İyilik ve güzellik yapmak yaratılış gayemizin temellerindendir. İmanın ve bütün ibadetlerin bize kazandırmak istediği hasletin adıdır iyilik. İyilik, insanı insan kılan değerlerin tamamıdır. İnsanı yaratan, yaşatan, sayısız nimetlerle buluşturan, koruyan, sonsuz rahmetiyle kuşatan ve bağışlayan Rabbimiz, hangimizin daha iyi işler yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratmıştır. “O, hanginizin daha güzel amel yapacağını sınamak için ölümü ve hayatı yaratandır. O, mutlak güç sahibidir, çok bağışlayandır.” (Mülk Suresi 2)

Yaşadığımız hayat bir iyilik yolculuğudur aslında. İnsan, bu dünyaya Allah’a iman etmek ve bu imanının gereği olarak da iyi işler yapmak için gelen bir yolcudur. İnsan, bu dünyada iyi, güzel, hayırlı ve faydalı işler yapmak, doğru ve güzel davranışlar ortaya koymak için vardır. Kötü, yanlış, çirkin ve zararlı işlerden kaçınmak ve bunlara engel olmak insanın en temel kulluk görevlerindendir. Ve bunlar bize Alemlerin Rabbi olan Allah’ın emridir: “Yavrum! Namazı dosdoğru kıl. İyiliği emret. Kötülükten alıkoy. Başına gelen musibetlere karşı sabırlı ol. Çünkü bunlar kesin olarak emredilmiş işlerdendir.” (Lokmân Suresi 17)

***

İyilik; bir iman ve İslam davetidir aynı zamanda. Güzel ahlak, erdem ve fazileti her zaman kuşanmaktır. İyilik; bazen de bir tebessüm ve kucaklama, tatlı bir söz ve güler yüzdür. İyilik; iyilerle beraber iyiliği yayma yolculuğunda sebat etmektir ve güzel olan da budur. İman ve ibadetin en yüksek makamıdır iyilik.

İyilik ve güzellik, yalnıza arkadaş, yolcuya yoldaş, yorguna dayanak, yoksula sığınak, yoksuna umut olmaktır. Yetime kol kanat germek, yaşlının elinden tutmak ve onların gönlünü almaktır iyilik. Tohumu toprakla buluşturmak, bir fidanı suya kavuşturmaktır iyilik. Gecenin geç saatlerinde kuşları ürkütmemek, bir kediyi doyurmak, karıncayı ve kalpleri incitmemektir iyilik.

İyilik, karşılık beklemeden vermektir. İmkanını, tecrübesini, malını, sevgisini ve merhametini, dünyevi bir karşılık beklemeden paylaşmaktır. Kardeşinin sevincini de üzüntüsünü de ayırt etmeden paylaşabilmektir iyilik.

Kardeşimizle bir simiti paylaşarak “çaylar da benden” demektir iyilik. Pazarda alışveriş yaparken, minibüste ücret öderken tebessüm etmek iyilik olduğu gibi aynı asansöre bindiğimiz, aynı şehrin sokaklarında adımladığımız insanlara da tebessüm etmektir iyilik. Ve iyilik; kardeşimizi güler yüzle karşılayıp güler yüzle uğurlamaktır.

***

İyilik; doğruluktan ayrılmamaktır. Karanlıklar içinde, hardal tanesi ağırlığında olsa bile yapılan her şeyin kayıt altında olduğu ve hepsinin karşılığının görüleceği bilincine sahip olmaktır iyilik. Maddi olarak kendi aleyhimize görünse bile doğruluktan, haktan, adaletten ayrılmamaktır iyilik.

İyilik ve güzellik; İyi bir insan, iyi bir dede, iyi bir baba, iyi bir anne, iyi bir evlat, iyi bir dost, iyi bir komşu, iyi bir esnaf, iyi bir çiftçi, iyi bir öğretmen, iyi bir öğrenci olmaktır. Eşini dua ile uğurlamak ve sevgiyle karşılamaktır iyilik. Ve nihayetinde iyilik; Allah’a iyi bir kul olmaktır.

İyilik ve güzellik arabayla, apartmanla, altınla, ayakkabıyla, elbiseyle kibir satmamaktır. İyilik; toprağı incitmeden yürümek, toprak olacağını unutmamak ve mütevazi olmaktır. Çiçeğin, böceğin, karıncanın üzerimizde hakkı olduğunu bilmek ve onların da hakkını korumaktır iyilik. Her imkanımızın emanet olduğunun farkında olarak makam mevki ile de kibirlenmemektir iyilik. “Küçümseyerek surat asıp insanlardan yüz çevirme ve yeryüzünde böbürlenerek yürüme! Çünkü Allah, hiçbir kibirleneni, övüngeni sevmez. (Lokmân Suresi 18)

İyilik ve güzellik; sevgidir, kardeşliktir, insaftır, infaktır, vicdandır, fedakarlıktır, gayrettir, adalettir, şefkattir, merhamettir, selamdır ve duadır. Mazlumun, mağdurun yanında, zalimin karşısında olmak, zulme ve haksızlığa engel olmaktır iyilik. Ve bu faziletlere devam etmede sabırdır iyilik. Peygamber Efendimiz (s.a.v bizleri ikaz ediyor: “ İçinizden biri bir kötülük görürse, onu eliyle değiştirsin, buna gücü yetmezse diliyle değiştirsin. Buna da gücü yetmezse kalbiyle o kötülüğe buğzetsin. Bu ise imanın asgari gereğidir.”

İyilikle kötülüğün aynı olmadığını, asıl iyiliğin bize kötülük yapanlara bile güzel davranmak olduğunu bilmek ve ona göre hareket etmektir iyilik. Peygamber Efendimiz (s.a.v) “Sakın sizden kimse kalkıp da, “ben insanlara göre davranırım; eğer insanlar iyilik yaparsa ben de iyilik yaparım, kötülük yaparsa ben de kötülük yaparım” demesin. Aksine, nefsinizi şuna alıştırın: Halk size iyilik yapınca siz de iyilik yapın, kötülük yaparlarsa siz de onlara kötülükle karşılık vermeyin. Kendilerini affedin ve iyilik yapın.”

İyilik ve güzellik; gecenin sessizliğinde sesini alçaltarak Alemlerin Rabbi olan Allah’a dua dua yalvarmaktır yürekten: “Rabbimiz! Bize dünyada da iyilik ver, ahirette de iyilik ver ve bizi ateş azabından koru” (Bakara Suresi 201) Amin.

Allah’a emanet olunuz.