Zaman sessiz bir testeredir!
Çimenlik'de, cadde üzerinde ki eve yeni taşınmıştık...
***
Babam rahmetli batmıştı... Eve çekilmiş, hayata küsmüştü... O koca bahçeyi annem komşulardan aldığı maydanoz tohumlarıyla ekti...
***
Bütün ailenin, ümidi bir bahçe dolusu maydanoz mandallarına kalmıştı... Çok zor günlerdi...
***
Babam, sabah ezanların da kalkar herkesi namaza uyandırır, namaz kılındıktan sonra tarhana çorbası içilir, maydanozlar çıktı mı diye bahçe gezilirdi..
***
O maydanozlar sonunda büyüdü... Her gün sabah 40-50 bağ maydanoz hazırlayıp, Kadınlar Pazarı'nda okul öncesi kasaplara satmaya çalışırdım...
***
Küçücük bir kuzu aldık... Ya da biri hediye etti...
***
Babama can yoldaşı oldu... Kuzu öyle alışmıştı ki babama, onla oturur, onla kalkar hale gelmişti...
***
Babamın bir ıslığıyla koşarak gelirdi... Mahallede herkesin ilgisini çekmişti bu kuzu... Aynı küçük bir köpek gibi envai numaralar yapıyordu...
***
Babam sert bir adamdı... Kolay ağlamaz, derdini kimseye anlatmazdı... O kuzuyla bahçenin köşesindeki kayısı ağacı altında oturur, sanki uzun-uzun sohbet ederlerdi...
***
Kuzu kuzuluktan çıkmış, Gonya tabiri ile artık “toklu” olmuştu... Yapabildiği şeylerde artmış herkesi şaşırtmaya devam ediyordu...
***
Kurban Bayramı yaklaşmıştı... Yokluk ve ekonomik sıkıntı devam ediyordu...
***
Babam, Kurban Bayramı’nda bu can yoldaşını kesmeye karar vermişti...
***
“Kesmeyelim, biz kurbanlık istemiyoruz” dememize rağmen “baba” olmanın ağırlığında eziliyor, en değerli can yoldaşını Allah'a kurban ediyordu...
***
Babam ağlıyordu... İlk kez gördük... Bir çocuk için büyük bir şoktu...
***
O ağlayınca dayanamayıp, hepimiz ağladık...
***
Kuzu kesildi... Ama sanki evden cenaze çıkmıştı... Babam daha bir suskunlaştı...
***
En çok abimi etkilemişti bu olay... O Kurban Bayramı’nda kuzunun etine bir kaşık bile uzatmadı belki de...
***
Küçüktük... Oyun arkadaşımız, babamın avcunda yedirerek büyüttüğü o sevimli akıllı kuzu kesilmişti...
***
Hayatım boyunca her kurban sabahı o kuzu ve babamın gözyaşları gelir aklıma... “Baba” olmak bazen aileniz için en değerli şeyinizi feda etmek anlamına da geldiğini o gün anladım...
***
Aradan uzun seneler geçti... Kuzunun kesildiğine en çok ağlayan abim şimdi bir büyük mezbahanın müdürü... Günde 45-50 kuzu kesiyor, kestiriyor...
***
Emmanuel Kant ne güzel söylemiş; “Zaman sessiz bir testeredir”
***
Vaktinde hoşlanmadığınız işler, zamanın akışında o işlerin patronu yapar insanı...
***
Çocuklarınıza unutulmaz bir bayram yaşatmanız dileğiyle, Allah şimdiden kurbanlarınızı kabul ve makbul eylesin inşallah...
***
Amin diyin Müslümanlar...