Analar vardı,
Kiminin kucağındaydı yavrusu,
Kimininse karnında.
Vuruldular,
Şahadete koştular.
Çocuklardı onlar,
Kimi mektepli, kimi mektepsiz…
Önce korkudan açılmıştı gözleri,
Sonra da,
Açılmamak üzere kapanmıştı.
Nineler vardı;
Çileyle yoğrulan…
Ak örtüleriyle koşuştururken,
Enkazlar arasında,
Kıpırdardı dudakları,
O anda bir kıyamet daha kopardı,
Yıkılır kalırlardı.
Dedeler vardı;
Yılların acı ve hüznü,
Omuzlarını çökertmiş.
Yürekleri vardı onların;
Bir şey yapamamanın,
Acısıyla kıvranan.
Yavruları vardı onların;
Alınlarından vurulan…
Gençleri var şimdi,
Şahadete susayan,
Mus’abları arzulayan,
Avlarını,
Sapan taşlarıyla,
Avlamaya çalışan…
* * *
Ve bebekler;
Beyaz kefenleriyle,
Melekler misali uçarak,
Girdiler toprağa…
O yavrucaklar,
O analar, babalar,
Dedeler ve nineler…
Ey insanlık,
Öldü mü insanlık!
Duygusuz mu kalpleriniz?
Niçin susar dilleriniz?
Ölü müsünüz yoksa?
Sizin olsaydı o yavrucaklar
Ve siz olsaydınız o toprakta,
Ne dersiniz?
Kör mü oldu gözleriniz,
İşitmez mi kulaklarınız?
…
Sen ki ey Yahudi,
Ne çabuk unuttun,
Sana yaptığını Fir’avn’un!
Hani boğazlatıyordu,
Erkek çocuklarınızı.
Köleydiniz o gün hepiniz,
İşkenceydi katığınız.
Allah bir kurtarıcı gönderdi,
Yıllardır istediğiniz.
Sizi Fir’avn’dan kurtardı,
Onu deryalarda boğdu.
Ama siz unuttunuz Allah’ı,
Altından yaptığınız,
Buzağıya taptınız,
Samiriydi sizin karakteriniz…
Siz ki; Peygamberleri öldürdünüz,
Hak dini bozdunuz,
Allah’ın dini diyerek,
Nefislerinize taptınız.
Zulümlerinize her zaman,
Bir kılıf uydurdunuz.
* * *
İnsanlık bugün,
Kendisiyle savaşta.
Nerede garip, mazlum,
Orada kan, acı ve ızdırap…
Azgın iştahı kabarmış,
Nice canavar ağız açmış…
Hani nerede adalet,
Nerede insan hakları?
Ama bir adalet var ki o,
Adl-i İlahi!
Varılacak O’na!
Ve sonuç çıkacak ortaya!
Zalimler bulacak cezasını,
Mazlumlar gülecek o gün.
Ama bizler,
Ne yapıyoruz bugün?
O da sorulacak o gün.
Şimdi kan ağlıyor içimiz,
Zira yanıyor Gazze’miz.
Sen ey Gazze’li, Kudüs’lü,
Sen Filistin’li, Afganlı, Bosna’lı,
Iraklı, Çeçenli…
Coğrafyamın neresine baksam,
Hep kan ve gözyaşı…
Sen ey çileli çocuk,
Cennete mi yolculuk!
Bilesin ki,
Müştaktır sana cennetler!