Nereye gidiyoruz yazı serisi

Ülkeleri işgal etmenin, insanları esir ve köle yapmanın yeni metotları keşfedildi. Bir Suriye bir Irak yerle bir oldu. Bu ülkeleri işgal edenler, o ülkenin sadece yer altı ve yerüstü zenginliklerini ele geçirdiler, insanlarının çektiği çilelere aldırış etmediler.

Şimdi o ülke insanına GDO’lu gıdalar yediriyorlar, kola cinsi gazlı içecekler içiriyorlar ve ülkede kısırlığı olabildiğince yayıyorlar. Kanunlar çıkarttırarak yerli tohum üretimini yasaklatıyorlar. Böylece ülke insanı, evlense bile artık kısır olduğundan üreyemiyor. Böylece nüfus gittikçe azalıyor ve tank, top kullanmadan bir millet yok ediliyor.

Çıkartılan “tohumculuk kanunlarında” üretilecek tohumlar tadat edilmediği için yasak kapsamına bütün tohum üretimi giriyor.

Yerli tohum kanunu çıkarılmadan önce özellikle de İsrail tohum üretici ve satıcıları, tohumları o ülkeye sokabilmek için o ülkenin televizyon ve gazetelerinde bol propaganda yapıyorlar. O ülkenin yetkililerine verdikleri brifinglerde, ithal tohumların kalitesinden ve veriminde bahsediyorlar, ithal tohumun rekoltesinden çok yüksek olduğunu anlatıyorlar. Bu arada fiyatını da çok düşük gösteriyorlar.

Ama o ülkede yerli tohumları yasaklayan kanun çıkartılınca ve bütün hububat, bakliyat ve sebzelerin tohumlarını dışarıdan ithal etmeye mecbur kalınca, bu sefer ithal tohumların fiyatını yükseltiyorlar ve diyorlar ki “istersen alma…” diyorlar.  Fiyatlarını da “bir gram tohum, bir gram altın…” olarak belirliyorlar.

PATATES TEMEL İHTİYAÇ GIDASIDIR

Ankara’da patatesin pazarlarda satış fiyatı kilosu 4 – 4,5 liraya, İstanbul’da ise 5 – 5,5 liraya çıkmasının sebebi işte budur.

“Bir gram tohum, gram altın” mantığı ile önce patatesin tohum fiyatı yükseltiyor. Sonra bu fiyat patatesin üretimine dâhil oluyor ve tabii oradan da satışına intikal ediyor. Yerli tohum üreticilerinin de eli kolu kanunla bağlandığından, ithal tohumlar, piyasada cirit atıyor.

Buyurun patatesin ülkemizdeki macerasını birlikte inceleyelim.

Haber ajanslardan, haberi yayınlayan ise Milli gazetenin 2.Mayıs.2015 tarihli sayısı ve Sadettin İnan’ın haberi.

“Günlerdir “fiyatıyla” gündemden düşmeyen patateste acı bir gerçek ortaya çıktı. Patateste asıl skandal, fiyatında değil tohumunda yaşanıyor. Türkiye’nin 2014’te dünyadan patates tohumu almadığı ülke kalmadı. Hollanda başta olmak üzere tam 16 ülkeden 16,6 milyon dolarlık patates tohumu ithal edildi.

Türkiye’nin patates tohumunda içler acısı durumu ortaya çıktı. Günlerdir yüksek fiyatı ile tartışma konusu olan patatesin asıl “gizemi” tohumunda yatıyor. Birçok ürünün tohumunda olduğu gibi Türkiye, bu ürünün tohumunda da dışa bağımlı durumda… TÜİK verileri, acı tabloyu gözler önüne seriyor.

İthalat İki Katından Fazla Arttı

2014 yılında toplam 16 ülkeden, 19 bin ton patates tohumu ithal edildi. İthalatın da bir önceki yıla göre iki katından fazla arttığı gözleniyor. 2013 yılında 8 bin ton olan patates tohumu ithalatı, 2014’te 19 bin tona çıktı.

Tohum dış ticaret verilerinde de patates tohumu, önemli bir yeri tutuyor. Domates tohumundan sonra ithalatına en fazla döviz ödenen kalemi patates tohumu oluşturuyor.

Patates tohumuna ödenen 16,6 milyon dolar, domates tohumuna ödenen 55,5 milyon dolardan sonra ikinci sırada bulunuyor.

İthal etmediğimiz ülke kalmadı!

Diğer yandan patates tohumunun ithalatının yapıldığı ülke sayısının çokluğu dikkat çekiyor. Miktar olarak ithalatta Hollanda birinci sırada bulunurken bu ülkeyi sırasıyla; Fransa, Almanya, İngiltere, Danimarka, Belçika, Lüksemburg, Finlandiya, Avusturya, Slovakya, Hong Kong, Çin, Kanada, Hindistan, ABD ve Peru takip etti.

19 bin tonluk ithalatın yarısı Hollanda’dan alındı. Türkiye, Hollanda’dan geçtiğimiz yıl tam 9 bin 940 ton patates tohumu aldı.

İhracat, İthalatın 8’de 1’i

İthalatın yanında ihracat verileri de dikkat çekiyor. 16 ülkeden patates tohumu ithalatı yapılırken Türkiye’nin sadece 2 ülkeye, Rusya ve Azerbaycan’a ihracatı görülüyor. Azerbaycan’a 3 bin ton ihracat yapılırken, Rusya’ya ise 75 ton patates tohumu satılıyor.