Ey İnsan!

Sanma ki sende sadece beden gözü var. Bilesin ki bir de can gözü var. Yani biri bedende, diğeri canda iki göz taşır insan. Beden gözüyle bu âlemi görürken, can gözüyle hakikat âlemini görür insan. Ancak o, Kur’an ve Sünnet nuruyla açılır. Sen Kur’an ve Sünnet ilimlerini öğren ve onları hayatına yansıt ki, can gözün aydınlansın! İşte onunla hakikat âlemine bakasın! Yoksa insan neye yarasın?
Ey İnsan!
Bir baksana. Gönül ehli olanlar Hak'tan gayri şeyler tutmazlar. Hakka gönül verenler, bu canda O'ndan gayriye tebessüm eylemezler.
Âh insan!
Nelerle meşgulsün. Şu dünya zindanını görmüyor musun? Onu ışığa kavuşturacak lambaları yaksana. Ömür testin her gün boşalıyor. Onun suyu nereye akıyor, görsene!
Ey Nefsim!
Can çekişiyorsun! Kendine gel! Sabret hele!
Sabır gelirse harmana, tozunu savurur, danesini alıkor.
Onunla da iş bitmez. Değirmene gitmesi gerek; yine sabır…
Una durması gerek; yine sabır.
Fırına girmesi gerek; yine sabır.
Ham iken yanması, sonra da pişmesi gerek; yine sabır.
Sabırsız ne olgunlaştı ki ey cân! Lokmayı çiğneyen de sabırla çiğnemeli ki, faydalı ola. Yoksa hastalık hâsıl ola.
Şimdi anladın mı ey gönül, niçin çile çektiğini?
Onun için Rabbimiz "sabredenleri müjdele" buyurur.
Ey Cân!
Hakka yakarışın hiç bitmesin! Hep Onunla ol! Eğer dilerse O seninle olmayı, sana bir dert verir ki, O'ndan hiç ayrı kalamazsın. Her an yalvarır yakarırsın. Dayanmak kolay mı dersin. Ama "her zorlukla beraber bir kolaylık var," bilesin.
Ey Cân!
Candaki Cânân’dan haberin var mı? O seni her an gözetliyor. Ne haldesin acep? O’na cevabın hazır mı? Yoksa gaflette misin? Kendine gel hele! Çeki düzen ver haline! Yoksa gün gelir, çok pişman olursun!
Âh Cân âh!
Yazık oluyor canına! Ne diyeceksin Cânânına? Ömür testeresi hep kesiyor dilim dilim! Hiç durmuyor bilir misin? Ne dur var, ne durak! Diyor daim tak, tak… Yine bil ki, dilimler tekrar dönmeyecek!
Gel Cân gel!
Bu günahları bırak! Bilesin onlar yasak! Yetişsin sana Burak…
Hey Cân!
Anladın mı şimdi? Niye geldin şu âleme? Nereye gidiyorsun acep? Göreni gördün mü, işiteni işittin mi? Bırak artık gafleti!
Hey Cân!
Çileyle yoğrulur insan! Sonra doğrulur hayat bulur. Baksana Âdem Atamıza! Öyle olmadı mı?
Ey Cân!
Hakk’a gel gayri. O çağırıyor seni. Haydi dön O’na. Yakın ol daim var olana! Seni de var eden o. Ama bil ki sen fanisin, O bakî.
Ey Cân!
Gideceğiz bir gün, varacağız O’na! O, canlar Cânına! Bizi Yaratan’a! Ne diyeceğiz O’na?
Hazır mısın?
Ne diyorsun?