Çocukluğum hatta gençliğimin yılları, 1930’lardan altmışlara kadar
***
.30 Ağustos Zafer bayramı olsun
 29 Ekim Cumhuriyet bayramı olsun…
***
Geriye baktığımda bir “Festival” benzerliği içinde coşku ile kutlanırdı.
***
Ordu evi önündeki Alaattin tepesinin tüm yamaçları
Konya şehrinin uç mahallesindeki şalvarlı işlikli hanımefendiler bile erken saatte gelerek çocukları ile hınca hınç doldururlardı.
Karşı kaldırımda da yine beyefendi ve hanımefendiler, kalabalık şekilde çocuklarını getirmişler bayram seyrettireceklerdi.
***
Bayram da Bayramdı doğrusu…
Zabitanların (Subaylar) hepsi kılıç kuşanmış tören elbiseleri ile siviller de frank elbise ve kelebek kravatları ile…
Ordu evi Merdivenlerinin önünde kurulan tören yerinde hazır ve nazır olurlardı.
***
Karşılarında 2. Ordunun bandosu tören evveli kahramanlık türküleri ile marşlar çalarken geçit sırasında geçit için marşlar çalardı.
***
Bayram yeri bu güne göre Konya’nın Zafer bahçesinden İş Bankası yakınına kadar yer alırdı. Bu aşağıdaki resimde de görülmekte.
Cumhuriyet Bayramlarında önce Orta ve Lise öğrencilerini takiben Mehmetçik rap roplar arasında hayli kalabalık olarak iştirak geçit yaparlardı..
Onları takiben Süvari bölüğü olarak Katana at üzerinde ki zabitan atların rahvan yürüyüşü ile geçişlerini görürdük.
***
O zamanlar teknoloji fazla ilerde olmadığı için gerek Çanakkale gerekse Kurtuluş savaşımızda kullanılan iki tekerlekli ve katana atların çektiği toplar geçerdi
Bunlar geçerken alkışlar yeri göğü inletir tabiri ile coşkulu olurdu.
***
Asıl bunlardan sonra ise festival gibi oluşumlar olurdu.
Önceki yıllarda tek atlı yaylı araba dediğimiz her arabalar, daha sonra ki yıllarda üstü açık kamyonlar üstünde…
***
Sanatkârların esnafın gösterileri başlardı ki halk heyecanla seyrederdi.
Ayakkabıcı ayakkabı yaparken, Berber tıraş ederken, Tenekeci lehim yaparken, Marangoz çatı yaparken, Demirci demir döverken, Terzi elbise biçerken, Tüccar kumaş ölçerken gösterimleri yanında…
***
Asıl neşe şekercilerin imal işi yanında Şeker atımları, ekmekçilerin fırında Ekmek gösterimi yanında Ekmek atışları…
Büyük heyecan verirdi.
Ancak bu günlerde gördüğümüz bu atımlar esnasında birbirini ezen asla olmaz, herkes önüne düşeni alır diğerleri atılım yapmaz sakinlikle geçiştirilirdi.
***
Tören böylece bitmekle ebeveynlerinçocukları kenarlarda hazır olan seyyar dondurmacılardan dondurma almayı hak ederlerdi.
***
Törenler sadece gündüz değil Akşam da devam ederdi.
Gün batışından iki saat sonra önde Askeri bando olmak üzere haylice kalabalık Mehmetçikler ellerindeki meşalelerle Anıt’ ın oradan Mevlâna türbesine kadar yürüyüş yaparlardı.  
Halk, bu yürüyüşü caddeleri doldurarak alkışlar arasında seyrederlerdi.
Evet, ne güzel festival gibi coşkulu eğlenceli törenler oluyordu.
Ne oldu ise oldu
 1960 ihtilalinden sonra bu görüntüler değişiverdi
Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle…