Konyaspor için bundan iyisi Şam’da kayısı…
Hatta bal baklava…
Hem rövanşı hem de 3 puanı cebine koydu…
Bu kadro yapısı ile ilk yarıyı başarı ile tamamlamış, artı ikinci yarı için de gücüne güç katmış, özellikle de geçen hafta Buca gibi önemli bir takımı kendi saha ve seyircisi önünde “madara” etmiş bir Tavşanlı Linyitspor deplasmanını üç puanla geçmek küçümsenecek bir olay değil…
Konyaspor’da bütün futbolcular olağanüstü mücadele ettiler…
Hepsini tebrik etmek lazım…
Ama maçın yıldızı, tartışmasız Gökhan Emreciksin’di…
Savunma zafiyeti olmasına rağmen…
Konyaspor’a geldiği günden beri, ismi hep gündemde kaldı…
Ama olumlu, ama olumsuz…
Özellikle ilk yarı maçları bittiğinde, “Konyaspor’dan bir yere gitmiyorum” diyerek, bütün Konyalıların da gönlünü kazanmış oldu…
Tabi ki benim de…
Recep Aydın’ı da unutmamak lazım…
İlk gol denemesinde Yavuz şanslıydı…
İkincisinde ise Yavuz’a da seyretmek kaldı, filelere giden topu…
Her neyse, maçın ve galibiyetin keyfini çıkaralım…
Uzun zamandır deplasman galibiyetini özlemiştik…
Hem de öyle özlemişiz ki, hakemin bitiş düdüğü ile gazetedeki arkadaşlarla sarmaş dolaş olduk…
Demek ki, iyice dolmuşuz…
Pazartesi günleri Konya TV’deki programın bitiminde bir sonraki maçın sonucu konusunda fikirlerimizi söyleriz…
Muhammet Gümüş sormuştu…
“Abi Linyit maçı ne olur?” diye…
Cümle bile kurmadan, sadece “kazanırız” demiştim, tek kelimeyle…
Kazandık…
Daha ne olsun…
***
Deplasmanda oynadığı bir maçı kazanması, içinde bulunduğu durumu göz önüne aldığınızda Konyaspor adına sevindirici…
Hele de bu galibiyeti bir hafta önce Bucaspor’u deplasmanda 7-2 yenmiş, sahaya burnu bir karış havada çıkan Tavşanlı Linyitspor karşısında almak,  Konyaspor’a bundan sonrası için çok önemli bir direnç ve motivasyon getirecektir…
Konyaspor’un bu maçta istediğinden ve beklediğinden daha fazlasını aldığını kesin…
Osman Özdemir ve oyuncuları için iyi bir deplasman galibiyeti oldu…
Ağır sahada oyun disiplininden kopmadan doksan dakika boyunca mücadele eden Konyasporlu futbolcular, dirençli ve inanmış bir kadronun bireyleri görüntüsünü verdiler…
Konyaspor için başka bir kazanım da bu olsa gerek…
Kazanmaya inanmak da bir kazanımdır…
Umarım devamı gelir…
Sonuç olarak, Akhisar ve Boluspor’un puan kaybettiği bir haftada alınan bu galibiyet ilaç gibi geldi…
Puan farkının açılmaması adına da önemli bir kazanç oldu…
Dünkü maçta görev alan her futbolcu yüreğini koyarak oynadı…
Bunun aksini iddia edeni Allah çarpar…
Kızdığım Robak bile savunmadaki arkadaşlarına yardıma geldi…
Savunmamız mı?
Erdinç’in ismi yeter…
Selim de öyle…
Kenardaki gençler ise yıllardır Bank Asya’da oynuyorlarmış gibi, rakibe geçit vermediler…
Dikkatli, koordineli ve hatasız oynadılar…
1-1’den sonra evsahibi takımın bunaltacağını düşündüm…
Ama yanıldım…
Zaman zaman etkili geldiler, ama kale gibi bir savunma olunca, kaderlerine razı oldular…
Geldikleri gibi gittiler…
Netice itibarı ile Gökhan Emrecik’sinin şık çalımlarla Robak’a attırdığı gol ve genç Selim’in  Recep Aydın’a attırdığı nefis gol Konyaspor’un yukarıda da belirttiğim gibi umduğundan da fazlasını alarak, taraftarlarının yüzünü güldürmesine neden oldu.