Allah, rahmet eylesin.

Canımız yandı.

Konya'da 3 kişi, önceki gün çöken binanın altında kaldı ve hayatını kaybetti.

**

Kader, kimse ölümün önüne geçemez.

Fakat bu olay, bir yönüyle bize ders olsun.

**

Babaanne gariban olmasaydı o evde oturur muydu?

Evin kötü olduğunu bile bile 400 liraya ev tutmuş.

Elden ne gelir, yokluğun gözü kör olsun!

**

Babaanne, sosyal yardım alıyormuş.

Hayırseverler, arada kendisine destek veriyormuş.

Dün belirttiğimiz gibi enkazdan sadece 3 kişinin cansız bedeni değil, bir de dram çıktı.

Bu ve bunun gibiler...

**

Bu olaydan ders çıkaralım derken,

Her şehirde olduğu gibi Konya'da da yardıma muhtaç çok insanın yaşadığını söylemek istiyorum.

Konya'da komşuluk bitmiş gibi.

“Ev alma komşu al” hassasiyeti ne yazıkki kalmamış.

Aynı apartmanda oturan kişiler, birbirlerini tanımıyorlar.

Her gün gördüğü ama ismini bilmediği komşusunun derdi, sıkıntısı ne bilmiyorlar.

Bir evde et pişerken, bir evde kuru ekmek yeniliyor.

Ne hayatlar, ne hikayeler var.

**

İşin bir de yönetim boyutu var.

Bu istenmeyen ve üzücü olay, yetkilileri inşallah sadece binayı incelemekle kalmayacak kadar derinden etkilemiştir, etkilemeli de.

Vatandaşın derdi ile bundan sonra daha fazla dertlenin sayın yöneticiler.

İnsanlara bundan sonra daha fazla kucak açın.

Evinize gittiğinizde “Acaba bugün yönetim alanım içinde yaşayan hangi vatandaş, ne gibi sıkıntı yaşamıştır” diye düşünün.

Yardıma muhtaç çok insan var.

Size yardım için başvuru yapan insanların, dertleri lütfen sizin derdiniz olsun.

**

Siz, eyy STK'lar.

Bu olay size de ders olsun.

Elinizden geldiğince yardımlarınızı çoğaltın.

İnsanlar arasında yardım yaparken, ayrım yapmayın.

Bırakın birilerine daha fazla şirin görünebilmenin mücadelesini.

Bakın, hayatın gerçeği önceki gün yaşanan acıklı olay ve ardındaki dramdır.

**

Neredeyse her gün farklı bir acıklı yaşam hikayesine şahit olur hale geldik.

Yöneticiler; sadece asfalt sermek, park yapmak için seçilmedi.

Her belediyenin, kaymakamlığın sosyal yardımlaşma birimi var fakat yöneticilerin de sıklıkla bu yaşam hikayelerine şahit olması, maddi durumu yetersiz kesimi ziyaret etmesi gerekir.

Neden mi?

Bazı şeyleri unutmamak adına.

Neden mi?

Sosyal yardımlaşma birimlerinde ihtiyaç sahiplerinin kayıtlarının alınıp, işlerinin ötelenmemesi için.

Neyse uzatmaya gerek yok .

Bugün de içimiz yanıyor.

Fazla söze ne hacet...