Siz Teraviyi nerde gılarsınız bilmem amma ben İlahiyat bahcesinde gılıyom. Allah gabool itsin. Açık havada hoş bi gedavet rüzgarı esiyor, hocalarımızın da sesi, gıraati gözel Allah üçun. Burdan başda Dekanımız  olmak üzere emeği geçen herkeze, sebeb olannara şükranlarımı sunuyom.

Hele cemaat diseniz arkadaş sağa bak tanıdık, sola bak tanıdık. Eh biz de az gulağı kesik deyiliz hani. Her selam arasında birileri gözümüze ilişip, elimiznen, gafamıznan selamlaşıyoruz. Hele namaz bitince tam bi gaynaşma, sohbet. Yani namaz, cemaat, cami… tam bu dimek zaten. Gaye hasıl oluyor.

Teravi hatiminen amma ne yalan sööleyim, ben başdan hepbisine gitmemeye niyetlendim. Çünkü mejburen fire virmem gereken ağşamlar var. Onun üçun gidebildiğim gadar gitmeye niyetliyim.

Gidemediğimiz ağşamlar bazen bizi de olduğumuz yirde imam yapıp “tükezziban”nan gılıyoruz, gısaca yatıp kakıyoruz, bazen de “elemtera”yı goşuyoruz. Çoluk-çölmek de yağnışlarını düzeltsin diyi o mübarek de faydalı oluyor.

Sonuşda hepbisi Rabbı Teala’nın kitabı. Haşa hangisine bi laf idebiliriz ki, hepbisi birbirinden gözel.

Yalınız sevgili okuyucular. Allah’ın nasibi, açcık  Arabiyye biliyoruz ya, isder gendin imam ol, isder bir imama uy, onu diğne, insan manaları bilince teravi daha bi datlı oluyor, her rekat ayrı bi zevk viriyor adama.

Bi bakıyon cennetlere girip çıkıyon, nimetlere gark oluyon. Bi bakıyon cehennemin türlü türlü azabları garşına çıkıyor, tüylerin diken diken oluyor.

Kah garşına peygamberler çıkıyor, Hazireti Şuayb’inen, Lut’unan, Hud’unan, Salih’inen düşüp kakıyon.

Kah Kevser Havızları, Ebabil Guşları, Mekke’nin Fethi, Münafıklar, Müşrikler, Ebu Lehebler… mevzu oluyor…

İnsan bu manaları ağnayarak, Allah’ın kelamını okuyup diğneyince ne yorgunnuk galıyor, ne bezginnik. Hatta bir rekat bitince, öbür rekatda hangı mevzu gelecek diyi merrağınan onu bekleeyor. 

Manayı ağnamayannar ya caminin halısına-zilisine, ya kılimaya-pervaneye, ya da hocaya-cemaate bi gulp dakıp oralara dakılıp galıyor.

Bu arada sözüm ona bazı gafil müslümannar da Şam tiirakisi gibi nargile gaavelerine, dünya gupasının gavur maçlarına, market köşelerine gendilerini atıp, bazıları da “teravi sünnetti, değildi, bid’atti” gibi akıllarınca ictihadlar da türederek namazdan gaytarıyollar.

Bakın bu dünya fani, ömürler bir bir tükeniyor, bırakın entelliği, filozofluğu, müctehidliği de gelin Allah’ın evinde, öbür tarafa üç guruşluk yatırım yapın. Alemin akıldanesi siz değilsiniz.

Yarın sizi ne Alamanya’nın, ne Arcantin’in topcuları gurtarı, ne de nargilenin dumanı!

Aklınızı başınıza alın, nefsiniz sizi camiden alagoymak üçun bin türlü bahane uydurup, sizi gandırı. Siz ona değil, “Hayyealel felah” diyen sese gulak virin de şu İramazanın faziletini, berekatını gaçırman!

Bu günneri, bu geceleri bi daha çok arar da bulamassınız!

İçinizde en sağlamınız, en genciniz, en yakışıklınız bi bakmıssın öbür İramazan’da Musalla’da, Üçler’de, Hacı Fetdah’da olabilir haa!

Bırak öbür İramazan’ı, bu sene bayrama, Leyleyi Gadir’e bile çıkamassınız, yarını bile yaşayamassınız!