2004 yılının Temmuz ayında Merhaba Gazetesi’nde muhabir olarak başladığım ilerleyen yıllarda sorumlu yazı işleri müdürü olarak devam eden gazetecilik maceramda bana ayrılan sürenin sonuna geldim…

**

21 yaşında sektöre ilk adımımı attığım Merhaba Gazetesi’ne 41 yaşında veda ediyorum. Gazetecilikteki ilk günkü heyecanım son günüme kadar devam etti. Ve veda vakti geldi çattı... Benim için duygusal anlamda zor bir süreç oldu…

**

Bugün veda yazıları yazmanın ne kadar zor olduğunu anladım. Çünkü; daha önce böyle bir tecrübem olmadı. Meslek hayatımın ilk ve son veda yazısı. O yüzden bir hatam, eksiğim ve kusurum olduysa haklarınızı helal edin..

**

Bir insan hayatı için 20 yıl çok uzun süre. Özellikle de bir kurumda 20 yıldan daha fazla kesintisiz bir şekilde çalışmak büyük sabır ve fedakarlık ister… Hayatımın yarısı bu kurumda geçti ve ailemden mesai arkadaşlarımla vakit geçirdim.

**

Gün geldi iş daha iyi olsun diye tartıştık, birbirimizi kırdık, gün geldi birbirimizin sevincine ortak olduk. Gün geldi acılarımızı paylaştık. İyi günde kötü günde hep birlikte olduk. Bir ailede ne yaşanıyorsa aynısını yaşadık… Bu yüzden Merhaba’da her zaman aile ortamı oldu…

**

2004 yılından bu yana farklı isimlerle çalıştım. Meslekteki ilk patronum Mustafa Arslan’dı. İlerleyen yıllarda ise Rifat Tankut, Ömer Sarıkulak ve Halid Şen patronumuz oldu. 20 yıl boyunca patronlara değil işime odaklandım.. Onları bir patrondan ziyade ağabey ve kardeş olarak gördüm…

**

Meslekteki ilk büyüklerim Dr. Çetin Oranlı, Ahmet Turan, Ali Sait Öge, Recep Çınar, Mehmet Ali Nurullahoğulları ve Burak Taşpınar ile uzun yıllar mesai yaptık. Değerli kardeşim Doç. Dr. Ali Özcan ve gazetedeki ağabeyimlerimizle güzel anılarımız oldu. Her zaman bize yol gösterdiler…

**

Aynı şekilde gazetenin grafik, reklam ve haber servisinde Ahmet Göçergi, Hamdi Buğur, Hakan Markupcu, Gürsel Ekti, Züleyha Önal, İbrahim Başcı, Rasim Atalay, Caner Özcan ile birlikte mesai yaptık…

**

2008-2013 yılları arasında Konya Yenigün Gazetesi’nin yazı işleri müdürlüğünü görevini yürüttüm. İlk zamanlar Muhammed Gümüş ile birlikte bu gazeteyi çıkarttık. Sonradan ekipte görev değişiklikleri oldu… Ekip arkadaşlarımızla birlikte Türkiye’nin en prestijli ödüllerini aldık. Onlara da emeklerinden dolayı teşekkür ediyorum…

**

MERHABA HER ALANDA ZİRVEDE

2013 yılında kurum içinde yaşanan ayrılığın ardından Merhaba Gazetesi’nde sorumlu yazı işleri müdürlüğü görevine getirildim. Zor ve stresli bir görevi devraldım. Bir taraftan çıtayı düşürmemek için çaba gösterdik, diğer taraftan daha iyi işler yapmanın gayretinde olduk…

**

Gazetede 3 yıl boyunca Genel Yayın Yönetmenimiz Kerem İşkan ile önemli projelerin altına imza attık. Hem gazetecilik hem dergicilik alanında ses getiren işler yaptık.. Merhaba Şehir dergisinin marka değerini yükselttik…

**

Bugün Konya’nın en çok ziyaret edilen sitesi olan merhahaber.com’un temellerini çok uzun zaman önce attık. Dijital medyanın gelecekte nasıl etkili olacağını o yıllardan anladık. Bugün çok şükür Merhabahaber.com açık ara önde…

**

Burada en büyük emek Salih Acıbadem, Sait Çelik, Emre Özgül ve Mesut Turan’ın oldu. Youtube kanalımız da her geçen gün büyümeye devam ediyor. Merhabahaber, bugün Konya’da facebookta 100 binden fazla takipçiye sahip.. Merhaba hem yazılı basında hem de dijital mecrada açık ara önde.

**

Haberlerimiz sadece şehir gündeminde değil ülke gündeminde de ses getirdi. Haberde Emre Özgül, sporda Ferhat Türkoğlu, sonradan ekibe katılan meslek büyüğümüz Erkant Uysal ile birlikte güzel işler çıkardık… Erkant Uysal hem yükümüzü aldı hem bize ağabeylik yaptı… Gazetede Muharrem Dursun, Mustafa Ünüvar ve Sinan Şen’le güzel işlere imza attık.

