Okullar açıldı, öğrenci ve öğrenci velilerini tatlı bir telaş aldı. Hal böyle olunca da anne babalar, çocuklarının okulda başarılı olmalarını isterler. Çünkü anne babalar üzerlerine düşen görevleri fazlasıyla yaptığını düşünürler. Onun için de; “Yemedim yedirdim, giymedim giydirdim…” gibi sözleri hiç dillerinden düşürmezler. Çocukların sadece karınlarını doyurmak, üstlerini giydirmek ve okul ihtiyaçlarını karşılamakla görevinin bittiğini sanırlar. Oysa çocukların fiziksel ihtiyaçlarının yanında duygusal ve psikolojik ihtiyaçlarının da olduğu aklına dahi getirmek istemezler.

Çocukların okulda başarılı olmaları, aile tutumlarına bağlıdır. Çocukların okul başarılarını artırmak için aileye düşen görevlerin bazılarını şu şekilde sıralayabiliriz:

1. Çocuklar, sabah kahvaltısı yapmadan okula gönderilmemeli.

2. Çocuklar, okula zamanında tertipli ve moralli gönderilmeli.

3. Çocuklara evde mutlu ve huzurlu bir ortam sağlanılmalı.

4. Çocuklara evde ders çalışacak uygun bir ortam sağlanılmalı.

5. Çocukların okulla ilgili anlattıkları can kulağıyla dinlenilmeli.

6. Çocuklara sürekli ders çalış demek yerine, çocuğun planlı ders çalışması sağlanılmalı.

7. Çocukların bilgisayar başında fazla kalması ve aşırı televizyon seyretmesi izin verilmemeli.

8. Çocuklar, yemek yerken ve ders çalışırken kesinlikle televizyon kapalı tutulmalı.

9. Çocukların başarısı uygun bir şekilde ödüllendirilmeli.

10. Çocuklar düşük not aldıkları zaman aşırı tepki gösterilmemeli.

11. Çocukların yaş ve seviyelerine uygun sorumluluklar verilmeli.

12. Çocukların yetenekleri üstünde beklentiye girilmemeli.

13. Çocukların olumsuz davranışlarından çok olumlu davranışları görülmeli.

14. Çocukların benlik saygısını olumsuz etkileyecek eleştirilerden kaçınılmalı.

15. Çocuklara yaşından küçükmüş gibi davranılmamalı.

16. Çocuklar adına çocukların işleri yapılmamalı.

17. Çocukları başka çocuklarla veya kardeşleriyle kıyaslanmamalı.

18. Çocukların uygun olmayan arkadaşları çocukla konuşulmalı.

19. Çocuklara güven ve destek konusunda her zaman yanında olduğu hissettirilmeli.

20. Çocukların korkularını hafife alınmamalı ve çocukların korkularına saygı duyulmalı.

21. Çocuklara karşı sevgi, sözle birlikte beden diliyle de gösterilmeli.

22. Çocuklarla nitelikli zaman geçirmeli.

23. Aileyi etkileyen olumsuzlukların çocukları da etkileyeceği unutulmamalı.

24. “Benim zamanımda, ben senin yerinde olsaydım…” gibi uzun uzun nasihatlerden kaçınılmalı.

25. Çocuklara karşı sabırlı ve anlayışlı olunmalı.

26. Çocuklarla iletişim kurarken çocukların ruh halleri ve psikolojik durumları göz önünde bulundurulmalı.

27. Çocuklara kesinlikle beddua etmemeli ve çocuklar için hayır dua edilmeli.

28. Çocukların sadece okul başarısı değil, duygusal, karakter ve kişilik gelişimleriyle de ilgilenilmeli.

29. Çocukların öğretmenleriyle iletişim kurularak öğretmenlerinin önerileri dikkate alınmalı.

30. Çocukların sağlık sorunlarının yanında psikolojik sorunlarıyla da ilgilenilmeli. Bu konuda gerekirse uzmanından yardım alınmalı.

Sonuç olarak çocukların okul başarısını artırmak için yalnız annenin ya da babanın desteği yeterli olmadığı ve her ikisinin birlikte vermesi gerektiği unutulmamalıdır.