Yaşamımdan inciler anlatımı ile başladığım hayatımın gelişimlerini devam etmekteyim.

***

Önceki yazımda sülale anne babamı anlattıktan sonra üç kardeşimin tentürdiyot şişesini içmeleri ile vefat ettiklerini belirtmiştim.

***

İşte bundan sonrası ailenin dağılımı başlıyor.

Herhalde bu olayın tesiri olsa gerek anne ve babam ayrılıyor.

Bu arada ben dünyaya ayak basıyorum. Tabii annemin yanındayım.

Babamın Dedeler Köyü’nün okulunda öğretmenlik yaptığı üçüncü yılı sonu Güvenç Köyü’ne naklediyorlar.

Babam noterlikten onaylı yazıda gördüğüm gibi.

Bana bakmaları için anneme beş beşibirlik veriyor ve Dedeler Köyü’nden ayrılıp Güvenç Köyü’ne gidiyor.

***

İşte başıma olumsuz gelişmeler burada başlıyor.

Annemin üvey annesi nedense anneme “Bu çocuğu at” diye her gün huzursuzluk verince…

Daha altı ayım dolmadan sokağa atılmış oluyorum ama…

Bunu duyan babaannem Rabia Hanım derhal alıyor ve bakımımı yapıyor. Nur içinde yatsın…

***

Bir buçuk yaşıma kadar bakan babaannem o zamanlar biberon vb. olmadığı için anne sütü yerine keçilerin altından süt içtiğimi söylerlerdi.

***

Tabii aklım erme çağında değildim anlatımlardan öğrenmiş oldum.

Atların yanına çok gidermişim Halam bakımımdan pek ilgilenmezmiş.

Babaannem diğer torunlardan ziyade “yeşilim yeşilim” diye çok severmiş.

***

Altı aydan az başlayıp bir buçuk yaşına kadar çocuk yaşamı 1930’ların köy yerinde nasıl yaşanır hayal edebilirsiniz.

***

Bu arada babam Güveç Köyü’nden şehit kızı yetim Saliha hanımla evleniyor.

Evlenmesinin yılında merkez köy istediği için kalantor dayısı olan bir öğretmene verip babamı Hakkâri köyleri gibi yolsuz dağlık arazili ilçe ile irtibatı zor olan Hadim’in Gaziler Köyü’ne naklediyorlar.

***

Buraya giderken babam beni de alıyor götürüyor

Böylece hayal meyal hatırladığım o günlerde yeni annem Saliha hanımla tanışıyoruz.

***

Köyün anlatımı ve yaşantılarımı da gelecek yazımda izleriz inşallah

***

Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle