Onlar bu vatan için, bu milletin birliği ve beraberliği için yaz kış demeden canlarını ortaya koydu. Bu uğurda kimi kolunu, kimi bacağını, kimi gözünü kaybetti. Gazi oldular. Aylarca yıllarca GATA'da tedavi gördüler. Sadece uzuvlarını kaybetmediler, ruh sağlıklarını da kaybettiler. Yıllarca rehabilitasyon merkezlerinde tedavi edildiler. Bazıları bu yaşadıklarını kaldıramadı. Hayatına son veren gazilerimiz oldu. Belki hayata küstüler, ama bu vatana hiç küsmediler. Vatan dediler başka birşey demediler...

**

Gazilerimiz başımızın tacıdır. Onlar bu ülkenin gerçek kahramanlarıdır. Onlar bu vatanın bedelini 30 bin TL ile ödeyerek, yırtmadı. Çok ağır bir bedel ödediler ama karşılığını göremediler.. Uğruna savaştığı, canını ortaya koyduğu insanların vurdumduymazlığı onların canını çok acıttı. Kimisi "Benim için mi elini kolunu kaybettin, hayvanoğlu havyan" dedi, kimisi "Devletin otobüsüne bedavaya binmeye alıştınız" diye tersledi. Özel hastanelerde tedavi edilmediler, kapı önüne konuldular. Parasız oldukları için çocukları özel okullarda okutulmadı...

**

Hep deriz: "Bizim bir gazimiz dünyaya bedeldir". Lafla peynir gemisi yürümüyor. Bizim gazimiz Amerikalı, Fransalı, Yunanlı ve Koreli gaziler kadar şanslı değil. Bizim gazimiz yılda bir defa hatırlanır. Göstermelik bir tören yaparak, gönül almaya çalışırlar. Aldıkları maaşlar diğer ülkelerin gazilerinden kat kat aşağıda. Bizim gazimiz garibandır. Üç kuruş maaş alır. Gün gelir horlanır, gün gelir azarlanır. Uğruna canlarını ortaya koyduğu bu toplum bile gazisine sahip çıkmaz...Sahipsizdir Türk gazisi. Biz Seyit Onbaşı gibi bir kahramanı bile yalnızlığa terketmiş bir milletiz...

**

Amerikan gazileri dünyanın en şanslı gazileridir. ABD'de muharip gaziler için ayrı askeri hastaneler var. Bu hastaneler gazilere ömür boyu hizmet veriyor. Biz de ise gazileri hastanelerde süründürürler. Ne vatandaş ne doktor gaziye ayrıcalık tanır.. 11 Kasım, Amerika'da Gaziler Günü'dür. Tüm bankalar, okullar, hükümet binaları kapalıdır. Her yerde gaziler için geçit töreni yapılır. Bizde ise sade bir tören yapılır. Kendini bilmez bir vekil gelir, "açılım" saçmalığına tepki gösteren gaziyi azarlar...

**

Amerika'da gaziler ayrıcalıklıdır. Hatta ayrıcalıkta parlamenterleri bile geçer. Amerika'da gazilere mor kalpli adam derler. Mor kalpli adamın otomobilinin arkasında damga mühür ve madalyaya benzer bir şey vardır. Mor kalpli adam otomobilini parkedince, polis dahil herkes ona saygılı davranır. Tüm park yerindekiler ona gülümser. Gelip elini sıkıyor, ona şükranlarını iletir. Bizde ise densiz bir otobüs şoförü Gaziye "Hayvan oğlu hayvan. Benim için mi elini kolunu kaybettin" der... Üstüne bir de bu gazimiz yandaş medyanın hedefi haline gelir...

**

Yunan gazileri de Amerikan gazileri kadar şanslıdır. Ölümü halinde eski muharibin hakları dul eşlere, çocuklarına anne ve babalarına ya da yoksul kardeşlerine verilir. Vergilerden ve diğer birçok görevden gaziler muaftır. Gazinin aylığı bin 500 dolardır. Yunanistan'da tüm gazilerin çocuklarına eğitim parasızdır. Muharip gazi hiçbir şekilde eğitim için para ödemez. Bizde ise gariban gazi özel okula çocuğunu yazdıramaz. Çünkü parası yoktur, fukaradır...

**

Fransız gazileri de ayrıcalıklıdır. Eski muharip gaziler, Fransa'da emekli maaşı alırlar. Bu maaş herhangi bir diğer maaşla birlikte ödenir. Gazi çocukları daha prestijli okula gönderilir, gazi çocuğuna daha iyi bir eğitim sağlanır. Gazi, dul ve yetim aylığına ek olarak aile harçlığı da alır. Bizde ise gazilerin ailesi yokluk içerisinde yaşar...

**

Kanada'da eski muharip bakanlığı vardır. Eski muharibin malülüyet aylığı vardır. Kanadada bir eski muharib aylığı 1240 dolardır. Gazilerin Kanada'da hiçbir sorunları yoktur hepsi mutlu elinden tutulmuş durumdadır. Bizde ise yalnızlığa terkedilen ve sorunlarıyla başbaşa bırakılan gazilerimiz, bütün bu yaşadıklarına dayanamaz ve canına kıyar...

**

Avustralya doğru düzgün savaşa girmemiştir ama Gazi İşleri Bakanlığı vardır. Nedense Türkiye dışında bütün hükümetlerin gazi bakanlığı var. Her halde bizde gazilerin hiç bir sorunu olmaz diye düşünülüyor. Avustralya'da muharip gazilere emekli maaşı ve bileşik ödenek altında bir maaş verilir. Avustralya'da gazi bir öğretmense ve 3 bin dolar öğretmen maaşı alıyorsa o kadar da gazi maaşı alır. Türkiye'nin 15 katı kadar...

**

Dünya birçok ülkesinde gaziler el üstünde tutuluyor. Her türlü sosyo-ekonomik hakka sahipler. Elin adamı gazisinin kıymetini biliyor. Ya biz? Bizde ise mayınlı pusuda bacağını kaybeden gaziye ya haciz gelir, devlet verdiği protez bacağı geri ister. Bir otobüs şoförü çıkar gaziyi azarlar, gaziye küfreder. Özel okullar gazi çocuklarını ücretsiz okutmamak için olmadık maymunluğu yapar. Özel hastaneler 3-5 kuruş kazanmak için gaziden fark ücreti alır. Bütün bu yaşananlar sadece gazilerimizi değil vicdan sahibi herkesi yaralıyor....