Ezan; çağrıdır, davettir, namaza çağırmadır. Müezzin; çağırıcı, davetçi ‘dir. Evet ezan direkt algı olarak; hiç yorum yapmadan ve değişik anlamlar yüklemeden baktığımızda sadece namazın vaktini bildiren o vaktin namazına çağrıdır. Bunun doğrusu da budur.

***

Ezan (çağrı) İslam’ın bir şiarı, Muhammed (S.a.v) in sünneti ve muştusudur. Ya da en geniş anlamıyla ezan; İslam’a, hakka Allah’a çağrıdır, davettir.

Hem de insanların mutlaka duymalarını sağlamak için dama (mescidin damına) çıkarak duyurmak gerekir. Daha sonraları ise İslam Dünyası daha uzağa ve daha çok duyurabilmek için; minareler yapmışlardır. Yaklaşık bir 1200-1300 yıldır artık minareler İslam Medeniyetinin en önemli bir simgesi ve mirası haline gelmiştir.

***

Ezan, muttaki müminler için sevinç kaynağı işitmesini istediği bir ses ve sözler topluluğudur. Gayrimüslim birisi için ise bu söylediklerimizin bir kıymeti olmadığı gibi, bir önemi de yoktur. Ancak Müslüman olduğu halde ya da ben Müslümanım dediği halde beynamaz olan bir kişi için bu ezanlar onlara batar. Sanki onların düşmanları müezzinlerdir. Ama müezzin bunu yapmak zorundadır, hem de günde beş defa...

***

Şimdi müezzin ne yapsın yani; “Allahu Ekber=Allah en büyüktür.” Allah’tan başka büyük tanımak veya büyüklük taslamak küfürdür. Anlamadıysanız size ilk dört kez tekrar edeyim: “Allahüekber.”

Sonra “ Eşhedüellailahe illallah= ben şahadet ederim ki Allah’tan başka ilah yoktur.” Sadece ilah ve rab olarak Allah vardır. Birini aşırı sevip onun hatırına günah işleyip “olursa olsun, yeter ki bu (batıl) ilahımız gücenmesin,” diyeceğiniz ilahlar olmasın!

***

“Eşhedüenne muhammenden Resulullah=Ben (yine) şahadet ederim ki; Muhammed (S.a.v)onun resulüdür.” O olmadan, Muhammed (A.s.v) olmadan din olmaz. Onun sünneti olmadan; din tamam olmaz.

“Hayyalessalah=haydin namaza!” Vakit çıkmadan Allah’ın emri olan namazınızı kılın! Dinin direği, İslam’ın alameti farikası olan namaza geliniz! “Rükû edenlerle birlikte rükû ediniz!”

“Hayyealelfelah=haydin kurtuluşa, felaha! Siz bana kızsanız da, çatlayıp-patlasanız da ben sizi kurtuluşa davet edeceğim.

***

Suç ben de (biz) de değil suç, sende (sizde). Bırak günahı, bırak isyanı, bırak küfür amellerini; neyin inadını güdüyorsun? Sen inadına-inadına içki içilen, kumar oynanan, zina yapılan, faiz yenen, eğlence bataklığına saplanan, hırsızlık yapılan, adam öldürülen... Vs. bir hayatı, bir ülkeyi bana savunursan; ben de her gün günde beş kez; olmazsa yirmi beş kez sana hakkı haykıracağım. “Ben müezzinim, bunu yapmak zorundayım. Senin günahını, cezanı artırmak için değil, ben görevimi yapmak, kendimi sorumluluktan kurtarmak için haykırıyorum.”