Dedim ya Konyaspor için Kemal Katıtaş’ın göreve gelmesi milattır. Konya’da o yıllarda şehirde dolaşan bir laf vardır. ‘Konya cezalı şehir’, Cumhuriyet döneminde Konya hep üvey evlat olmuş, yatırım alamamış. Bir şeker fabrikası, birkaç un fabrikası, tarım makinası yapan birkaç atölye. Bugünkü Konya ile kıyas edilemeyecek bir durum. Konyaspor söz konusu olunca da şehirde edilen söz bizi lige çıkartmazlar, bizi şampiyon yapmazlar olmuştu. 

Kemal Katıtaş işte bunu kırdı, Konyaspor’un şampiyon olacağına şehri inandırdı. 1984-1985 sezonunda iyi kadro kuran çok para harcayan Konyaspor şampiyonluğu Kayserispor’a kaptırdı. Lig hedefi noktasında tecrübesiz olduğumuz o sezonda başarıya ulaşamadık.

1985-1986 sezonu başlarken Konyaspor’da yönetim değişti, Süleyman Çınar başkanlığa seçildi, Konyaspor yine sezona ciddi transferlerle başladı. Gençlerbirliği takımından Oğuz Konya’ya gelirken olay oldu. Altay’dan Mete, transferin gözdesi Boluspor’dan Ali, Beşiktaş’tan Mehmet Ekşi gibi üst düzey oyuncular Konyaspor’a katıldı. Konyaspor çok iyi kadro kurdu ancak, daha sezon başlamadan şehirde bizi şampiyon yapmazlar diyen kitleyi haklı çıkaracak cinsten bir olay gelişti.

Konyaspor anlaşılamadık şekilde Doğu grubuna verildi. Gaziantep’e gitmek 12 saat, Adana’ya gitmek 8 saat, Mardin’e gitmek 1 gün, Diyarbakır’a gitmek 1 gün, Artvin Hopa bile Konyaspor grubundaydı, 2 günde zor gidilen bir deplasman. Şimdiki gibi uçak filan da yok bu deplasmanlar hep otobüs ile gidilen yerlerdi. Tekirin rampasını, Gavur dağlarını aşmak hiç kolay olmadı.

Nitekim 1985-1986 sezonunda Konyaspor ağır deplasmanların verdiği zorluğu çok yaşadı ve iyi kadrosuna rağmen şampiyonluğu Adana Demirspor’a kaptırdı. Süleyman Çınar ve Kemal Katıtaş yılmadılar. 1986-1987 sezonuna yine şampiyonluk parolasıyla başladılar.

Kaleye Nejat, defansa eski Fenerbahçeli Karaliç, Gürsel, yine Fenerbahçeden milli oyuncu İsa, Erzurum’dan Namık.

Konyaspor kağıt üzerinde muhteşem bir kadro kurdu.

Bu sefer şampiyonluk rakibi ise Sakaryaspor oldu. Kaleci Neşet, onun yedeği Engin. Defansta Nezihi, orta sahada Oğuz ve Turan, ileride K.Aykut ve B.Aykut iki takımda çok kaliteliydi. 

Konyaspor sezona Nevzat Güzelırmak hoca ile başladı, makine gibi işleyen bir takım kurulmuştu. Ne olduysa Sakarya’da oynanan ilk maçta oldu. Konyaspor o sezon tek yenilgisini anlamsızca 9 kişi tamamladığı Sakarya deplasmanında aldı. Maçı Sakaryaspor 1-0 kazandı. Sonrasında toparlanan Konyaspor rakibinin uzun süre önünde ligi götürdü. 28 haftada Konyaspor İstanbul’da Bakırköy ile 1-1 berabere kalınca  iki takımın puanları eşitlendi, son haftalara iki takımda averaj için çıktı. Son haftaya kadar durum öyle devam etti.

Tüm Konya lige çıkmak istiyordu, stresin tavan olduğu dönemde iş son maça kaldı.

