Hikmet ehli olan zatlardan biri şöyle buyurmuştur: Kulun yaptığı tövbenin kabul olduğuna işaret:
1. Yalandan, gıybetten ve boş sözlerden uzak olması.
2. Kin, haset ve düşmanlığı kalbinden atması.
3. Kendisini kötü işlere sevk eden arkadaşlardan uzak durması.
4. Günahlarına tövbe etmesi, ölüme hazırlık yapması ve ibadetlerine sıkı sıkıya sarılmasıdır.
Hikmet ehlinden olan zatlardan birisine, “Kulun, yaptığı tövbenin kabul olduğuna dair dört işaret vardır” der ve:
1. Salih olan kimselerle beraber olup, kötü arkadaşları terk etmek.
2. Allah’a ibadetlerle yönelip, işlediği günahları terk etmek.
3. Ahiret gerçeğini kalbe yerleştirmek ve dünya sevgisini azaltmak.
4. Rızık endişesinden kurtulup, Allah’ın buna kefil olduğunu bilmek.
Samimi manada tövbe eden kişide bu özellikler bulunursa o kişi, ayette geçen, “Allah çok tövbe edenleri sever ve içi dışı temiz olanları sever,” (Bakara, 2/222) övgüsüne Mazhar olur.
Samimi manada tövbe edenlere karşı diğer insanların şu dört vazifeyi yapması icap eder:
1. Allah bu kişiyi sevmiştir, onlar da sevmelidir.
2. Bu kişinin yaptığı tövbede sadık kalması için dua etmeliler.
3. Hayatının geçmiş dönemlerinde yaptığı hata ve kusurları yüzüne vurmamalıdırlar.
4. Onu sohbet ortamına almalılar ve bilmediği konularda ona yardımcı olmaları gerekmektedir.
Allah Teâlâ, tövbesini kabul ettiği kuluna şu ikramlarda bulunur:
1. Günah işlememiş bir kul gibi onu günahlarının arasından çıkarır.
2. Allah (c.c)’ın sevdiği kullarından olur.
3. Allah, o kulunu korur ve şeytanın şerrinden emin kılar.
4. Dünya hayatından ayrılmadan onu korktuklarından emin kılar.
Nitekim Rabbimiz, “Rabbimiz Allah’tır” deyip de dosdoğru çizgide yaşayanlar, işte onların üzerine melekler şu müjdeyle inerler. “Korkmayın, kederlenmeyin, size vaad olunan cennetle sevinin! Derler,” (Fussilet, 41/30) buyurmuştur.
Hâlid b. Ma’dân şöyle buyuruyor: Hakiki manada tövbe edenler cennete girdiklerinde,
⁃ Rabbimiz tarafından bize, cennete konulmadan önce cehenneme uğratılacağımız söylenmemiş miydi? derler. Bu esnada onlara,
⁃ Cehenneme götürüldünüz ama siz oraya vardığınızda ancak ateşi söndürülmüştü.
Hasan-ı Basri (rahmetullahi aleyh) şöyle rivayet ediyor: “Peygamberimiz, zina günahını işleyen kadını recmetmiş, ardından da o kadının cenaze namazını kıldırmıştı. Orada bulunan sahabelerden bazıları,
⁃ Ey Allah’ın Resûlü! Önce recm cezası uyguladınız sonra da o kadının cenaze namazını kıldırdınız? Bunun hikmeti nedir? Dediklerinde Rasûlullah (s.a.v) şöyle cevap verdi:
⁃ O kadın, öyle samimi bir tövbe etti ki, işlediği bu günahı yetmiş defa işlemiş olsaydı, Allah (c.c) o kadının tövbesini kabul ederdi.
Yani anlamamız gerekir ki, hiçbir günahımız Allah’ın rahmetinden büyük değildir. Samimi bir tövbe, bizi yanlış yola koşarak giderken 180 derece döndürerek Salihler, Sıddıklar zümresine dahil olmamıza vesile olacaktır.
Gününüz bereketli olsun…