Kerbela

Hz. Ali (R.A) Kufe’de Halife idi. Cemel vakası oldu. Sıffın Savaşı oldu. Nihayet hariciler Hz. Ali’nin beslediği kölesi Abdurrahman İbni Mülcem’i Hz. Ali’yi öldürmesi için görevlendirdiler. Hz. Ali Sabah Namazına gider. İbni Mülcem Hz. Ali’yi şehit etmek için 40 gün gece namazı kıldı ve dua etti. Hz. Ali (R.A) Namaza giderken yolda vurdu ve İbni Mülcem fırsatını kollayıp Hz. Ali’yi şehit etti. 29 Ocak 661 yılında Kufe’de 63 yaşında iken şehit edildi. Cenaze Namazını oğlu Hz. Hasan kıldırmıştır.

Hz. Hasan (R.A)’ın Halifeliği

Hz. Hasan (R.A) babasının vefatından sonra Halife oldu. 6 ay Halife kaldıktan sonra istifa etti. Evinde zehirlediler. Cennet-ül Baki’ye defnedildi.

Hz. Hüseyin (R.A) ve Kerbela

Hz. Hüseyin (R.A) Medine’de 626 yılında hicretin 4. Yılında Şaban Ayında doğdu. Hz. Abbas (R.A)’ın hanımı O’nu emzirdi. Hz. Hüseyin (R.A) doğduğu zaman dedesi sağ kulağına ezan, sol kulağına kamet okudu. 7 gün sonra sünnet ettirildi. Akika kurbanı kesildi. Peygamber Efendimiz (S.A.V) Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin Efendilerimiz hakkında şöyle buyurdu: “Allah’ın Ben bunları seviyorum. Sende bunları sev” (Kaynak: Tirmizi- Sünen)

“Hasan ve Hüseyin ki Benim dünyada kokladığım iki reyhanımdır” (Kaynak: Buhari ve Tirmizi- Sünen)

“Hasan ve Hüseyin cennetlik gençlerin iki seyididir” (Kaynak: Tirmizi)

Bir gün Hasan ve Hüseyin Efendilerimiz güreşiyorlardı. Peygamber Efendimiz (S.A.V)

- “Haydi, Hasan tut” diye teşvik ediyordu.

Hz. Ali (R.A)

- “Ya Rasülallah! Hüseyin’e neden yardım etmiyorsun” deyince;

Peygamber Efendimiz (S.A.V)

- “O’na Cebrail yardım ediyor” buyurdular.

Hz. Hüseyin’in Kerbela ’da şehit edileceğinin bildirilmesi

Ümmü Seleme Validemiz anlatıyor: Bir gün Peygamberimiz (S.A.V) odasındayken Dıhye (Cebrail) içeri girdi. Peygamber Efendimiz (S.A.V) bana:

- “kimseyi içeri alma” dedi.

Fakat Hz. Hüseyin dinlemeyip içeri girdi. Cebrail (A.S)’ın kucağına oturdu. Ellerini de Cebrail (A.S)’ın koynuna sokuyordu. Efendimiz (S.A.V) utanıyor ve

- “Hüseyin çek ellerini oradan” diyor. Cebrail (A.S)

- “Ya Rasülallah! Fatıma’nın işi olduğunda O’nun beşiğini ben sallardım” dedi.

Cebrail (A.S) Peygamber Efendimiz (S.A.V)’a:

“Sen O’nu çok mu seviyorsun?” dedi. Cebrail (A.S) Efendimize şöyle dedi:
“Evet O’nu çok seviyorum” buyurdu.

Cebrail (A.S) Peygamber Efendimize şöyle dedi:

- “Evet, Ya Rasülallah! Ancak ümmetin gün gelecek ümmetin O’nu şehit edecekler” dedi. Ve bir avuç kırmızı toprağı avuçlayıp Efendimiz (S.A.V)’e verdi.

- Bu toprak kana dönünce Hüseyin’i şehit edecekler dedi. Daha sonra o toprağı bana verdi. Ben de o toprağı bir kaba koydum. 682 yılında Hz. Hüseyin Efendimiz şehit edildiği zaman o kabın içindeki toprak kana dönmüştür.

Hz. Hüseyin’in Kufe’ye gidişi

Hz. Hüseyin Akil’in oğlu olan yeğeni Müslim’i Bey ’at için Kufe’ye gönderir. Kufe’den onlarca mektup gelir.

- Gel Halifemiz ol biz Seni koruyacağız diye 30 bin mektup gönderdiler.

Hz. Hüseyin Mekke’den 72 kişiyle tüm ailesiyle yola çıkarken Hz. Ömer’in oğlu Abdullah

- Gitme, gitme diye yalvarır. Hz Ebu Bekir’in oğlu da;

- Gitme diye nasihat eder. Hz. Abbas’ın oğlu da yalvarır. Fakat yola çıkarlar.

Hicri 61 yılında oraya geldiler. Kufe’ye yaklaştıklarında Yeğeni Müslim’in şehit edildiği haberi gelir.

