FUZULİ Adamlar..!
16. yy. divan şairlerinden biridir Fuzuli...
***
Halk arasında yaşayan ender divan şairlerinden biridir, Hz. Hüseyin’in türbesinde uzun süre türbedarlık yapmıştır…
***
Su kasidesi, Leyla ile Mecnun gibi birçok eseri vardır…
***
Zamanında divan şairi RUHİ ile aralarında şöyle bir olay geçer:
***
Bir gün Ruhi ile Fuzuli sokakta yürürken uyuz bir köpek görürler…
Ruhi, Fuzuli’ye sataşır:
- Bu it burada fuzuli.
Fuzuli altta kalmaz:
- Vur kafasına kafasına, çıksın kıçından Ruhi.
***
İşte edebiyatta atışma böyle olur…
***
İşin en zor tarafına geldik şimdi… Bu yazıyı bir yere bağlamalıyız ama nereye?
***
Etrafımıza bakıverdiğimiz de şöyle bir sürü fuzuli sandığınız insanlar görürsünüz hayatınızda…
***
Burada bize düşen ALLAH’ın Sanatı’nı anlamaktır…
***
Çok kötülerimiz olmasa içimizde, iyilerimizin kıymetini nasıl belirleyeceğiz…
***
İhanet edenlerimiz olmasa Sıdk’ların, sadakatin değerini nasıl ölçeceğiz…
***
Çirkinlerimiz olmasa, güzelliğin letafetini nasıl yaşayacağız…
***
Fakirlerimiz olmasa, zenginliği hangi terazi ile ölçeceğiz…
***
Evrende hiçbir şey fuzuli ve gereksiz değildir… Mutlak bir vazifesi vardır…
***
Allah’ın rızasını kazanmak isteyen kişi, kötünün de, çirkininde hakkına riayet etsin…
***
Güzellik, iyilik, sadakat ve zenginlik bu yoldan gelir… Biz hayatımızda ki fuzuli adamları bu yüzden çok severiz…
***
Evin hayatına giren köpeğin üzerine koşarak, hoşt deseniz ne olur… Korkusundan bir yere sıkışır çıkmak için üzerinize atlar… Sesinizi çıkartmasanız da ekmeğinizi yer, hayatınıza işer gider… Çünkü vazifesi bu…
***
Akrebe sormuşlar…”Neden insanları sokuyorsun” diye… O’da “Tıyniyetim bu, bunun üzerine yaratılmışım” demiş…
***
Mevzuubu kadar basit… Hiç kimse FUZULİ değil…