Bir süredir ülkemiz Dolar kurundan dolayı sıkıntılı günler yaşıyor. Ekonomimizin daralması nedeniyle piyasalarda karamsarlık rüzgarları esiyor.
Meğer bütün fiyat ayarlamaları Dolar endeksine bakıyormuş. Çarşı pazardan tutun da, marketlere, toptancılara hatta ufak tefek işçilikler bile Dolar ayarından geçti.
Buna fırsatçılık denmez de  ne denir acaba?
Bariz çıkarcılık.
Çabuk köşe dönme hayali.
Sadece marketler, alış veriş merkezleri pazarlar değil elbet.
Su, elektrik, doğalgaz ve kömür  hepsi zamlandı.
Peki ücretleri zam görmeyen işçi, memur, emekliler ne yapsın? Kimden maaşlarının iyileştirilmesini istesin?
Fakir-fukaraya Allah yardım etsin. İşleri oldukça zor.
Kimileri de, hala İpone telefon alma peşinde. Tabi bunlara ya kriz uğramamış ya da bihesap yaşıyor.
Diğer taraftan FED faizleri artırdı. 1Ağustos’ta gerçekleşen toplantıda 1.75-2.00 bandında sabit tutulmuşken, 27 Eylül’de açıklanan kararla 25 puan artırmak suretiyle 2.00-2.25 aralığına çıkardı.
Yükselen bu faiz kararı ile Dolar bir miktar düşse de 6-TL’nin üzerinde işlem görüyor.
Dolar fiyatının yükselmesi nedeniyle kasalarını dolduran sömürgeciler, şimdi de yüksek faizden götürecekler. Kısaca her yol onlara çıkıyor.
İşte, yaşananlar bir kez daha gösterdi ki faiz ekonomisi bize uymuyor.
O zaman ne yapmak gerekiyor?
-İçerisinde faizin olmadığı milli bir ekonomi.
-Yerli para birimi kullanma.
-Yerli malı kullanma.
- En önemlisi de üretim.
Mademki yeterli bilim ve teknoloji ihracı yapamıyoruz, o zaman tarıma daha çok önem vermeliyiz. İşsiz gençlerimize istihdam sağlamakla birlikte, daha çok üretim yapmak suretiyle, hem iç pazarı rahatlatmış, hem de ihracatımızı artırmış oluruz.    
Bununla birlikte, hem sağlık açısından hem de fiyat etiketlerin denetimleri ilgili kurumlarca sıklıkla yapılması gerekiyor.
Daha güzel günler dileği ile, Cumanız mübarek olsun. Allah’a emanet olunuz.