İslam Ansiklopedisi, dinin sözlük anlamını şu şekilde tarif etmiştir: “Ceza, mükâfat; itaat, hesap, İslâm, örf ve âdet ve inkıyad, hâkimiyet ve galibiyet, saltanat ve mülkiyet, hüküm ve ferman; makbul ibadet, millet, şeriat.

İslam Ansiklopedisi Dinin terim manasını ise şu şekilde tarif etmiştir: “Din, akıl sahiplerini peygamberin bildirdiği gerçekleri benimsemeye çağıran ilâhî bir kanundur.” 

“Din, akıl sahibi insanları kendi tercihleriyle bizzat hayırlı olan şeylere götüren ilâhî bir kanundur.” 

“Din, akıl sahiplerini kendi iradeleriyle şimdiki halde (dünyada) salâha, gelecekte (âhirette) felâha sevkeden, Allah tarafından konulmuş bir kanundur.”

Arapça’da ceza, karşılık anlamına gelir. Güzel amelin karşılığı mükâfat, kötü amelin karşılığı cezadır.  Mükâfat, ödüllendirme, yani güzel bir işin karlılığında verilen ödül.

İtaat, aklın ve şeriatın uygun gördüğü şeyleri yerine getirmek. Yani meşru olan şeylere uymaktır. 

Hesap, yapılan işlerde aklın ve şeriatın ön gördüğü hususlarda sorguya çekilmek.

İslam kelimesi şu şekilde tarif edilmektedir: “Barışa girmek, barış yapmak,  Boyun eğmek, itaat etmek, kabullenmek, İslâm'ı din olarak seçmek, İslâm'a girmek, Allah’a teslim olmak, Allah’a bağlanmak, - İhlaslı ve samimi olmak.”

 İnkıyad, boyun eğme yani Allah’ın hükümlerini ve sünnet-i seniyyeyi kabullenmektir.  

Millet din anlamına gelir. Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “Onlar, “Yahudi veya Hristiyan olun ki doğru yolu bulasınız” dediler. Sen de de ki: “Hayır! Biz, Hanîf olan İbrahim’in milletine (dinine) uyarız. O, müşriklerden değildi.” (Bakara.135)

 Bu ayete dikkat ederseniz millet din anlamına gelir. Bu bağlamda yeryüzünde iki millet vardır. Biri İslam milleti, diğeri küfür milletidir. Peygamberimizin buyurduğu gibi “Küfür tek millettir.”

  Türk, Kürt, Arap, İran, Çin, İngiliz gibi kavramlar, bir kavme verilen isimlerdir. Buna göre bir insan hangi kavimden olursa olsun mümin ise o kimse İslam milletindendir, Müslüman değilse küfür milletindendir. 

Dinin terim manasına gelince, din, insanı kendi tercihiyle hayırlı şeylere götüren ilahi kanun manzumesidir. Çünkü İslam dini, fıtrat dinidir. Bu dine inkıyad eden bir insan fıtratına uygun bir hayat sürmüş olur ki dünyada ve ahirette mutluluğa erişir. 

Dinin hükümleri Allah’ın kelamıdır, beşerin değil bu sebeple insanı kendi hür iradesiyle, kendi tercihleriyle hayırlı olan şeylere götürür. Bu gerçek karşısında, “Osmanlılar zamanında din sadece tebaayı kolaylıkla idare etme aracıydı” demenin ilmi bir dayanağı ve mesnedi yoktur. Osmanlı eleştirilmez değil, eleştirilir fakat bir ilme ve bir mesnede dayandırılması gerekir. 

Kavim, kabile, aşiret ve milletler ya İslam hukukuyla veya temeli tahrif edilmiş Yahudilik ve Hristiyanlığa dayanan beşeri hukukla idare edilir. Beşeri hukuk ideoloji üretir, Kemalizm, sosyalizm, kominizim gibi. Bu ideolojilerin hepsinin temeli faşizmdir. Yani zorbalıktır. Bu sebeple insan fıtratına aykırıdır. O sebeple insanlar, fırsat buldukları zaman ideolojilere karşı  baş kaldırırlar.

İslam’ın temeli ise adalete dayanır. İslam adalettir. Bana kırk beş yıldır, İslam’ın ne olduğunu anladın, diye sorsalar, ben, İslam adalettir derim. 

İslam’ın neşvü nema bulması ancak adaletin icra edilmesi ve işi ehline verilmesiyle mümkün olur. Aksi halde idarenin adı sadece İslam olur; uygulama ideolojiye dönüşür ki, ideolojilerin temeli de zorbalık olduğu için zulüm başlar, sonunda yıkılır

Sonuç olarak diyoruz ki, İslam’ın her bir hükmü müslim gayri Müslüm olsun milletlerin lehinedir. Bir veya iki tefsir okursanız bu gerçeği anlarsınız. Hoşça kalın.