Bütün Türkiye’de olduğu gibi Konya’da da önceki yazımda belirtmek istediğim gibi.
Okuma alışkanlığını yükseltmek amacı içinde Kütüphane Haftası etkinlikleri yapıldı ve devam ediyor.
Hafta başında “48. Kütüphane Haftası” ilk olarak Konya İl Halk Kütüphanesi’nde başlayan etkinlikler göz doldurucu nitelikte devamda.
Açılışta Konya Büyükşehir Başkanı, İl Kültür ve Turizm Müdürü, Vali yardımcısının konuşmaları “Her yerde kitap okumak oluşumu ve faydaları” üzerinde idi.
Program Konya İÖO’larından Vali Necati Çetikaya İÖO’lunun etkinliği ile başlıyordu.
Açık konuşayım ki. Etkinlik olarak öğrencilerden kişisel ve topluluk olarak marş, şiir anlatım vb. serdedecekleri kanısında idim.
Önce kanımı doğrulayan anaokulu öğrencisi küçük kızımız Zeren Kızılsu’nun İstiklal Marşı’nın yazılış tamamını aksatma nerde içtenliğe girerek. Yerinde gereken el kol hareketleri içinde başarı ile sunuşu alkış tufanına boğuldu..
Yine ana sınıfı öğrencilerinden Asude Kuzucu, Buse Üzüm ve Gamze Üzüm de “Kitabım” şiirini okurken alkış tufanına gark oldular.
“Kütüphane” şiirini de yine ana sınıfından Ali Taha Aytar, Melike Ersoy ve Aslı Al Baran isimli öğrencilerde diğerlerinden hiç geride kalmayıp alkış topladılar.
Son şiir okuması olarak genç öğrenci Ahmet Halis Kiraz “Kütüphanem”i sunarken başarısının ödülü alkışları almış oldu.
Küçüklerin bu okuyuş ve hareketleri insanı sevgi içine gark ediyor analar ve öğretim ile uğraşan(!) öğretmenlerimiz neler sunmakta diye düşündüm.
***
Kız ve erkek öğrenci olarak her sınıftan teşekkül etmiş öğrenciler ve müzik öğretmenleri sahnede etkinlik yapmaya başlayacaklarında. Ya türkü yada marşlar vb. okuyacaklar diye bekliyordum ama o da ne!
Tarihi Türk müziğimizin çalışı ile başlayıp biz yaşdaşların bizzat Abdullah Yüce’den defalarca zevkle dinledikleri şarkılarla başlamasınlar mı?
Ama ne başlayış. Önlerinde nota bile bulunmadan başladıkları konserde, sanki Abdullah Yüce gelmişcesine “Bu ne sevgi ah bu ne ıztırap” ve “Gezdiğim dikenli Aşk yolları” şarkılarını söylerken ne nota ne heceleme ve ne de perde aksaklıksız dökerlerken yanımdaki yaşlı yazar dostum parmaklarını birleştirip enfes demekten kendini alamadığına göre var bilin başarının derecesini.
Bu ara solist olarak Hesiye Pınar Temlisu’nun “Dilimi bağlasalar anmasam hiç adını”, Şengül Toprak ve Özlem Talayhan’ın “Gurbet içinde bir ok” ve Aybüke Tabak’ın “Sevmekten kim usanır” ile “Ömrümüzün son demi” şarkılarını başarı içinde okuduktan sonra koro devam etti.
“Rüzgar susmuş ses vermiyor”, “İndim Havuz başına”, “Yar yolunu kolladım” ve “Kıskanırım seni ben” şarkılarındaki okuyuşlarını gözüm kapayarak dinleyip yıllar evveli Tepe başı, Kristal, Bonmarşe ve Küçük çiftliği anıp hayale daldım...
Topluluğun her biri içtenlikle söylerken resim ön ve sağdan dördüncü olup ismi galiba Hadiye olan küçük kızımız daha da bir içtenlikle söyleyişini dostumda takdir etti.
Ya müzik öğretmeninin bizzat okumaya başladığı, Selahattin Pınar’ın “Gecenin Matemi” şarkısını okurken.
 Karşımda, yıllar evveli Safiye Ayla’nın “bu şarkıyı kendim yaşamışım gibi okuyacağım” deyip şahane okuyuşu inanın Sayın Hanımefendi Emine Esra Yurttadur aynı nitelik içinde zaman zaman gözlerini kapatarak sunmakta idi.
***
Okudunuz ve anlamış olunuz sanırım okuyucular.
Bunları bir okula pohpoh olarak değil hakikaten Türk Sanat Müziği severlerin kalben alkışlayacağı bir muvaffakiyetti.
Ama ne yazık ki davetiyelerde “müzik dinletisi” olarak geçmesi ile pek çok kişi bunun TSM niteliğinde konser olduğunu anlayamadığından salon o kadar dolu değildi buna üzüldüm.
Okul idaresi, öğrenciler ve yönetmen müzik öğretmeni Sayın Hanımefendi Yurttadur’a candan tebriklerimi sunarım.
***
Okul, öğrenci ve öğretmenlerinin bu başarısı burada kalmış olmamalı.
 Dışarıdan sözde sanatkar denilip yüklü ücretlerle verilen konserler yerine…
Şehrin konser verilebilinecek salonlarında, sivil veya resmi kuruluşların teşviki ile Türk Sanat Müziği sevgisi ile dolu olup açlık içinde olanlara bu değerli öğrencilerin konserlerini sunmakla daha faydalar içinde olacağını herhalde sizlerde takdir edersiniz.
***
Sağlık ve esenlik içinde sevdiklerinizle yaşam dileğimle…