Ne Şekerin Şamı ne Arapın yüzü!

Zeytinburnuspor maçı öncesi İstanbul’dan güzel bir sonuçla dönen Şekerspor’un dün ne yapacağı merak konusuydu. Gece boyunca yağan yağmur zemini ağırlaştırmıştı. Maçın başlamasından bitişine kadar iki takım oyuncuları hem rakiple hem de ıslak ve ağır zeminle mücadele ettiler. Dahası ayakta kalabilmek ve hata yapmamak için ter döktüler.

34 puanlı iki takım öncelikle psikolojik olarak hazırlanmışlardı kendi aralarındaki derbi maça. Ancak, sahada takım gibi duran ve takım gibi oynayan Zeytinburnuspor, Şekerspor’dan hem 3 puanı hem de liderliği aldı götürdü.

Aslında ilk yarıda bitti maç.

Ekonomik ve bireysel olarak Zeytinburnuspor’dan fersah fersah önde olan Şekerspor, takım olarak mavi-beyazlı ekibin çok çok gerisinde olduğunu gösterdi. Zeytunburnuspor takım gibi duruşunu skora en iyi şekilde yansıtırken, Şekerspor’un organize tek bir atak geliştirememesi daha çok düşündürdü beni. Şekerspor’da esas sorgulanması gereken konu bu olsa gerek.

Takıma oyuncu mu, oyuncuya takım mı? sorusunun cevabı alınmıştır dünkü Zeytinburnuspor maçında. Kulaklara küpe olması gerekir “büyük lokma ya, ama büyük laf etme” sözü. Sorumluluk makamındaki insanların bin düşünüp bir konuşması da bundandır. Hele işin ucunda bir de Fenerbahçeli Arap İsmail gibi bir kariyerin var ise.

Dün 3-1’lik yenilgiden sonra “Ne Şeker’in Şam’ı, ne Arap’ın yüzü” dedirtiyorsan, kerametinin Fenerbahçeli ya da Bülent Uygun referanslı olması da pek işe yaramıyor. Ekonomik ve kadrosal güç olarak senden çok çok gerilerde olan Zeytinburnuspor, adama takkeyi düşürür keli gösterir.

Her yenilgi sonrası takındığınız tavır ya da alışkanlıklar da hiç hoş değil bileseniz. Armudun sapı, üzümün çöpü mazeretleri, inanın ama hiç karınlarını doyurmuyor, bu alemi yakından tanıyanların.

Bütün bunları niye yazdım.

Bu takıma maddi manevi her şeyini veren ve iyi niyetli olan Recep Konuk, bu hürmetsizliği hak etmiyor kanımca. İlk yarıda 3-0 geriye düşmüş bir takım görmek, beni ne kadar yaraladıysa, sanırım Onursal Başkanınız Recep Konuk’u da ziyadesiyle yaralamıştır.

Bir kaşık suda fırtına koparmak değil benimkisi.

Sahada takım gibi durmayan Şekerspor’a, oyun disiplini olmayan futbolcuya ve oyuna müdahale etmeyen teknik adama sitemim. İkinci yarıya 3-0 geride başlarken, hem de kendi evinde çözüme yönelik bir arayış göremeyişimiz içindir sitemimiz. Kaderine rıza göstermek gibi bir şeydi İsmail Kartal’ın yaptığı.

İtirazım buna.

Fazla söze gerek yok: Sahada iyi olan Zeytinburnuspor’du ve doğal olarak kazanan da onlar oldu.