Yerel basında yer alan haberlere göre aday adaylığı müracaatlarının son dönemecine girileceği Pazartesi gününe kadar 100’e ulaşması beklenen aday adaylarından bu güne kadar adı açıklananları görmüşsünüzdür.
İçlerinde tanıdık gelenler olabilir, beğendikleriniz beğenmedikleriniz, tasvip etmedikleriniz hatta nefret ettikleriniz olabilir.
Aday adayı sayısındaki çokluk kaliteyi getirmesi gerekirken, bu güne kadarki açıklamalar ve yapılanlar nerede ise bir gösteri haline dönüşmek üzeredir.
Geçmişteki örneklere bakarak ağababalarına, ağabeylerine ve başkanlarına güvenerek aday olacağını zannedenler kadar, sadece gelecek döneme yatırım yapma veya ayrıldıkları görevlerden bir kademe daha üstte yer alabilir miyim düşüncesiyle aday adayı olanların da oldukça yekûn tuttukları gözlenmektedir.
Bugüne kadar adı sanı duyulmayan kişilerden tutunda, toplum nazarında hüsnü kabul görmeyen ve çalıştırdıkları kişiler ile ortaklarına yaptıkları zulüm derecesindeki uygulamalarıyla hatırlanan onlarca kişiye kadar içi Konya’ya hizmetle dolu (!) olan insan, aday adayı olduklarını bir şekilde açıklama yoluna gittiler.
Bu günlerde daha çok iktidar partisi cenahında siyaset yapmaya ben de varım diyen bu demokratik hayatın vazgeçilmez fedaileri aday olamayacaklarını bildikleri halde, neden aday adayı olarak bugün ortaya çıktıklarını da millete açıklamak gibi bir yükümlülük içerisindedirler.
Aday adaylarının partilerine müracaatlarının sona ermesinden sonra sıra bu kez vaatlere gelecek.
Bu güne kadarki açıklamalardan görüldüğü kadarıyla aday adaylarının sayılarının çokluğuna paralel olarak kelimenin tam anlamıyla bir vaat çılgınlığı başlamak üzeredir.
Bu vaat çılgınlığı esnasında:
Aday adayları boylarına postlarına bakmadan kendilerini genel başkanlarının yerine koyarak Türkiye’yi ve Konya’yı nerelerden nerelere götürebileceklerini beyan edecekler.
70 yılda yapılmayan fabrika ve yatırımların bu boylu postlu adaylar sayesinde hemencecik yapılı verilebileceğini duyacaksınız.
Kimisinin merkezi hükümetçe dişe dokunur bir yatırım yapılmayacağını açıklamış olmasına rağmen istihdam sorununu bir çırpıda çözüverdiğini göreceksiniz.
Kimileri Büyükşehir Belediye Başkanının dilinden düşürmediği “Marka Şehir” sloganına inat edercesine, adaylığıyla Konya’mıza değer katacağını ifade edecek, kimisi de açıklamalarında otomobil, hatta uçak fabrikası falan kurulacağı müjdesine yer veriverecekler.
Düne kadar kara dediklerine bugün ak diyenler ile siyasette parti değiştirmesiyle ünlenen kubilerin Konya temsilciliğine özenenleri de bu arada unutmuş olmayalım. Onlar da milletin hafızasındaki yerlerini alacaklar.
Hal böyle olunca ve aday adaylarının ve uçuk kaçık vaatlerini şimdiden görmeye başladıkça insanın “Konya’mız ne bereketli toprakmış yahu, Konya’da ne cevherler varmış” diyesi geliyor.
Önceki yerel ve genel seçimlerde aday olamayıp hüsrana uğrayanlar ile bu defa aynı akıbete uğrayacakları teselli babından olmak üzere, ne kadar uçuk kaçık vaatlerde bulunurlarsa bulunsunlar hiç birisinin, Hepar Genel başkanı Osman Pamukoğlu kadar iddialı söz söyleyemeyeceklerini de ilave etmiş olalım.
Hâlbuki bu aday adayları siyaset arenasına çıkmadan ve sonları hüsran olmadan önce son iki haftada peş peşe kaybettiğimiz ve Konyalı Hemşerilerimiz ile Milletimizin büyük vefalarına şahit olduğumuz iki değerli büyümüzün vefatlarından bir nebze olsun ibret almaları gerekmez mi idi?
Ölüm de bizim insanımıza ibret olmuyorsa daha ne demeli ki?