Cenabı Allah insanoğlunu yarattığı zaman; iki yönlü bir varlık olarak yaratmıştır. Maddi, cismani varlığı ile manevi ruhsal, psikolojik varlığı ve bunun da bilincinde olan bir tür olarak insanı yeryüzündeki bütün varlıklara üstün, halife olarak yaratmıştır. İnsan görünen somut, cismani vücuduyla görünmeyen soyut ruhsal-manevi boyutu şeklinde yaratılmıştır.

Manevi yönü ile maddi yönü hiçbir zaman birbirinden ayrılmayan; biri olmazsa öbürü de olmaz; veya biri öldüğü an öbür tarafı da ölür ve tümden hayatı biter. Örneğin ruh ölürse (vücuttan çıkarsa) vücut da ölür, cismani vücut parçalanır, zarar görürse ruh da ölür. Sağlıklı akıl ve sağlıklı ruh; ancak sağlıklı vücutta bulunur.

Ancak insanın maddi yönü dediğimiz zaman ilk akla gelen “maddi” kelimesinin de çağrıştırdığı kadarıyla ekonomik-parasal bir yön oluşmaktadır. Yani en basitinden cismani vücudun örtünüp-giyinmesi, yemesi-içmesi, barınması, aile kurması ve onların ibate ve iaşesi...Vb. bunların temin edilmesi; hep ekonomik parasal bir durumdur. Ne zamandan beri böyledir? Hazreti Adem’den bu yana böyledir ve kıyamete kadar da devam edecektir.

Onun için cenabı Allah Hazreti Adem’le birlikte bütün maddi (ekonomik) dünyayı yaratmış, canlılara ikram etmiş ve insanlara bunun dini emirlerini, yönetimini de din olarak göndermiştir.

Ekonomiyi yönetemeyen (batıran, bile-bile yanlış işlerle ekonomiyi perişan eden) ler; dini de bozmuş, ahireti de kaybetmiş demektir.

En son din, bizim dinimiz İslam ve kitabımız Kur’an ı Kerim’in ilk suresi Fatiha’nın ilk ayeti “alemlerin rabbine hamdolsun” la başlar ki; bu ifadenin bir yönü de verilen tüm nimetlere (maddi-manevi) teşekkürdür. Bundan sonra ise hemen ikinci sayfada Cenabı Allah rızkın yegane sahibinin, yaratıcısının kendisi olduğunu hatırlatır.

Yani kısacası her namaz ayetiyle birlikte Allah zekâtı emretmektedir. Ayrıca ticari, ekonomik kuralları çok dikkatli titizlikle ve uyararak bize defalarca iletir. Özellikle teraziye çok-çok dikkat çeker. Ben burada Kuran’ın ekonomiye bakışını anlatmayacağım. Fakat Müslümanların ekonomileri Kuran’a uygun olmalıdır.

Bir zamanlar: “paranın dini olmaz” diyene sert cevap verenler bile şimdi onun yanında yer aldılar. Alsınlar, onların kendi tercihleri. Ama sonuç o dini olmayan para şimdi dindar halkın, vatandaşın anasını ağlatıyor ve bundan daha kötü günler geride. Daha bunun birde öbür tarafı var, orada daha elim bir azap ile cezası olacak. Halbuki dini olan, Müslüman para insanlara fayda verir, zarar vermez.

Dini olan (İslami-helal) para bereketli olur, faiz içermez, onda pahalılık olmaz, zam olmaz, garip- gurabanın canını yakmaz. Paranın dinlisi; helal olan kendi öz sermayen olan parandır. Ürettiğin ürünü satınca kazandığın para ile çalıştığın el emeğinin parasıdır, helal para. Dindar olan para cari açık vermez, kapı-kapı para diye ülkeleri dolaştırmaz.

Bu dinsiz para bugün bizi bu kadar yakıyorsa; vallahi yarın torunlarımızı kasıp kavuracak, yaşatmayacak.

Dinli-imanlı, helal paranın kazanılmasına bugün başlasak; bugün kârdır. En kısa zamanda %50 toparlanma olur inşallah.