Tezatlar ülkesi!

Dün sabah gazeteye gelirken rastladım... Çöpten birşeyler yemeye çalışıyordu... Bir kısmını ağzına, bir kısmını da bisikletinin sepetine atıyordu...

Şeyh Bedreddin, “Ay ve güneş yeryüzünde yaşayan bütün insanlar için doğar ve bütün insanlığa ışık saçar. Hava herkese nefes sağlar ve su herkes içindir. Nedense insanoğlu ekmeği bölüşemez. Kimi aç kimi tok gezer. Ay ve güneş herkesin lambasıdır, hava herkesin havasıdır, su herkesin suyudur. Ekmek neden herkesin ekmeği değildir?” demiş Ya, sahi niye ekmek herkesin ekmeği değil...

Dün sabah gazeteye gelirken rastladım... Daha doğrusu otobüs beklerken... Dikkatimi çekti... Gazeteci merakı ve gözü işte... İsmini bilmiyorum, ama cismi insandı... Ve açlığın kılıçtan bile keskin olduğuna bir kez daha içim burkularak, yüreğim sızlayarak şahit oldum... Arkasından yaklaştım sessizce... Çöpten birşeyler yemeye çalışıyordu... Bir kısmını ağzına, bir kısmını da bisikletinin sepetine atıyordu...

Ve bir şeyi daha farkettim... Ayağındaki ayakkabının biri yazlık, biri kışlıktı... Belli ki çöplükten bulmuştu... Ayakkabılarının da eşi yoktu... Kimbilir belki kendi eşinin, dostunun, olmadığı gibi...

Sözün özü şu; tezatlar ülkesinde yaşıyoruz... Bir tarafta topçuların popçuların, kulağı küpeli, burnu hızmalarının milyon dolarlar götürdüğü bir ülke, bir tarafta ise hırsızlık ve arsızlık yapmayarak, karnını çöpten doyurmaya çalışan ismini bilmediğim, ama cisminin insan olduğu benim ülkemin güzel yürekli insanları...

FOTO/YORUM: RECEP ÇINAR