Konyaspor son hafta 25 mayıs 1987 de Konya’da Tarsus İdman Yurdu Erkutspor’u konuk etti.

Vali Katıtaş, Başkan Süleyman Çınar, Şehir, Taraftar herkes lige çıkmak istiyordu. Tarihi maç bir türlü başlayamadı. Sakaryaspor maçı ile aynı saatte başlaması gereken maç bir türlü başlayamadı. Bir bakıma kendi sonumuzu hazırladık, gereksiz stres ile maçı çığrından çıkardık o havayla çok farklı kazanabileceğimiz bir maç olmasına rağmen olmayınca olmadı…

Maçın bitiş düdüğü ile birlikte dananın kuyruğu koptu…

3 yıllık verilen mücadele sonrası sezonu sadece 14 gol yiyerek tamamlayan Konyaspor yine lige çıkamamıştı, şampiyon avreaj ile Sakaryaspor oluyordu. O Sakaryaspor ki bir yıl sonra aynı kadro Türkiye Kupası kazandı, sonraki sezon da da komple Fenerbahçeye transfer oldu ve Scmaher ve Rıdvan takviyesiyle Türkiye’de halen kırılamayan 103 gollü şampiyonluğu yaşayan kadro oldu.

Konyaspor ile Tarsus İ.Y. arasında oynanan maç bitti ama olaylar hakemin bitiş düdüğü ile başladı. Konyaspor taraftarı stadyumda 35 bin kişi filandı bunun abartısız 25 bini sahaya indi önüne çıkan her şeyi parçaladılar. Konyaspor’lu oyuncular tartaklandı, maçı radyodan anlatan ve kameraya çeken Tansu Polatkan olaylardan nasibini aldı. Öfke bir türlü dinmedi olaylar stadyumun dışında günün ilk saatlerine kadar sürdü. 

Kaldırım taşları söküldü, Kulüp binası taşlandı, Anap binası önündeki resmi bir araç yakıldı. Tam bir futbol terörü yaşadık. Bunlarla yüzleşmek gerekiyor. O gün tüm şehir kantarın topuzunu kaçırdı…

Olayların sorumlusu olarak 3 kişi öne çıktı, önlem almayan Vali Kemal Katıtaş, kulüp başkanı Süleyman Çınar ve Taraftar sorumlusu Maykıl İsmail…

Kemal Katıtaş için soruşturma başlatıldı, Süleyman Çınar ve Maykıl İsmail ise gözaltına alındılar. Süleyman Çınar başkanlığı Mehmet Düzel’e bıraktı.

Kulüp bir anda sahipsiz kaldı, her şey terse dönmüştü. Konyaspor resmen 45-50 gün süren bir tükenmişlik yaşadı.

Eldeki futbolcular birer birer kaçtılar. Nejat, Gürsel, Salih, Karaliç dışında tüm oyuncular Konyaspor’u bu süreçte terk etti.

13-Haziran-1987 tarihinde federasyon aldığı karar ile Konyaspor’un sahasını 1 sezon kapattı. Bizi şampiyon yapmazlar lige çıkarmazlar diyenler haklı çıkmıştı.

Vali soruşturma geçirdiğinden Konyaspor için bir şey yapamıyordu, siyasiler şaşkın, şehir şaşkın. Sonra şehirde Özal’ın bir yakın arkadaşı vasıtasıyla bir hareket oluştu. Belediye Başkanı Ahmet Öksüz bayrağı devraldı.

Konya’da umutlar yeniden yeşermişti ama beklenmedik bir şey oldu. Makamında Konya’lı bir  bakan ile Konyaspor konusunda tartışan Vali Kemal Katıtaş 14-08-1987 tarihinde kalp krizi geçirerek hakkın rahmetine kavuşuyordu…

Ligin başlamasına çok kısa bir süre vardı, önce bir sezonluk saha kapatma cezasının kaldırılması gerekiyordu, hoca bulmak gerekiyordu, futbolcu bulmak gerekiyordu…