Biz, bu konuyu aziz milletimize bir türlü anlatamadık. Evet, Ayasofya bir fetih sembolü, bir kılıç hakkı, çağ açıp çağ kapayan Fatih’in vakfiyesidir.

Bunun ötesinde asıl sebep Tevhid dinidir. Hz. Âdem’in, Hz. Nuh’un, Hz. İbrahim’in, Hz. Musa’nın, Hz. İsa’nın dini de tevhid dinidir.  Hz. Musa’nın dini Yahudilik değildir. Hz. Musa yahudi kavmine peygamber olarak gönderildiği için yahudilik denilmiştir. Hz. İsa’nın dini hıristiyanlık değildir. Hz. İsa’da İsrail Oğullarına gönderilen bir peygamberdir.

 Hz. Peygamber (s.a.v.) Efendimizin getirdiği din de tevhid dinidir. O’nun diğer peygamberlerden farkı ins ve cinin peygamberi oluşudur.  O bütün insanlığa peygamber olarak gönderilmiştir. O son peygamberdir. (Ahzab,40)

 Kısacası bütün peygamberlerin getirdiği dinin adı İslam’dır. Hak din olan ve Allah katında makbul olan din İslam’dır.

Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “Şüphesiz Allah katında din İslâm’dır. Kitap verilmiş olanlar, kendilerine ilim geldikten sonra sırf, aralarındaki ihtiras ve aşırılık yüzünden ayrılığa düştüler. Kim Allah’ın ayetlerini inkâr ederse, bilsin ki Allah hesabı çok çabuk görendir.” (Âl-i İmr’an,19)

 Diğer ayeti kerimede şöyle buyrulur: “Kim, İslâm'dan başka bir din ararsa, bilsin ki kendisinden (böyle bir din) asla kabul edilmeyecek ve o, ahirette ziyan edenlerden olacaktır.” (Âl-i İmr’an,85)

 Şu ayeti kerimeyi de göz önüne alırsak meseleyi iyi kavramış oluruz. Yargı bu konuda bu Perşembe günü kararını verecektir. İnşallah bu hususu da göz önüne alır.

Kur’an-ı Kerim’de şöyle buyrulur: “Onlar "Rabbimiz Allah'tır" demelerinden başka bir sebep olmaksızın haksız yere yurtlarından çıkarıldılar. Eğer Allah insanların bir kısmını bir kısmı ile defetmeseydi manastırlar, kiliseler, havralar ve içinde Allah'ın adı çok anılan mescidler elbette yıkılırdı. Şüphesiz Allah kendi (dini) ne yardım edene yardım edecektir. Şüphesiz Allah çok güçlüdür, çok izzetlidir (her şeye galiptir.” Hac,40)

Elmalılı bu ayeti kerimenin tefsirinde özet olarak şöyle diyor:

SALÂT: Bu kelime İbrânice Saluta'dan gelen ve sonradan Arapçalaşan bir sözcüktür ki, yahudilerin namaz yeri, yani havra demektir. Görülüyor ki, mescidler, “Allah'ın adının çok anıldığı yer” olarak nitelendirilmiştir ki, bunda iki nükte vardır. Birincisi, İslâm'ın emrettiği ibadetlerden asıl maksadın Allah'ın adının çokça anılması olduğunu vurgulamak, ikincisi de diğerlerinin var olmalarının, asıl sebebi olan Allah'ın anıldığı yer olmaktan çıkıp başka maksatlar için kullanıldığına işarettir.

Özetle Allah, dindar olanları, haddi aşan azgınları defetmeye göndermeyip; inananlara savaşma hak ve salahiyetini vermeseydi manastırlar, zaviyeler, kiliseler, havralar ve içinde Allah'ın adı çok anılan mescidlerin hepsi yıkılırdı.

Dinsizlerin saldırıları karşısında bunlardan hiçbiri ayakta kalamazdı. Bakara Sûresi'nde (2/251) geçtiği üzere bütün yeryüzünün düzeni bozulurdu. Bütün bunların yıkılmaktan kurtulmaları ve korunmaları ancak onları savunmakla mümkündür. O halde bütün bunları himaye etmeyi hedefleyen İslâm'ın savunma hakkının bütün hakların başında geldiği muhakkaktır. Şüphesiz Allah kendi dinine yardım edene yardım edecektir.

Görüldüğü gibi Fatih, AYASOFYA’yı manastırlar, kiliseler, havralar Allah'ın anıldığı yer olmaktan çıkıp başka maksatlar için kullanıldığından dolayı camiye çevirmiştir.

Arkadaş! Biz, Müslüman isek bu gerçeğe boyun eğip Fatih’in yanında yer almamız gerekir. Bir ilme dayanmayan görüşler, indî ve süflidir.

Mesela bazı sefihler, Ayasofya, evrensel kültür değeri ve dünya mirasıdır demektedir. Sefihin biri, Ayasofya olduğu gibi kalmalı demektedir. Sefihin biri de Ayasofya Fatih’in vakfiyesi değil Atatürk’ün vakfiyesi diyecek kadar saçmalamaktadır..

İstanbul ikinci defa fethedilmedi. 1920’de İstanbul’u işgal eden İtilaf devletleri İstanbul’un statüsü hakkında anlaşamayınca çekip gittiler. 

 Bu değerlendirmelerden anlaşılıyor ki Ayasofya camisini müzeye çevirmek dinsizliğin ve materyalizmin bir tezahürüdür. Bunu savunmak kişinin küfrünü açıkça izhar etmesidir. Gerisi lafu güzaftır.  Hoşça kalın.