Maçı tabi ki yazacağım...

Yazacağım konu, maçtan, hatta kazanmamızdan daha da önemli benim için...

Bir örnek meramımı anlatmaya yetecektir...

PTT Lig'de bir sezonda toplayamadığı seyirciyi, Süper Lig'in ilk maçında topladı Konyaspor...

Tabi ki bütünleşmeyi de...

Buradan şu sonucu çıkarbiliriz sanırım...

Konya şehrinin de, Türk futbolunun da Konyaspor'a ihtiyacı var...

Konyaspor bir futbol takımından ibaret olmadığını, futbolda iktidar olmasa da muktedir bir camiaya sahip olduğunu Fenerbahçe maçında göstermiştir...

Konya'nın ve Konyaspor'un marka değerini korumaksa amaç, bu şehir ve takımı fazlasıyla lazım bu lige...

Dolasıyıyla Konyaspor'u bu şehrin sırtında kambur görenlerin bu fotoğrafa iyi bakmasını isterim...

Bakan, Milletvekili, Vali, Belediye Başkanı, Emniyet Müdürü, Sivil Toplum Örgütleri, Konyaspor'un bu şehir için önemli bir kurum olduğunu sanırım anlamışlardır...

“Konyaspor'a bulaşma, siyasi hayatın biter, ticari hayatın mahfolur” diyen zihniyetlerin iflas ettiği bir hafta sonunu yaşattı Konyaspor Konya'ya...

xxx

Ve maç...

Dakika 27 ve 2-0 gerideyiz...

Skor kötü, oyuncuların performansı daha da kötü...

Ve uzun bir süre var...

Yani 63 dakika...

Uzatmalar da cabası...

Tedirginliğim de haklıyım...

Sol yanımda oturan Durmuş Alagöz abinin kulağına kısık sesle fısıldadım...

“Abi inşallah böyle biter” diye...

Durmuş abi hiçbir yorum yapmadı...

Fransız kaldı benim “abi inşallah böyle biter” sözlerime...

Belki de içinden yüzüme karşı “fark!!”lı bir şey de söylemiş olabilir...

Kimbilir...

xxx

Şu bir gerçek ki, kalbürüstü, Süper Lig'de görev yapan, birçok teknik adamın imrenerek baktığı bir kadroya sahip Fenerbahçe...

Fatih Terim de dahil...

Ama...

Şunu çok iyi anlattı Konyasporlu oyuncular...

Saha dışındaki psikoloji ile saha içindeki psikolojinin aynı olmadığını...

Kağıt üzerinde favori gösterilen konuk takımdı...

İbre Fenerbahçe'ye dönüktü...

Eyvallah...

Ama maçın sahada oynandığı da bir gerçekti...

Maçın ilk yarısını geçtik...

Sahaya sürülen ilk 11'i de...

Ancak, ikinci 45'e doyamadık...

Kulübenin doğru zamanlama ile doğru hamlesine de...

İyi hamle yapanın kazandığı, bu hamlelere cevap veremeyenin kaybettiği bir maç oldu...

Eğriye eğri, doğruya doğru, Uğur Tütüneker'in Abdulkerim tercihi yanlıştı...

Hem ağır, hem de tecrübesiz olan bu oyuncuyla başlamanın yanlış olduğunu anladığında maçın skoru 2-0 olmuştu...

İkinci yarıdaki hamleler Uğur Tütüneker'i de Konyaspor'u da uçurdu...

Oyuncuları da...

Ayırım yapmadan hepsi...

İkinci 45'te ortaya koydukları kazanma iştahı ile tribünleri dolduran binlerin gönüllerini ve gönüllerimizi fethettiler...

Ezcümle şu...

Torku Konyaspor ikinci yarının başlarında vites büyüterek oyunu tuttu, maçın son 20'sinde ise arazi vitesine takarak sonuca gitti...

Demek ki doğru zamanlama ile doğru hamleler, rakip Fenerbahçe'de olsa “pes” ettiriyor...

xxx

Ve stat...

Harbiden bu şehre yakışmıyor...

50 yıl öncesinin Konya'sına lüksmüş...

Ama bugünün Konya'sını incitiyor, acıtıyor...

Yaşlanmış...

Paslanmış...

Ne yivi kalmış ne seti...

Eli ayağı tutmuyor...

Biran önce yeni stat hizmete girmeli...

Bu şehir adı büyük “Kozanoğlu” olmaktan kurtarılsın...

Devletimiz Mersin'e 6 ay içinde, hem de dünya standartlarında bir stat kondurmuşsa, 190 içinde de Konya stadını bitirmesini bilir...

Yeter ki, niyet iyi olsun...

Büyükşehir Belediye Başkanı Tahir Akyürek, 10 bin kişilik kültür merkezine gösterdiği duyarlılığı, yeni stat için de gösterirse, Konya 100 yılın stadına kısa sürede kavuşmuş olur...

Ben rakamlara takılmam...

42 bin kişilik değil 38 bin kişilikmiş...

Gününde bitsin de 30 bin kişilik olsun...

Önemli olan stadın biran önce bitirilmesi...

Gerisi tefarruat.