Cengiz Aytmatov’un “Gün Olur Asra Bedel” isimli kitabını okumayan çok azdır ülkemizde…Orada Nayman Ana ile oğlunun hikâyesi üzerinden “mankurtlaşmayı” anlatır Aytmatov…

**

Kitabın ismi beni okuduğum günden bu yana çok etkilemiştir. Gazetecilik hayatımda hep bana bir el feneri olmuştur Gün Olur Asra Bedel ve Cengiz Aytmatov’un eserleri…

**

2016 yılında benzer bir yazıyı yazdığım için yazılarımı okuyan, takip eden herkesin affına sığınıyorum. Aynı yazıyı tekrar yazmış diyenler olacaktır mutlaka…

**

4 yıl önce ülke olarak tarihimizin en zor günlerini yaşamıştık. Terör olayları, hendek savaşları, 15 Temmuz hain darbe girişimi ve onlarca sayamadığım olayı bir yıla sığdırmıştık…

**

2020 yılı da 2016’dan pek farklı geçmedi. Hepimizin hatta tüm insanlığın hatırlamak istemeyeceği bir yıl olarak hatıralarımıza ve hafızalarımızı kazınan bir yıl oldu 2020…Hüzün ve hazan yılı oldu hepimiz için…

**

Felaketlerle başlayan bir yıl dünyayı kasıp kavuran Covid-19 salgınıyla devam etti. Türkiye’de savaşlar, terör olayları, çığ felaketi, doğal afetler, depremler devam etti koca bir yıl…

**

Elazığ’da deprem oldu 40’tan fazla insanımızı kaybettik, Van’da çığ düştü 50’den fazla askerimiz ve arama kurtarma ekibimiz şehit düştü.. İzmir’de deprem oldu 110 insanımız hayatını kaybetti…

**

Şubat ayında İdlib’de askerlerimizin Suriye rejimi tarafından kalleşçe vuruldu. O gece 34 askerimiz şehit düştü. O karanlık geceyi, askerlerimizin çığ altında kalarak şehit olduğu günü ömrüm boyunca unutmayacağım…Tüm şehitlerimizi rahmetle ve minnetle anıyorum…

OCAĞIMIZA ATEŞ DÜŞÜREN HASTALIK!

Mart ayında başlayan pandemi salgını hepimizin ocağına ateş düşürdü. Bir insanın hayatında yaşayabileceği en büyük acılardan birini yaşadım. Maalesef; bu illet hastalık hepimizden birşeyler götürdü…

 **

Kimimiz annesini kimimiz babasını kaybetti…Neredeyse her gün ölüm haberleri aldık. Yakınlarımızı, çok sevdiğimiz insanları birbir kaybettik. Tanımadığımız insanların bile acısına ortak olduk…Öldürmeyen acı güçlendirdi hepimizi…

**

Ölüm haberlerini aldıkça hayatın manasını bile sorgular hale geldik. Yazmaktan bile zevk alamaz oldum…Uzun süre yazı yazmadım…Yazmanın bile anlamsız olduğu günler oldu bazen…

**

Dedim ya hepimiz zor bir yıl oldu. Bir yıl bir asır gibi geçti. Bir an geldi hayatta her şeyin boş olduğunu anladım…Yapmamız gerekenleri aylarca ertelemek zorunda kaldık…

**

Hiç kimsenin hayal edemeyeceği olaylara şahit olduk. Kimsenin aklına gelmeyen şeyler oldu. Ben dahil kimse annesini-babasını salgın bir hastalık yüzünden kaybedeceğini hayal edemezdi 1 yıl öncesine kadar…

**

3 hafta sonra 2021 yılına gireceğiz. Yıllar geçtikçe yaşlandığımızın daha da farkına varıyoruz. Hayattaki en büyük sağlık ve huzur. Huzurun çözümü belki öz insan çok huzurdan geçiyor…

**

Çünkü; çevremiz kuru kalabalıklarla dolu. Bunun farkındayım. Hayatımız hayal kırıklıklarıyla gelip geçiyor. İnsanların bencilliği, ikiyüzlülüğü zamanla bizi de değiştiriyor…

**

2020’NİN EN GÜZEL HABERİ KARABAĞ’DAN GELDİ

2020’de hiç mi güzel şey olmadı? Diye soranlar mutlaka vardır. Hepimizi için en güzel olaylardan biri Dağlık Karabağ’daki Ermeni işgalinin sona ermesiydi…

**

2004 yılında meslek hayatına başladığım yıldan bu yana Hocalı katliamı, Karabağ meselesi ve Azerbaycan ile onlarca yazı yazdım…İleride bu yazıları kitaplaştırmayı çok istiyorum..

**

Karabağ’da artık Azerbaycan bayrağının dalgalandığı görmek çok güzel bir duygu. İnşallah ilk fırsatta işgalden kurtarılan Şuşa, Fuzuli, Laçin gibi şehirleri ziyaret edeceğim…

**

Karabağ’ın işgalden kurtarılması için canlarını ortaya koyan tüm Azerbaycanlı şehitlerimize rahmet diliyorum. Bakü’de Zafer Yürüyüşü yapıldı. Orada olmayı çok isterdim…Azatlığın mübarek olsun Karabağ…

**

İnşallah birgün Doğu Türkistan’ın, Kerkük’ün, Musul’u, Kırım’ın da özgür olduğu günleri görmek nasip olur. İnşallah 2021, bize 2020 yılını aratmaz. Herkese sağlık ve mutluluk diliyorum…