Adil düzene doğru yazı serisi (7)

Sistemler önce ikiye ayrılır. Bunlardan ilki “Adil düzen”dir. Diğerlerine “Batıl düzenler” denir. Dikkat edilecek olursa Adil sistemi tekil, batıl düzenleri ise çoğul kullandım. Aslında batıl düzenlerin sayısı ikiden çok fazladır belki de sonsuz sayıdadır.

Adil düzen hakka bağlı bir sistemdir. Batıl düzenler bünyelerinde hep yanlışları toplamış olup hem sayıları çok fazla hem de bugün doğru dediğini yarın yanlış ilan ettiklerinden bir istikrara sahip değildirler.

Matematikte (2 x 2 = 4) ikinin iki ile çarpımı ancak bir kere doğrudur ve bu dörttür. Bunun hak çözüm denir. 2 x 2 nin çarpımını 5 diyenler de, 3 diyenler de, 10 diyenler de yanlış çözümlere takılmışlardır. İşte Hak ile Batıl sistemler arasında da bu değişmez kaide hükmünü ekonomide, hukuk da, ilimde, ahlak da, siyasette… her sahada sürdürür.

Batıl düzenler bu günkü genel tasnif de Sosyalizm fikri yapısı ile Komünizm olarak, Liberalizm fikri yapısıyla da Kapitalizm olarak karşımıza çıkmaktadırlar. Her ikisi de materyalisttir, maddecidir. İnsanın mutluluğunu sadece bu dünya için düşünürler. Ama kuralları ve yasaları hakka bağlı olmadığından insanlara mutluluk getiremezler. İkisinin lügatinde de “Öldükten sonra tekrar dirilme ve ahiret inanışı…” yoktur. Her ikisi de uygulamalarında insanlığa felaket getirmişlerdir.

Bu sistemlerin kurucular Yahudilerdir. Yahudi; “Ben Yehova’nın (tanrının) seçkin kuluyum. Diğer insanlar bana hizmet etmek üzere yaratılmışlardır. Ya bana köle olacak ve hizmet edecektir veya ölecektir” diye inanmaktadır. Adam Schmit, Keynels, Durkaym, Darvin hep birer Yahudi’dir. Yahudi, yattığı yerden insanlığı sömürebilmesi için önce faize dayalı bir sistem geliştirmiş ve adına Kapitalizm demiştir. Kendi ifadelerine göre, “Biz ekonomik bir sistemiyiz” demektedirler.

  Kapitalist ve Komünist sistemlerde patronlar, birinde özel sektör diğerinde devlettir. Her iki sistemde de ezilenler ve sömürülenler büyük halk kitleleridir.

Biz Kapitalist sisteme; “Ahlaksız, faizci, sömürücü Kapitalist sistemi” diyoruz. Bu sistem de “para” her şeydir. Paran varsa itibarın var, yoksa hiçbir kıymetin yoktur. Bu sistemde Patron ve halk diye iki sosyal sınıf bulunur. Patron, Holdinglerin, çok uluslu şirketlerin sahipleridir. Yine bu sistemde “kar da serbest, faiz de serbesttir” Ahlak diye bir şeye inanmazlar, onlar için “sen para kazan da nasıl kazanırsan kazan” esası geçerlidir. Bu sistemde kumardan kazanmak, hırsızlık yapmak, hortumlamak, rüşvet serbesttir.

Bazı Müslüman ülkelerin güya Müslüman idarecileri, ülkelerinde Kapitalist ekonomik düzeni uyguladıklarından, ahlak bozukluğuna dikkat etmemekte, ekonomiye de yansıyan yukarıda ki hastalıkları bir türlü ortadan kaldıramamaktadırlar.

  İşçiler, emeklerinin, ırz ve namuslarının, mal ve canlarının bu patronlar tarafından sömürüldüğünü görünce zaman zaman ayaklanmışlardır. Bu ayaklanmaları da yine Yahudi kontrol altına almak istemiş ve Karl Marks, Lenin, Troçki gibi Yahudi veya Masonları devreye sokarak Komünizmi kurmuşlardır. Bunlar bu sefer, güya işçiyi öne çıkartan bir sistem geliştirmişlerdir. Bu sistem de “kar da yasak, faiz de yasak” tutulmuştur. Komünizmde patron devlettir ve halk ise yine köledir, ezilendir. Sonra bu iki sistem birbirleri kavgaya tutuşturulmuş ama her defasında karlı çıkanlar hep bu sistemleri kuran Yahudiler olmuşlardır..

DÜZENLERİN KARŞILAŞTIRILMASI

Adil düzen de “serbest teşebbüs” vardır. Ama sınırsız değildir. Devlet serbest teşebbüsün (patronların) işçiyi ezmemesi için kurallar koyar ve denetler. Bu sistemde, “kar serbest, ama faiz yasaktır” Alın terinin karşılığını alan müteşebbisler, yeni yatımlara yönelerek “üretim ve imalatı” artırmakta, bu milli gelirin yükselmesine, ihracatın artmasına, iç ve dış borçların azalmasına, dış borç açığının düşmesine sebep olmaktadır.

Söylediklerimizi bir tabloda gösterecek olursak;

EKONOMİK DÜZENLER VE ÖZELLİKLERİ*

Adil Düzen ………………… Sosyalizm ………………..  Kapitalizm

Mülkiyet…….Özel ve kamu dengesi………Kamu mülkiyeti…………….Özel mülkiyet

Kar ve faiz ….Kar var, faiz yok  …………. Kar yok, faiz yok  ………… kar var, faiz var

Tekelleşme ... Tekelleşme yok …………… Devlet tekeli ……………… Sermaye tekeli

Kredi ……… Üretim ve emeğe  …………. Devlet kurumlarına  ……..   Sermayeye kredi

Planlama  …  Makro planlama   …………. Makro ve mikro planlama ... Plansızlık

Teşvikler  …. Üretime tam teşvik  ………. Üretim ve tüketime baskı …  Tüketimi teşvik

Refah ortamı  Herkese refah ……………..  Teşvik yok, baskı var  …….  Fakirden zengine

Ortaklıklar …Ortaklıkları teşvik ………..   Merkezi planlama ………… Sermaye teşebbüsü

Vergiler …..  Devlet katılımına ortak ……  Fiyat yoluyla tüketiciden …. kar, mal üzerinden

*Prof. Dr. Necmettin Erbakan’ın “Adil düzen konferansından…”