Ah ki ne ah!
Tek kelimeyle “yazık”… Hem de çok yazık oldu.
Maç sonunda kahrımdan, sinirimden ağladım dersem yanlış olmaz.
Lanet okudum bu transferleri yapanlara. Konyaspor’u bu duruma düşürenlere. Transfer edilen ve 13 hafta boyunca bir adım ilerlemeyen, oyunda kaldıkları sürece bir tek olumlu hareket yapmayan/yapamayan futbolculara.
Israrla üzerinde durduğumuzu sözler, işi bilmez yöneticiler olursa takım bu dur8uma düşürülür.
Son iki sezonda ki başarı mı? Yönetim sadece para konusunda üzerine düşeni yaptı. Transferleri tamamen Aykut hoca gerçekleştirdi. Planlı transfer, birlik, takım olma ve sistem başarıyı getirdi.
Yazık, Atiker Konyaspor ve Konya adına.
Diğer takımların da Konyaspor’dan farkı yok, diyebilirsiniz. Ama, bizi hiçbir takım ilgilendirmez. Bizi düşündüren, hızla kan kaybeden, puan olarak yerinde sayan Atiker Konyaspor ilgilendirir.
…
Mehmet Özdilek ile anlaşma sağlanmasının ardından, hocanın bu takıma kısa sürede verebileceği bir şey olamaz demiştim.
Gol sorununu çözme ve puan alma adına görüşüm yine değişmedi.
Ama, Mehmet hoca takıma bir ruh katmış. Oyuncuların kazanma isteği, morali ve öz güveni yerinde. En büyük sıkıntı da kadronun yetersiz olması.
Devre arasına kadar transfer yapılamayacağına göre, hocanın gol sorununu yetersiz Ezekiel, Eze ve Evauna ile çözme yerine takım içerisinde oynayarak değiştirmesi daha yerinde olacak sanırım.
Örneğin, oyuna sonradan alınan Ezekiel yerine Volkan Fındıklı orta sahaya alınarak Mehdi veya Ali Çamdalı forvete kaydırılabilirdi. Hiç olmazsa Ezekiel gibi yetersiz kalmazlar, son dakikadaki o topu kaleye gönderebilirlerdi.
…
Maça gelirce, ilk 6 dakika da sahasından çıkmakta zorlayan Atiker Konyaspor, 7. dakikada Ömer Ali bencil davranmasa ve topu solundaki Fofana’ya aktarsaydı Konyaspor öne geçebilirdi. Ömer Ali bu sezon bunu çok yapıyor. Bir an önce vazgeçmesi takım için iyi olur. Sezon başından buyana konsantrasyon eksikliği yaşıyor.
Maçın ilk yarısında Konyaspor’da bazı futbolcuların saha içerisinde kaybolduğunu gördük. Belli dakikalarda, bazı futbolcular kendilerini gösteremedi.
İkinci 45 dakika da ise daha istekli, kazanmak isteyen bir Atiker Konyaspor vardı sahada.
Zaman zaman rakibi kendi sahasına hapseden, çıkartmayan yeşil-beyazlılar pozisyonlar da ürettiler. Pivot santrfor olmaması nedeniyle ileride değişken oynayan Konyaspor, ne yazık ki, yeterli beceriye sahip gol adamının olmaması nedeniyle gol bulmakta yine zorlandı.
Kartallar, yine son dakika sendromu yaşadı.
Hafta içerisinde Marsilya maçında olduğu gibi Pazar günü de İstanbul deplasmanında Kasımpaşa karşısında hayal kırıklığı oldu.
Maçın 90 dakika olduğu unutularak, konsantrasyon eksikliği ve adam paylaşımındaki yanlışlık nedeniyle son dakikada yenen golle ahlar, vahlar arasında kaçan 1 puan.
1 puan demeyin, Konyaspor için önemliydi. Ama elimizden uçup gitti.
--
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.