Bir uyanış, bir diriliş, bir yeniden doğuş, bir muştu…

“Biz inanan insanlarız.

Biz inanıyoruz ki, Allah bize yeter.

Allah bize yardım ettiği zaman kimse bize galip gelemez, ancak biz galip geliriz.”

Ne zaman bir ye’se düşsem, rahmetli cennetmekan Erbakan hocamın bu konuşmasını dinlerim.

İnanç’ın tekeden süt çıkardığını öğretmişti ya bize.

Ne olursa olsun gayrete devam etmemiz gerektiğini.

İnanıyorsak kazananın biz olduğumuzu.

Ana gündemimiz belli, Aksa.

Aktif zamanlarımızı harcamamız gerektiği.

Her yerde, her zamanda ve anda gündemimizden düşmemesi gerektiği.

Ya bunlar bildiğimiz şeyler, tamam.

Ama bazen oluyor ki yalnızca konuşuyormuşuz gibime geliyor. Ya da yaptığımız işlerin bir sadra şifa olmadığı kanaati oluşuyor.

O zaman işte hocamın bu sözleri geliyor aklıma yine.

“İnanıyoruz ve Allah bize yeter!”

Filistinlilerin de ana düşünce mantalitesi bu değil mi zaten?

Ne olursa olsun biz imanımızdan, Aksa’dan, bu topraklardan vazgeçmeyiz! Ve biz inandığımız için, 90 dakikanın sonunda kazananlar biz olacağız.

Buraya kadar her şey tamam.

Ancak yine geçtiğimiz günlerde parmak bastığımız bir noktaya temas edeceğim.

Yaşanan olaylar ile ilgili etkili ve devlet nezdinde atılmış adımlarımız yok maalesef.

Yaptığımız eylemlerin o zaman iktidarı zorlayan menşeide olması lazım.

Mührü elinde bulunduranların miting yapmanın ötesine geçmeleri gerektiğini bir kere daha hatırlatmak gerek. Tabi bunları yapabilmek için de etkili yollara başvurmak lazım ve evet maalesef bunu yapamıyoruz.

Sürekli ayrı takılıyor, ayrı programlar organize ediyor, kendi Filistin’imiz için çalışıyoruz.

Attığımız taş ürküttüğümüz kurbağaya denk gelmiyor.

Asıl protesto edilmesi gereken yerleri ve kişileri atlıyor, denizi geçip nehirde boğuluyoruz.

Hal böyle olunca da bütün dünyada yüzbinlerin katıldığı birçok sayıdaki organizasyona ve eyleme bir tane dahi örnek gönderemiyoruz.

Misalen bugün yine iki eylem var.

Saldırılar başladığı günden beri İsrail’e halen malzeme gönderildiğinin ve dahi belki de oradaki bombalardan bile sorumlu olduğumuzun meclis tutanakları ile de teyit edilmesiyle limanlarda yapılacak eylemler var.

Ama yine birkaç farklı eylem.

Şimdiye kadar İstanbul, İskenderun ve Mersin limanları ile ilgili yapılacak eylemlerin paylaşımlarını gördüm.

Halbuki ortak bir platform aracılığı ile bu protesto tek bir yerden ve herkesin katılımı ile yapılsa çok daha iyi olmaz mı?

Bu süreçte yapılan her türlü protesto, eylem, başkaldırı, isyan elbette çok değerli ve kıymetli.

Ve dahi illaki bu gayretlerin bir karşılığı olacaktır. Dosta güven düşmana korku verecektir.

Ancak yıllardır bu tür eylemleri yapan, katılan, organize eden bizlerin bu işlerin nasıl yapılacağını öğretmemiz gerekirken ders alacak konuma düşmemiz de aslında bu terörist saldırının hemen bitiminden sonra düşünmemiz ve üzerine çalışılması gereken olgu.