Sezonun son maçı.

Zor bir 90 dakika.

Futbolcuların aklı, uzun bir sezonun yorgunluğunun atılacağı tatilde.

Bu nedenle konsantrasyonu sağlamak, organize olmak çok zor.

Buna rağmen her iki takım oyuncuları da tribünlere gelen bir avuç seyirciye zevkli bir maç izlettirmek için ellerinden geleni yaptılar. Bir avuç seyirci diyorum, Federasyon ve yayıncı kuruluşun inadı ve hatası yüzünden karşılaşmanın iftar saatinde oynatılması nedeniyle son 90 dakikayı çok az sayıda futbolsever izleme olanağı buldu.

Minarelerden ezan seslerinin yükselmesiyle tribünlerde orucunu açanların, aynı zamanda saha içerisinde oruçlu futbolcuların su içerek veya meyve yemeleri görülmeye değerdi. Sanırım Futbol Federasyonu yetkilileri bu görüntülerden gerekli dersleri çıkartmışlardır.

Hani karşılaşma saat 16.00’ya alınmış olsa, akşam da Fenerbahçe maçı oynatılsa olmaz mıydı? taktirinize bırakıyorum.

Seyirci derken, tribünlerden “Akhisar kümeye” şeklinde tezahürat yapılması yakışık almadı. Takım zaten iki hafta önce düşmüş. Birde kupa finalini kaybetmişler. Kim veya kimler bu şekilde tezahürat yaptırıyor anlamak olası değil. Aksine, Konyaspor seyircisine Akhisar’ı alkışlamak ve moral vermek yakışırdı.

***

Sezon sonu mücadelesi, öylesine bir maçtı.

Atiker Konyaspor perdeyi galibiyetle 6. sırada kapatmak, konuk takım ise prestij için kazanmayı amaçlıyordu.

Selim ve Hurtado’nun ilk 11’de forma giydiği maçın ilk dakikalarında Konyaspor sabırla pas yaparak alan savunmasını başarıyla uygulayan rakibi kendi yarı alanına sıkıştırdı.

Ancak, 5. dakikadan sonra Akhisar topu ileriye taşıyarak Konyaspor kalesinde tehlikeli olmaya başladı. Konuk takım bu oyunda da ilk yarı boyunca etkili oldu denebilir.

Atiker Konyaspor ilk tehlikeli atağını 22. dakikada Ömer Ali ile geliştirdi. A Milli takım aday kadrosuna davet edilen bu futbolcu ile birlikte Yatabare pozisyonu değerlendiremedi.

İlk 45 dakikada kalan anlarda Akhisar’ın zaman zaman etkili olduğunu gördük.

Ancak, her iki takımda gol atma başarısını gösteremeyince devre golsüz kapandı.

***

Maçın ikinci yarısında Konyaspor yine pas yaparak rakip savunmayı açmak için mücadele ederken, Akhisar ise ani ataklarla tehlikeli oldu.

İkinci yarıdaki oyun şekline baktığımız zaman, yine Akhisar’ın etkili ataklar geliştirdiğini görebiliriz. Atiker Konyaspor, ilk yarıdaki Ömer Ali’nin pozisyonu dışında karşılaşmanın 85. dakikasında da Jahoviç ile en net ikinci pozisyonunu buldu. Ancak, güven eksikliği bulunan bu futbolcu sonucu değiştiremedi. Bir yerde her iki pozisyonda da genç kaleci başarılıydı.

Hani, gol becerisinin öne çıkmadığı anlarda, özellikle de Jevtoviç’ten dış şutlar bekledik. Bunda da Miloseviç ve Jonsson’un vuruşları dışında başka şut atan da olmadı.

Maçın son dakikalarında ise, Akhisar net pozisyonlardan yararlanamadı. Bunlardan biri gol olsaydı Konyaspor beraberlikten de olacaktı.

Kısacası, sezon sonu mücadelesi golsüz kapandı ve her iki takımda sahadan dostça ayrıldı. Tabi ki, saha avantajı nedeniyle galibiyet hedefleyen, ancak beraberlikle buruk bir kapanış yapan Atiker Konyaspor oldu.

Böylece, Konyaspor yeni sezonda da Süper ligde yoluna devam ederken, Akhisar ise yöneticilerinin yaptığı hatalar sonucu kendisini 1. Ligde buldu.