İnsanların dünyâdaki üzüntü sebeplerinin arasında hemen en önemlilerinden birisi eşler arası geçimsizliktir. Çünkü bireyin kendisine en yakın kişi eşidir. Kendilerinden uzakta olan sıkıntılar kişilerin ya aklına gelince üzülür ya da üzüntüler ve bunaltılar o şeyle karşılaşınca depreşir. Ama eş öyle mi ya? Kişinin hemen yakınında ve kişi her an onunla muhatap. Bu sebeple kişinin en yakınındaki üzüntü, onu her an bir huzursuzlukla burun buruna getirdiği için çok yıpratıcıdır. Ancak hayat devam ediyor. Bu tür üzüntüleri atlatmak için sabır, tevekkül ve rızâ hedefli yaşama problemleri çözecek hasletlerdir. Hayâtın tamâmı bir imtihandan ibârettir. Eşler en önemli imtihanlarımızdır. İmtihanı kazanmak inananların asli vazifesi ise eşler de, o işle görevli unsurlardır. Belki de kişiye cennet kazandıracak en önem âmil eşlerdir.
Dünyâya bir defa geliyoruz bir daha gelme şansımız yok. O halde birbirimizi kırmak, incitmek, yaralamak niye? İnsanların yüreklerinde tâmiri imkansız yaralar oluşturmak şu fâni âlemde ne yakışıksız bir durum! Üç günlük dünyâda üç kuruş etmeyen şeyler yüzünden eşlerin birbirleriyle çekişmesi, dünyâyı birbirlerine çekilmez kılması, hayattan yıldırması insana hiç yaraşır mı? İyilik, güzellik varken geçimsizlik niye?
Eşler arası geçimsizlik şu sebeplerden olabiliyor: Huysuzluk, aksilik, hoşgörüsüzlük, tecrübesizlik, sertlik, kabalık, inatçılık, ilgisizlik, bilgisizlik, duyarsızlık, bencillik, maddeperestlik, ahlaksızlık, sorumsuzluk, dayak, içki-kumar-uyuşturucu müptelâsı olmak gibi daha bunları uzatabiliriz. Eşlerden birinin kötü alışkanlığının bulunması (içki içmek, kumar oynamak, uyuşturucu kullanmak gibi) ciddi bir üzüntü sebebidir. Eşlerin birbirini başkalarıyla aldatması, sadâkatsizliği de önemli bir huzursuzluktur. Erkeklerin genelde fiziksel kuvvetinden dolayı başı sıkışınca eşlerine dayak atmaları, şiddet kullanmaları iki taraf için de utanılacak bir durumdur ve bu hal erkeğin acziyetinin menfi bir tezâhürüdür. Cidden bu vaziyet can acıtıcı bir durumdur. Yine genelde evin geçim görevi ile erkekler vazifeli olduğundan onun işsiz olması, parasızlığı, evine bakamaması, zarûri ihtiyaçların görülememesi bir aile için derin üzüntü sebebidir. Bu saydıklarımızın dışında da maddi ve ahlâki çok çok ağır problemler eşler için üzüntü kaynağı olabilir.
Eşlerin birinde veya her ikisindeki çeşitli ahlâkî bozukluklar ve ahlâkî zâfiyetlar üzüntü ve sıkıntı sebebidir. Kimi hanımlar çok konuşurlar, gıybet ederler, kıskançlık ve haset duygularıyla akrabalık ilişkilerinde husûmete yol açarlar, aşırı istekleriyle eşlerini bunaltırlar. Kimi erkekler de anlayışızlıkları, kabalıkları, sertlikleri, aşırı baskıcı dayatmacı tutumları, devamlı sinirli ve gergin bulunmaları, her an kızmaya hazır olmaları elbette rûhen daha duygulu olan hanımlar için üzüntü ve huzursuzluk sebebidir. Her şeye hemen alınan, kırılan, darılan, küsen insanlarla geçinmek zordur. Yine her aklına eseni yapan, parayı har vurup harman savuran, düşüncesizce hareket eden, hiçbir şeyden memnun olmayan, olumlu durumları bile menfi olarak değerlendiren, bakışı bozuk, aklı hep yanlışları görmeye odaklı, sabırsız, sürekli şikâyetçi insanlarla geçinmek de elbette zordur. Ancak hayat tüm bu menfîliklere rağmen yaşanmaya değer.
Ayni husûsa devam edeceğiz efendim şimdilik yuvalarınızın cennet yurdu olması temennisiyle…