Geride kalan hafta da yiğit bir çocuğumuzu kaybetmenin acısını yaşadık.

Üzüntümüz sonsuzdu.

2009 yılından bu yana Toplum Gönüllüleri Vakfına (TOG) gönüllü ve profesyonel olarak büyük emek vermiş ve katkı sunmuş, enerjisi, neşesi ve cesaretiyle herkese örnek ve umut olmuş, insan hakları alanında birçok çalışmada savunuculuk yapmış, aktivist, yeğenimin oğlu mavi gözlü, kendi genç ama yüreği dev gibi olan Bulut Öncü’yü elim bir trafik kazasında kaybetmenin üzüntüsüyle kahrolduk.

Mekanı Cennet olsun. Onu unutmayacağız. Ailesi ve tüm yakınlarına, sevenlerine bir kez daha baş sağlığı ve sabır diliyorum.

xxx

Seyircisiz oynama, bir takıma verilebilecek en ağır cezadır.

Antalya maçındaki olaylar nedeniyle Disiplin Kurulunca verilen seyircisiz oynama cezası, biraz değil çok ağır oldu sanırım.

Son üç sezona centilmenliğiyle damga vuran Konya seyircisi ve Konyaspor taraftarına bu cezayı uygun görenleri, büyük bir taraftar kitlesinin Trabzonspor maçını izlemelerini engelledikleri için vicdanlarıyla baş başa bırakıyorum.

Hani o passolig kartları neye yarar anlamak zor.

Birilerini zengin etmek için mi verildi o kartlar. Yoksa karşılaşmalarda olay çıkartanları tespit ederek, bütün seyircilerin yerine onları cezalandırmak için mi?

Atiker Konyaspor yönetiminin, Federasyonu protesto etme adına, Trabzonspor taraftarları için bilet ücretlerini 900 lira olarak belirlemesinin de yanlış olduğunu vurgulamadan geçemeyeceğim.

Hele ki, karşılıklı yapılan görüşmeler sonunda bilet ücretleri 120 liraya indirildi ve Konyaspor’un geleceği adına büyük bir skandal önlendi.

xxx

Hafta içerisinde yönetimden kaynaklanan ve kaos ortamı doğurabilecek açıklamalardan sonra Konyaspor’un ya çok moralsiz, yada bu sıkıntının verdiği yüksek motivasyonla iyi bir oyun sergileyeceğini düşürdüm.

Her ne kadar teknik adamlar, Bajiç’i kenarda oturtarak maça H. İbrahim ile başlasalar da Kartallar, düşündüğüm gibi yüksek motivasyonla başladılar maça.

Atiker Konyaspor-Trabzonspor maçından önce, 1’er puana razı olur musunuz? deselerdi, karşılaşmanın seyircisiz oynanması ve Trabzonspor’un son haftalardaki çıkışını ve Konyaspor’un Gençlerbirliği maçında ki olumsuz futbolunu görerek hemen kabul ederdim.

Ama, karşılaşmanın başlamasıyla birlikte 1 puanın Konyaspor’a yetmeyeceğini, hakkının galibiyet olduğunu gördük.

İlk 45 dakikada, sezon başından buyana ısrarla üzerinde durduğumuz kendi futbolunu oyuna yansıtan Konyaspor adeta sahayı Trabzonspor’a dar etti.

Pres yapan, Rakibe pozisyon vermeyi bırakın, nefes aldırmayan ve oyun kurmasını engelleyen Kartallar, gol adamları becerikli olsalardı ipi daha ilk yarı da çekebilirdi.

Demek ki istenildiğinde oluyormuş. Dahası, kendi futbolunu rakibe kabul ettirdiğinde ortaya iyi futbol çıkabiliyormuş.

Karşılaşmanın ikinci yarısına Atiker Konyaspor adeta golle başladı ve Bajiç’in düşürülmesi sonucu kazanılan faulde, Rangelov’un şık frikik golüyle öne geçti yeşil-beyazlılar.

Ancak, Konyaspor’un sol kanadındaki sıkıntıyı sezmiş olacak ki, kendi sağ kanadını iyi kullanan Trabzonspor ardı ardına pozisyonlar üretmeye başladı. Konyaspor bu ataklara bir türlü çözüm üretemedi. Sonuçta da rakip beraberlik golünü buldu.

İkinci 45 dakikanın ortalarından itibaren oyun üstünlüğünü yine eline geçiren Atiker Konyaspor, galibiyeti getirecek pozisyonlarda buldu, ancak bunları değerlendiremedi. Üstelik iki top da direkten dönünce maçta karşılıklı gollerle 1-1 sona erdi.

Aklımıza takılan, teknik adamların maça H. İbrahim ile başlamaları kadar, bireysel hareketler dışında etkili olamayan Fofana’yı 90 dakika oyunda nasıl tutmaları oldu.

Birde, Miloseviç neden daha önce oyuna alınmadı. Sanırım Fofana-Miloseviç değişikliğinin oyuna ve sonuca katkısı daha büyük olacaktı.

Sonuçta, alınan 1 puan elbette ki önemli. Ama, galibiyeti kaçıran Konyaspor, kentine çok önemli 1 puanla dönen de Trabzonspor oldu.