muhalefet karşılıklı bir büyük kavga içerisinde. Allah hiçbir iktidara Baykal gibi bir muhalefet lideri vermesin. İktidar ne derse Baykal hep tersini söylüyor.

Ergenekon meselesi ayrı bir konu ve devamlı saptırılmaya çalışılıyor. Pek çok çevreden yargıya müdahale hat safhada… Ülke, Ergenekon’un avukatlığına soyunan şahıs ve kurumlardan geçilmiyor.

Abdülaziz Han döneminden beri ülkede çeteleşme devam ediyor. Darbeler Türkiye’de bir türlü önlenemiyor. Günümüzde Ergenekon’la ilgili olarak başlayan kovuşturma, konu ile ilgili son şans gibi görülüyor. Bekleyelim görelim düşüncesi yerine, karşılıklı saptırma ve mücadele tercih ediliyor.

Valiyi yediririm, yedirmem münakaşaları da son derece saçma. Konu tamamen hukuk dışı bir hâl almaya başladı. Bu inat ve direnmenin sebebini anlamak mümkün değil. Hukuk daha fazla zorlanmamalı.

Toplum âdeta kabuk değiştiriyor. Çözülme yıl yıl derinleşiyor. Gazeteler cinayet, vurgun soygun haberlerinden geçilmiyor.

Türkiye geçmişte çok badireler atlattı. Bunlar arasında hep birlikte yaşadıklarımız da oldu. Ama yıkılmadık. Bu ekonomik kriz de atlatılır. Yalnız ekonomik krizle manevî kriz biri birine destek verir hale gelirse durum, daha da vahimleşecektir.

Eskide toplumda, “Devletin malında, saçı bitmedik yetimin hakkı var” düşüncesi hâkimdi şimdi ise, “Devletin malı deniz, yemeyen domuz” düşüncesi hâkim olmaya başladı. Bu değişimin üzerinde hassasiyetle durmak gerekir. Bunun dışında, devletin pek çok konuda vatandaşa sunduğu imkânlar devamlı suiistimal ediliyor. Sağlık alanındaki vurgunlar bir türlü önlenemiyor.

Her şeye rağmen devlete sahip çıkma alışkanlığı da büyük çapta zaafa uğradı. Âdeta “Allah devlete millete zeval vermesin” duası bile unutuldu. Ülkede devleti yıkma veya zaafa uğratma çabaları hergeçen gün artış gösteriyor. Ülkedeki terörün amacı ortada... Cana, mala zarar verme bir türlü önlenemiyor.

Allah sonumuzu hayır etsin demeden ziyade hem ekonomik, hem de manevî krizle mücadele etmenin tam zamanıdır. Dua, sebebine tevessül edilmekle daha müstecap olur düşüncesindeyiz.