26 Şubat 1992 tarihinde Ermeniler tarafından gerçekleştirilen Hocalı Katliamı’nın üzerinden 27 yıl geçti. Katliamın acıları ise hala dinmedi. Yıllar geçtikçe unutup gidiyoruz. Bize bu acıları hatırlatan ve yaşananların unutulmaması için büyük gayret gösteren insanlar ise bir bir aramızdan ayrılıyor…

**

Ermenilerden özür dileme yarışına giren sözde aydınlarımız maalesef Hocalı’da katledilen bebekleri, öldürülen kadınları, bacakları kesilen gençleri, görmezden geldiler ve gelmeye devam ediyorlar. Çünkü işlerine gelmiyor…

**

Bir zamanlar “Ermenilerden Özür Diliyoruz” kampanyasını başlatan aydınlar 1915 yılında öldürülen Ermeniler için gösterdikleri duyarlılığın aynısını 1992 yılında öldürülen Azerbaycan Türkleri için neden göstermedi?

**

Bu kişiler başlattıkları özür diliyoruz kampanyasıyla da Türkiye’yi de zor duruma bıraktılar. Bu katliam, Ermenilerin Türklere karşı yaptıkları ilk katliam değildir.

 **

Yakın tarihimizde Ermeni terör örgütü ASALA’nın 37 Türk diplomatını katletmesine, Türkleri soykırım yapmakla suçlayanlar neden sessiz kalıyorlar? İnsan hakları savunucuları bu olayları görmüyor mu?

**

Hocalı’da katliam var diyen, soykırım var diyen vatansever şairler, ozanlar ve sanatçılar ise faşistlikle, ırkçılıkla suçlandı. Bunlardan biri geçtiğimiz ay vefat eden Ceza Hukukçusu ve Sanatçı Prof. Dr. İbrahim Dülger idi…

**

İbrahim Hoca, Hoca Katliamı her fırsatta haykırdı. Ermenistan ile oynanan milli maça dönemin Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün katılmasını ve sınır kapılarının açılmak istenmesini sert bir dille eleştirmişti…

**

O zamanlar kötü adam ilan edilen İbrahim Dülger hoca haklı çıktı. Ermenistan yönetimi bildiğinden vazgeçmedi. Ermenilere ve Batılı ülkelere şirin gözükmek için kardeş Azerbaycan halkını kendimize küstürdük..

**

Konya’da Selçuk Üniversitesi’nde görev yapan Prof. Dr. Mezahir Avşar ile defalarca Hocalı katliamı ve Karabağ işgali hakkında söyleşiler yapmıştık. Mezahir Avşar’ı da küstürdük. Mezahir hoca gibi vatan sevdalısı başka bir şehre taşındı…

**

Peki Türkiye ve Azerbaycan’ın bu konudaki çalışmaları yeterli mi? Kesinlikle hayır! Ne Türkiye ne Azerbaycan ne de iki ülkenin diasporası bu konuda gerekli hassasiyeti gösterememiştir. Türkiye’nin Ermenistan’la yakınlaşması Azerbaycan lehine olmalı.

****

Çünkü biz insanız, çünkü Türk’üz, çünkü biz bir millet iki devletiz. Hocalı şehrinde hayatlarını kaybeden soydaşlarımızı rahmetle anıyorum. Kendilerini Ermeni ilan edenlere, özür dileyen aydın bozmalarına inat Müslüman’ız, Türk’üz en önemlisi ise insanız.

**

Daha önce olduğu gibi şimdi de büyük ihtimal bu yazımı da nefret suçu işledi diye kara listelerine alacaklar. Kundakları bebekleri, yaşlıları katledenlerden nefret etmeye devam edeceğim... Meselemiz Ermenistan halkıyla değil, meselemiz bebek katilleriyledir...

**

Yazımı geçen hafta vefat eden Türk dünyasının Dede Korkut’u büyük halk şairi dava adamı Ozan Arif’in  şiiriyle bitirmek istiyorum. Bu vesileyle Ozan Arif’i bir daha rahmetle ve minnetle anıyorum…

HOCALI'YI UNUTMA!..

Sene doksan ikide, yirmi altı şubatta,
Olanları Türk olan unutamaz hayatta!..

O gün var ya; Türk için, kara olan bir gündür!
O gün Türk'ün bağrında, yara olan bir gündür!

Hocalı'da kıyamet, koptuğu günün adı...
Ermeni'nin soykırım yaptığı günün adı...

Buyurun iki resim!.. Tüm dünya görsün diye...
Tüm dünyanın Türk'e kör, gözüne girsin diye...

Ve siz hey!.. Koynumdaki, yılanlar iyi bakın,
Ermeniyle Ermeni, olanlar iyi bakın!..

Bunlar hep Ermeni’nin öldürdüğü çocuklar,
Katlederek çöplere doldurduğu çocuklar...

Ben Arif'im Hocalı, içimde öçtür, yastır...
Alamadan ölürsem benden size mirastır!

Ozan Arif 26 Şubat 2016