Günümüzde insanlar birbirinden iyice korkar oldular. Sevgi azaldı menfaat çoğaldı... Aile bağlarımız koptu sohbet ortamımız yok oldu.. Nesiller teknolojiye bağımlı halde yaşar oldu. Öyle ki! Misafir geldiğinde veya gidildiğinde telefonlarımız elimizden düşmez oldu..

*

Sohbet etmekten ziyade konuşamaz olduk artık yan komşumuzu bırak anne ve babamızın evladımızın sorunlarını bilmez olduk.. Çocuk okuldan geliyor evde ne ana var ne baba, anne hanım gününde, baba kahvehanede “Eee ne yapacak çocukcağız!”

*

 İnternetin başına, sonra da gelecek nesilden hayır bekle otur da! “Yav daha genç büyüsün akıllanır, sen genç olmadın mı? Çocuğun üstüne çok gitmeyinlerle” oturur teselli bekleriz..

*

Bütün bunlar hep sevgimizin, ahlakımızın yok olmasından kaynaklanıyor. Büyüklerimize bazen soruyorum; “Gelecek nesil hakkında ne düşünüyorsun? Hacı nene? Hacı babam?”

*

Cevapları hazır; 'Aman evladım gelecek nesil mi Allah korusun' diyorlar.. Tabi o zamanlar internet vs. Yoktu sohbet çoktu, en fazla birinin evinin evinde toplanılır televizyon izlenilirmiş herkeste televizyon olmadığı için..

*

Tarihimiz yok oldu unutuldu edep, ahlak yok oldu. Bizler Osmanlı torunları idik ne oldu ne oldu bize?

*

Diyorum ki bazen; şimdi Fatih yerinden kalksa ne ben Fatih'i tanırım, Ne Fatih beni!! Şuan ki durumumuzu görür ve İstanbul’u Bizanslılar almış sanıp savaşırdı diyorum... Ah benim güzel ülkemin güzel insanları nereye bu gidiş..? Artık kendimize tarihimize, gelecek nesillerimize sahip çıkalım silkelenelim ve yeniden yeşerelim...

*

Selam ve dua ile...