2015 yılını acısıyla tatlısıyla birlikte geride bıraktık. Ülkemiz, milletimiz ve bölgemiz için kötü bir yıldı. Her geçen yıl bir önceki yılı mumla aratır oldu. 2015 de o yıllardan biriydi. Ne zaman yeni bir yıla girsek herkes en güzel temennilerini yazar. Her yeni yıl yeni bir başlangıçtır. Her yeni bir yıl bir umut yılıdır...

**

2015 ülkemizin için büyük umutlarla başladı. Ama öyle devam etmedi. Toplum daha da politize oldu. Sevgi toplumundan kin ve nefret toplumuna dönüştük. Ölülere bile saygımız kalmadı. Senin ölün benim ölüm kavgası başladı. Ölü yarıştırır hale geldik. Sırf dünyaya farklı pencerelerden baktığımız için ölmüş insanlara söven bir toplum ortaya çıktı...

**

7 Haziran seçimlerine kadar ülke gerildikçe gerildi. Büyük bir şişkinlik meydana geldi. Sandıktan çıkan sonuç ülkede 5 aylık bir kaosa neden oldu. Peygamberler şehri Şanlıurfa kana bulandı. 34 genç hayatını kaybetti. Yetmedi Ankara'da canlı bombalar ölüm saçtı. Cumhuriyet tarihinin en kanlı terör saldırısı gerçekleştirildi. 103 kişi hayatını kaybetti...

**

Bütün bunlar yetmezmiş gibi ülkemizin Doğusundan ve Güneydoğusundan her gün şehit haberleri geldi. Temmuz ayından bu yana 200'den fazla güvenlik görevlimiz şehit oldu. Aralarında daha ilk maaşını almamış polislerimiz de vardı. Daha yeni uzman çavuş olmuş askerlerimiz hayatının baharında şehitlik mertebesine kavuştu...

**

Hayatımızın en acı yazı ayıydı. Büyük umutlarla başlayan bir yıl kabusa dönmüştü. Çözüm süreci dedikleri süreç buzdolabına kaldırıldı. 2015 yılının son aylarında Sur, Cizre, Silopi, Nusaybin, Dargeçit gibi ilçelerde terör örgütü öz yönetim ilan etti. Bu ilçelerde bildiğiniz sokak savaşı yaşandı. Yaşanmaya da devam ediyor.. Yüzlerce hain öldürüldü fakat bu içimizdeki ateşi söndürmedi...

**

Türkiye için 2015 yılı bir "fetret dönemi" oldu. Geçmişte yapılan yanlış politikalarının bedelini her geçen şehit cenazesi karşılayarak ödüyoruz. Hainlerle, bebek katilleriyle en başta masaya oturmak yanlıştı. Bunları diyenleri kan emicilikle suçlayanlar şimdi onlarla aynı safta. Ülke büyük bir savaş veriyor.

**

Bu savaş çok boyutlu bir savaş. Bir taraftan iç diğer taraftan dış mihraklarla savaşıyoruz. Düne kadar dost olduğumuz ülkelerle şimdi kanlı bıçaklı hale geldik. Daha 2 ay önce Moskova'da birlikte camii açtığımız Rusya ile şimdi kanlı bıçaklıyız. Düşman ülkeler listesine her gün yenileri ekleniyor. Komşularla "Sıfır sorun" politikasından "kıymetli yalnızlık" politikasına düştük..

**

Toplumsal sorunlar aldığı başını gidiyor. Gazetelerin 3.sayfaları cinayet, intihar, kaza haberleriyle dolu. Eğitim sistemi alarm veriyor. Okullarda dersler boş geçiyor. Öğretmenler mutsuz, öğrenciler değerler eğitiminden uzak büyüyor...

**

Ülkemizin Batı'sından her gün mültecilerin ölüm haberleri geliyor. Aylan bebek gibi nice çocuklar Ege'nin soğuk sularında can verdi. Suriye'de yaşanan insanlık dramı artık ülkemizin her yerinde hissediliyor. Çocukların öldüğü bir ortamda yeni yıla bir girmişiz ne anlamı var...

**

2015 yılı acısıyla tatlısıyla geride kaldı. Türkiye için hüzün dolu bir yıl oldu. Ama kimsenin kolay kolay hatırlamak istemeyeceği bir yıl olarak hafızalarımıza kazındı. Umudumuz 2016 yılının 2015'i aratmamasıdır. Tek isteğim ülkemizde, bölgemizde ve dünyanın neresinde olursa olsun insanların ölmemesi, çocukların ölmemesidir. 2016 yılında barıştan ve huzurdan başka bir dileğim yok. 2016 yılının ülkemize ve milletimize hayırlar getirmesini diliyorum.

**

Akit Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Hasan Karakaya önceki gün Medine'de geçirdiği kalp krizi sonucu hayatını kaybetti. Kendisine Allah'tan rahmet ve tüm basın camiasına sabır diliyorum. Gazeteciler stresli bir hayat yaşıyor. Bugüne kadar birçok gazeteci ağabeyiz daha 60'ına, 50'sine varmadan kalbine yenildi. Türkiye gibi bir ülkede stressiz yaşamak gerçekten zor. Her nefis ölümü tadacaktır. Nerede öldüğümüzün pek bir önemi yok diye düşünüyor. Kul hakkıyla öbür tarafa gitmemek kırmızı çizgimiz olmalı...