Bilgi teknolojilerinin gelişmesi Müslümanlar için bir taraftan çok büyük faydalar sağlarken, diğer taraftan eskilerin tabiriyle onulmaz yaralara yol açmaya devam ediyor.

Bilgiye ulaşmak artık eskisinden çok daha kolay oldu. Hem de her mekân ve zamanda kolaylaştı.

Müslümanlar bilgisayar ve cep telefonları vasıtasıyla başta Kur’an-ı Kerim olmak üzere yüzlerce kitaba evde, işte, seyahat anında ve hatta kütüphane ve kitap imkânlarının hemen hemen hiç olmadığı en ücra köy ve kasabalarda diledikleri zaman dilimi içinde ulaşma imkânı edindiler.

Bu açıdan bakıldığında bilgi teknolojilerinin gelişmesi bu günkü Müslümanlar için geçmiş yıllara nispetle büyük nimet.

Ama babalarımızın veya dedelerimizin yaşadığı dönemlerdeki ilim ve ilim adamları ortada yok.

Bilgiye ulaşmak kolay olunca galiba bilgiyi harcamakta kolay oluyor gibi geliyor yapılanlara bakınca.

Kur’an okumak için elifbadan başlayan süreç cd ve flash disklere kayınca, insanların Allah (cc) kelamı konusunda ayakları daha kolay kayar hale geliveriyor.

Ceplerinde taşıdıkları taşınabilir dijital ortamlarda Kur’an ve diğer kitapları taşıyanlar artık kitap okumuyorlar.

Sadece gerek Kur’an ayetlerinden olsun, gerekse diğer kitaplardan olsun sadece aradıkları kısmı buluyor ve yine dijital sanal ortamlarda paylaşıveriyorlar.

Üstelik bunu da bir cihat mantığı içinde yapıyorlar.

1400 yıldır Müslümanların yaşadığı İslam’a uydurulmuş din diyecek kadar sapmış ve sapıtmış olan sahih sünnet ve hadis inkârcılarının şimdilerde yaptığı en iyi iş papağan gibi kendilerine ezberletilen bazı ayetleri kes yapıştır şekliyle internet ortamında yaymaya çalışarak Müslüman olduğunu ispata çalışmalarıdır.

Müslümanın Müslümandan her zamankinden daha çok elinden ve dilinden salim olması gereken bu dönemde Müslümanları kısım kısım kategorilere ayırarak müşrik ve kâfirlikle suçlayanlar ayetleri Kur’an ve mana bütünlüğünden kopararak kendi heva ve hevesleri doğrultusunda kullanmaları tam bir işportacı mantığıdır.

İnternet ortamından edindikleri ve yazarlarına hayli büyük kazançlar sağlayan birden fazla meal ve tefsirden işlerine gelen ayet mealleri ve açıklamalarını konu bütünlüğü gözetmeksizin işportacı mantığı ile ortaya döken bu güruhun İslam dinine verdiği zararı din dışı kişiler bile vermemiştir.

Kur’an’ın bizatihi kendisine nazil olduğu Hz. Peygamberi (sav) Kur’an-ı okumayan, anlamayan, anlatmayan ve hükümlerini hayata örneklendirerek uygulamasını göstermeyen veya diğer bir deyişle suskun kalan, konuşmayan, Kur’an ayetlerini açıklayıp hayata uygulamayan bir peygamber olarak tanıyan ve tanıtmaya çalışan bu saptırılmış güruhu aslında işportacıdan daha başka bir sıfatla tanımlamak gerek diye düşünüyoruz.

Daha açık bir ifade ile kısaca PEYGAMBERSİZ BİR DİN isteyen bu güruhun temel amacı Kur’an ayetlerini istediği gibi anlayıp, istediği gibi uygulama serbestisine sahip olma istekleridir.

İnsanların dünya ve ahiret hayatlarındaki mutluluğun reçetesi olan Kur’an-ı, içinde yaşadıkları haleti ruhiyenin bir sonucu olarak bölük pörçük ederek işine gelen kısmını kendine, işine gelmeyen kısmını karşısındaki muhataplarına uygulama isteğinden başka bir şey olmayan işporta Kur’ancılığı, Kur’an ayetleri ile emredilen bir Müslümanlık değildir.

Kerim kitabımız Kur’an’ın Müslümanları arasında oluşturduğu birliği ve tesanüdü yok etmeye yönelik bu sapkın düşünce sahipleri ihtimaldir ki, ancak kabir hayatlarında Kur’an’da anlatılan Rasulullah (sav) gerçeğini görüp, anlayabileceklerdir.