Kimler götürdü seni karanlığa,

Neden oldun böyle bahtı kara,

Açtın ümmet yüreğinde onca yara,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Apaktı bir zamanlar yüzün,

Hicaz yoluydu binlerce gözün,

Kucaklardı hüccacı nadîde sözün,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Böyle mi olacaktı Humus ve Hama’n,

Yatıyordu bağrında binlerce aslan,

Yazmışlardı her biri birer destan,

 Kalbimin ta içinde can Suriye!

Şehirlerin incisiydi başkent Şam,

Asırlardır salmıştı dünyaya şan,

Coşkun sular gibiydi ilim deryan,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Bir simge idi Cami-i Emeviye’n,

İnci misâli medfun Hazreti Yahya’n,

Binler sahabe, ulema ve sulehan,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Yanıyor ciğerlerimiz âteşinle,

Ne kadar övünsen azdır Bilâl’le,

Bir de Hadisler deryası Ebu Hureyre,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Takva simgesi Ebu’d-Derda’lar,

Allah’ın kılıcı Halid bin Velid’ler,

Kudüs Fatihi Selâhaddin-i Eyyubi’ler,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Sendedir yine Muhyiddin-i Arabiler,

Efendimizin elçisi Dıhyetü’l-Kelbiler,

Silinir mi acaba bu kıymetli izler,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Eserler bıraktı Osmanlı ecdadım,

Yatıyor gölgesinde padişahım,

Kesilmesin hiçbir zaman yâdım,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

Saymakla bitmez hazinelerin,

Acep ne zaman gülecek yüzlerin,

Koşuyor imdadına Mehmedciğin,

Kalbimin ta içinde can Suriye!

“Arap Baharı” deyip kandırdılar,

Yüzbinler insana vahşice kıydılar,

Acı çekiyor halâ sayısız canlar,

Kalbimin ta içinde can Suriye!