Ülkemiz tarım ülkesi olmasına rağmen yaklaşık tüm ürün katogorilerinde dışa bağımlılıktan kurtulamamaktayız. Başta buğday olmak üzere milyarlarca dolar dışa gitmektedir.En büyük sıkıntı ise çiftçilerimizin  bilimi teknolojiyi,gerektiği gibi  kullanamamakta,hala çevrenin ve teknolojik karmaşıklıkların etkisi altında kalmakta, yeterli eğitimin olmamasından kaynaklanmaktadır. Türkiye tarımının birçok sorunları mutlaka vardır,ama asıl sıkıntıları, temel sorunları, beş maddede ele almak mümkündür.

**

Eğitimin yetersizliği, teknolojik karmaşıklıklardan kurtulamaması (hangi aletin, ürünün, gübrenin nerede nasıl ve ne şekilde kullanacağını bilememek ve çevrenin uygulamalarını doğru kabul edip kendi arazilerinde uygulamak) Eğitim yetersizliği. Ben bilirim havasında olmak, üreticinin girdi maliyetlerini artırmaktadır.Yeni teknolojiler, üretim sistemleri, pazarlama sistemleri, teşvikler ve mevzuat konusunda üreticilerin bilinçlendirilmesine, genç nüfusun tarımsal üretime özendirilmesine ve teşvik edilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Ancak sıraladığımız bu özellikler bilinçli eğitim ile olmaktadır.Günümüzde ise eğitim mutlaka var, fakat üreticilerin geneline yayılmaması büyük dezavantajdır.

**

Girdi maliyetlerinin (elektrik, mazot, gübre, tohum, ilaç) dünya fiyatlarının üzerinde seyretmesi ve piyasa manipülasyonları çiftçilere  büyük zarar vermektedir.

**

Tarımsal arazilerin çok parçalı ve dağınık yapısı üretim maliyetlerini artırmakta, modern tekniklerin uygulanmasını ve ulaşım ağının inşasını zorlaştırmakta, çiftçinin kazancını düşürmekte ve tarımsal rekabet ile tüketici fiyatlarını olumsuz etkilemektedir.Toplulaştırmaya hız verildiği takdirde yaklaşık  2 milyon hektar arazi tarıma kazandırılacaktır,ayrıca maliyetler dahada düşecektir. Günümüzde ise “Türkiye dışında, ülkemiz tarım arazilerini kiralamak sureti ile tarım yapılacağı”ne derece doğru resmi kaynaklardan bir açıklama olmadığından dolayı net bir fikir sahibi değiliz,böyle bir proğram varsa ülkemizde değerlendirilmeyen  araziler haddinden fazla.

**

Toprak ve iklim şartlarına uygun tür ve çeşit seçiminde, uygun tedbirlerin (gübreleme, sulama vb.) kullanılmaması nedeniyle verim ve kalite düşüktür. Arıtma tesisi bulunmayan sanayi kuruluşları, toprağı ve yer altı sularını kirletmekte ve bu durum tarımsal üretimde verim ve kalite kaybına sebep olmaktadır.

**

Sulanabilen arazi miktarının azlığı nedeniyle ülkemiz, özellikle yağlı tohumlu bitkilerde ithalata mahkûmdur. Suyun etkin kullanılamaması nedeniyle, bilinçsiz su kullanımı, hem gereksiz su sarfiyatı olmakta hem de üretim düşmektedir. Çok sulama ile çok verim alınması yanlış bir düşünce  isede maalesef çiftçi tarafından bu husus göz ardı edilmektedir. Yukarıdaki sıraladığımız maddeler belli başlı problemler olup,daha birçok sorunlar vardır.Ülkemiz tarım ülkesi ve önümüzdeki yıllarda tarımı gerektiği şekilde yapan ülkeler ayakta kalacaktır.