Yezid Numan Bişir Kufe Valisi iken onu azledip yerine İbni Ziyad’ı Basra Valiliğine getirir. Aynı zamanda Kufe valiliğine de bakar. İbni Ziyad Saad Bin Vakkas’ın oğlu Ömer Bin Vakkas’ı komutan olarak tayin eder.

Hz. Hüseyin Kerbela ’ya gelir. Ömer Bin Vakkas 4.000 kişilik ordu ile Kerbela etrafını sarar.

Hz. Hüseyin’in Teklifi

1- Beni bırakın Yezid ile görüşeyim.

2- Bizi bırakın Yemen’e gidelim.

3- İzin verin Medine’ye dönelim.

Fakat Ömer Bin Vakkas bu teklifleri kabul etmedi. 9 Muharrem Cuma Gecesi çarpışmaya kalkışırlar.

Hz. Hüseyin’in gücü 32 atlı 40 piyade idi, toplam 72 kişi. 10 Muharrem Aşure Günü savaş başlar. Namaz vakti gelince savaş duruyor. Hz. Hüseyin imam, onlar da arkasında cemaat oluyorlardı.

Hz. Hüseyin’in küçük oğlu Ali Askar henüz 3 yaşındadır. Babasının yanına su, su diye koşarak gelir. Hz. Hüseyin (R.A):

- Bire zalimler şu çocuğa bir su verin diye yalvarır. Fakat bir ses;

- Vurun kâfirin kanı gibi helaldir diye bağırır. Bir ok attılar çocuğun gırtlağından girdi. Çocuk feryat ediyor;

- Baba beni kurtar. Oku boğazından çıkardı ve çocuk orada şehit oldu.

İkindi Namazını Hz. Hüseyin kıldırdı. Namazdan sonra savaş devam ederken çocuğun birini su içirsin diye Hz. Hüseyin’in kucağına verdiler. Fakat atılan bir okla çocuk kalbinden vuruldu. O çocukta orada şehit oldu. Hz. Hüseyin’in bütün askerleri şehit oldu. Hz. Hüseyin tek başına kaldı.

Malik Bin Bişir Kindi Hz. Hüseyin’in başına kılıçla vurdu. Zürare Bin Serik Temimi Hz. Hüseyin’in sağ kulağını kopardı. Hz Hüseyin sürünerek su, su diye giderken Hüseyin Bin Numeyr ağzından okla vurdu. Hz. Hüseyin sürünerek giderken Sibli Bin Yezid Hz. Hüseyin’in başını kesti. Ömer Bin Vakkas cesetlerin üzerinden atlarla geçiyor, cesetleri tanınmaz hale koyuyordu.

Oraya bırakılan nöbetçinin yaşadıkları

Nöbetçi; nöbet tuttuğu esnada

- Bir müddet sonra bir toz bulutu oldu. Baktım ki Hz. Muhammed (S.A.V), beraberinde

Hz. Ali, Hz. Fatıma geldiler. Hz. Hüseyin’i kucağına aldılar.

- Seni kim vurdu deyince, Hz. Hüseyin’de;

- Falan, falan deyince helakları için beddua ettiler.

- Kemerin vardı kim aldı diye sorulunca beni işaret etti. Beni çağırdılar.

- İçin dışına çıksın diye Efendimiz beddua edince adam kambur oluyor dilene, dilene sürünüyor.

Hz. Hüseyin (R.A) 683 yılında 32 yaşında şehit oldu. Üzerinde 33 mızrak yarası, 34 kılıç yarası vardı.

Kerbela ‘da kurtulan oğlanları

Aliyül Askar 23 yaşında ve hastaydı. 3 yaşında Ömer kurtuldu.

Hz. Hüseyin’in kesik başını Havliye Bin Yezid, Ziyad’a vermek üzere evine götürdü. O gece karısı kesik başın üzerine bir nurun indiğini gördü. Hz. Hüseyin’in başı olduğunu öğrenince evini ve kocasını terk etti.

Hz. Hüseyin’in cesedine ve başına yapılan işkence ve hakaretler hat safhaya ulaştı.

Hz. Hüseyin’in kız kardeşi Fatıma Binti Zeynep’in kulağındaki küpeleri asılıp kulağını yararak aldılar. Şamlı şımarık bir tüccar Zeynep için Yezid’e;

- Bunu bana ver benim cariyem olsun dedi. Ancak Zeynep’in vermiş olduğu cevap sonrasında bundan vaz geçtiler.

Hz. Hüseyin’in savaş sonrası sağ kalan yakınlarını, Yezid 20 kişilik bir askerî grupla Medine’ye gönderdi.

KERBELA ŞİİRİ

İmam Hüseyni vurdular

Kolun kanadın kırdılar

Al kanlara boyadılar

Kerbela ‘da Kerbela ‘da

İmam Hüseyin susamıştı

Bir yudum su aramıştı

Ana yüreği yanmıştı