**

Tek derdimiz daha iyisini yapabilmek oldu. Bunun için gün geldi birbirimizi kırdığımız zamanlar oldu. İşimizi ve görev yaptığımız kurumu evimizden ve ailemizden daha fazla sahiplendik. Bu yüzden ayrılıklar ve vedalar gerçekten çok zor…

**

Gün geldi işte biriktirdiğimiz stresi evde ailemden çıkardığım günler oldu… Bazı sorunlarımızı içimize attık. Onları üzdüğüm zamanlar oldu ve bütün bu telaşın içerisinde yeterince vakit ayıramadım. En çok da çocuklarımdan helallik istiyorum.

**

MERHABA İYİ BİR GAZETECİ OKULU OLDU

Merhaba sadece iyi bir gazete değil aynı zamanda iyi bir okul oldu. Buradan çok başarılı gazeteciler yetişti. Mersin, Manisa, Aydın, Şanlıurfa, İstanbul, Ankara, Malatya, Ağrı, Gümüşhane gibi yerlerde gazeteci ve öğretim üyesi transfer ettik…

**

Bugün Türkiye’nin birçok şehrinde Merhaba’da yetişen gazeteciler görev yapıyor. Konya’nın en başarılı ve gözde gazetecileri Merhaba’da yetişti. Onların başarısıyla hem seviniyor hem gurur duyuyoruz…

**

20 yıl boyunca tek derdim gazetecilik yapmak oldu. Zorlandığım zamanlar oldu. Bu süre zarfında lisans öğrenimini tamamladım. 2013 yılından sonra yüksek lisans ve doktoramı bitirdim. İngilizcemi geliştirdim… Kendi imkanlarımla 22 ülke gezme fırsatı buldum..

**

Aynı zaman zarfında üç çocuk büyüttüm. Bir taraftan Merhaba gibi bir gazetede gazetecilik görevini yerine getirdim, diğer tarafta akademik çalışmalara da devam ettim. Haftalık izinlerde doktora derslerine girdim…

**

Akşamları doktora tezini yazdım. Süreç çok uzadı. Bir taraftan tez yazmakla meşguldüm bir taraftan çocuk büyütmekle. Konya Gazeteciler Cemiyeti’nde de 3 dönem yönetim kurulunda görevlerim oldu…

**

Bu süreçte bir insanın hayatta yaşayacağı en büyük acılardan birini yaşadım. 2020 yılının Temmuz ayı hayatımın en zor ayı oldu. Hayatta en değer verdiğim insanı annemi kaybettim. Ölüm hepimiz kaçınılmaz bir son. Mekanı cennet olsun. Rahmetle ve şükranla anıyorum…

**

2023 yılında doktora tezimi başarıyla bitirmenin mutluluğunu yaşadım. Yerel basında doktora yapan nadir gazetecilerden biri oldum… Meslekteki 20. yılımda ilk kitabımı da çıkarmanın mutluluğunu yaşadım. 2023 yılının Temmuz ayında aynı gün hem sürekli basın kartını hem de doktora diplomamı aldım..

**

HER ZAMAN GAZETECİ KALACAĞIM

Meslek hayatımın son yazısı bu. Ama “bir gazeteci her zaman gazetecidir”. Gazetecilik ruhu içimde hiçbir zaman ölmeyecek. Gazeteci olunmaz gazeteci doğulur. 20 yıllık meslek hayatı bana bunu öğretti…

**

Gazetede masamı ve eşyalarımı toplarken meslek hayatımın en zor duygusal anlarını yaşadım. 20 yılımın geçtiği Sultanşah Caddesi’ne ve Merhaba Gazetesi’ne veda etmek kolay olmadı.

**

Umarım gazetecilik adına geride hoş bir sada bırakabilmişimdir. Bayrağı kendi bünyemizde yetişen Emre Özgül’e devrediyorum. Alnının akıyla bu işi yapacağına inanıyorum. Emre işini en güzel şekilde yaparsa bundan gurur duyarım, tam tersi bir durum olursa bundan en fazla ben üzüntü duyarım…

**

Son 20 yılda Konya’da, ülkemizde ve dünyada tarihi olaylara şahitlik ettik. Bir gazeteci hem görev yaptığı yer hem de şehir için kurumsal bir hafızadır. Bir gün inşallah bunları da yazmak nasip olur…

**

İnsani hassasiyet taşıyanlar için vedalar her zaman zordur. Merhaba’yı ailem gibi evim gibi gördüm ve çok sahiplendim. Bunu tüm samimiyetimle söylüyorum. Belki bu yüzden duygusal bir yazı kaleme aldım ve bazı hususlara sık sık vurgu yaptım…

**

20 yıl emek verdiğim, cefasını çektiğim ve gençliğimin en güzel yıllarını geçirdiğim Merhaba’ya acı tatlı anılarla ve unutulmaz hikayelerle Merhaba’ya veda ediyorum…Haklarınızı helal edin.. Benden yana helal olsun…