Kim bu çınarlar?

Orta-Lise derecesi olarak sırasıyla “Mekteb-î Sanayi”, “Bölge Sanat Okulu”, “Sanat Okulu” ve “E. Sanat Enstitüsü” isimlerini alarak Sanat öğrenimi veren okulda okuyan ve mezun olanlar

***

Osmanlı döneminin İttihatçı zihniyetli elitlerin, makamını hal ederek sürgün yaptıkları ve onların oğul ve torunları kendilere sanayi ve ilericilikle alakalı bir şey yapamayan ama hâlâ kötülemede önde giderken “Hafiyeci Kızıl Sultan” dedikleri…

İlericilik, Teknik ve sosyal hizmetlere kendini vakfetmiş Osmanlı Padişahı Rahmetli II. Abdülhamid’in Sanayili kalkınmaya önem verip Anadolu’da “Sanayi Okulları” açılmasına ferman verme neticesi…

Konya’da da Vali Alonyalı Ferit Paşa’nın 1872 de Konya bedesteni yıktırılıp yerine yaptırdığı Bina…

***

Enstitülerin “Teknik Lise” olmaları ile yeni binalara taşınması sonu bir ara Karatay Lisesi olurken, çıkan yangın neticesi onarılıp “Konya Sanat Galerisi” olarak kullanılması kararı bir tarafa atılıp…

Özel idaresinin, sanki yer yokmuş gibi yerleştiği ve devamda ısrar ettiği bina.

***

Bir asrı aşan yaşı ile hâlâ heybetini kaybetmeyen ve şimdi mafiş olan çevresindeki 1901 yılında başlanan Torna - Tesviye, Döküm, Model, Demir, Marangoz, Terzi, Tenekecilik vb. Sanatları eğitimi sonraları Elektrik, oymacılık ve mobilya döşemeciliği ilave edilen atölyelerinde meslek ve ilim öğretimine başlanan bina…

***

Konya’da hatta Anadolu’da ilk Sinema gösterimini halk’a sunarak gösterim yapan, Rahmetli dedemin anlattığı gibi Birinci Dünya Savaşı görüntülerini veren bina

Ebeveynlerin, “Oğlum Memur değil Sanatkâr olsun” diye evlatlarını kayıt yaptırırken tam sağlam raporu yanında kayıt izdihamı neticesi sadece bu okulda imtihanla öğrenci alınan bina…

***

Öğrencilerin, Konya’nın en uzak, Şakalak köprüsü, Uluırmak, Sadırlar, Araplar semtlerini bırakın Meram ve Köyceğiz’den bile kışın kar yağmur altında tabanvayla öyle on santim değil seksen santimlik karda bile tatil olmayan okulda öğrenim yapmaya geldikleri bina…

***

Evet, bu binada okuyup mezun olan, yaşları ellinin üzerinde yüzüncü yıllarına dayanan yaşları ile çeşitli mesleklerde bulunurken hepsinin emekli olduğu…

“ÇINARLAR”…

27 Mayıs Pazar günü, elli yıldan buyana aksamadan devam ettirdikleri ve Türkiye’nin neresinde olsalar da…

 İşini gücünü bırakarak, masrafı da dikkate almadan içtenlikle arkadaşlarını görüp kaynaşmak ve hatıraları tazelemek için Konya’ya gelmekle ananevi toplantılarını yapmış oldular.

Bu okulun mezunlarından olup Konya’da Kayahan Sanayii tesislerini kurup çalıştıran değerli sanayici Sayın Mehmet Kayahan’ın sosyal tesislerinde ki salon ve yemekhanesinde Misafir etmesiyle birbirlerine kavuşan çınarlar…

 Öğrencilik günlerinin hatıralarını anarak beraber yemek sonu aralarından ayrılanlara hatim ve duası yapıp sohbetler neticesi “Gelecek yıl yine buluşuruz inşallah “ diye helalleşerek kucaklaşarak ve Sayın Mehmet Kayahan’a teşekkürlerini sunarak bulundukları İl’lere dönmüş oldular..

***

İnşallah sağ selamet gelecek yıl Mayıs ayının son pazarında daveti üstlenen arkadaşlarının yerinde yine buluşup kaynaşıp hatıra tazelerler.

***

Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle…