Konya’nın bir has evladı daha Hakk’a yürüdü…

***

Mehmet Uzun… İnançlı, hedefi ve misyonu olan bir İmam’dı… Herkes “Malulen seni emekli edebiliriz, bu kadar uzağa göreve gitmene gerek yok” dedi…

***

Mehmet Uzun, “Ben İmamlık yapacam, başka şeye de lüzum yok” dedi…

***

PKK terör örgütünü görev yaptığı bölgede duasıyla tebliği ile köşeye sıkıştırdı… Eli silahlıların, gençleri kandırma gayretlerine, elinde Kur’an ile mücadele etti…

***

Başarılı da oldu… Gençler öbek-öbek Konyalı İmam Mehmet Uzun’un etrafında toplandılar… Gözünün biri hiç görmüyordu… Diğeri de yüzde 50 görme kaybına ulaşmıştı…

***

Duvarları tutuna tutuna tebliğini yılmadan yaptı… Sabah namazları düşe kalka camisinin yolunu buldu… Yanık sesiyle dağlardaki gençleri “Salaha” çağırdı… Kaç kez düştü cami ile evinin arasında…

***

‘Yapma !’ dediler… “Buralar senin Konya’na benzemez”… ‘Etme !’ dediler… “Gözlerin görmüyor memleketine dön”

***

“Önemli olan gönül gözü, yoksa göz eşekte de var” dedi… Yılmadı… Duvarları tuta-tuta, düşe kalka, camisine gitti, “Rabbini anlattı”

***

Bir akşam üzeri geldiler… İmam Hüseyin’e geldikleri gibi…

***

“Davamız var, sorunumuz var çözemiyoruz yardım et” diye… Durur mu İmam Mehmet, duvarları tutarak icabet etti yardım çağrısına…

***

Aynı İmam Hüseyin gibi kandırıldı…

***

O Rabbi için, insanların arasındaki nizaları çözmek için yürüdüğünü sanırken “Arkasından kurşunladılar”

***

Düşerken yere tutunmak için bir duvar aradı… İmam Hüseyin gibi al kanlara boyandı… Rabbi uzandı… Alıverdi İmamını…

***

O konjektürel yapıyı dikkate almadı…

***

“Burası Doğubayazıt, hutbeden PKK’yı eleştirirsem, beni vururlar yaşatmazlar” demedi… Nefesi yettiği kadar anlattı…

***

“İyiliği emretti kötülükten sakındırdı” diye şehit edildi…

***

Hadi şimdi şenliklerimize devam edelim…

***

İmam Mehmet için, iptal edemeyiz değil mi bu şenlikleri-konserleri…

***

Zorlamayın kendinizi… Biliyoruz konjektürel yapı… Sizin oğlunuz böyle ölseydi?